အချစ်တွေကိုသူသိပါစေ

Part(6)

အချစ်တွေကိုသူသိပါစေ

အပိုင်း၆

brightအိပ်မပျော်ပါ မျက်လုံးတွေ ဇွတ်မှိတ်ပီးအိပ်သော်လည်းအိပ်လို့မရ ပွေ့ချီပီးအခန်းထဲဝင်သွားတဲ့နှစ်ယောက်ကိုပဲ မြင်ယောင်နေသည်...အိပ်ယာပေါ်ကနေထလိုက်ပီး အခန်းပြင်ကိုထွက်ခဲ့လိုက်တယ်..

bright..ဝင်းတို့အခန်းရှေ့ရပ်နေသည်မှာ၁၅မိနစ်ခန့်ပင်ရှိပီဖြစ်သည် သူတံခါးကိုဖွင့်ကြည့်ရမလား ဖွင့်မကြည့်ရဘူးလားတွေဝေနေခြင်းပင်...ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပီးတံခါးဘုလေးကိုလက်နဲ့လှည့်ကြည့်တော့အထဲကလော့မချထား သူအသာလေးဟပီးချောင်းကြည့်လိုက်တယ်...

B(F)...ကလေး နားလိုက်တော့နော် ဒီနေ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေတွက်ဦးကပဲတောင်းပန်ပါတယ်နော် နောက်တခါခုလိုတွေမဖြစ်စေရပါဘူး ဦးအပြည့်ဝကာကွယ်ပေးမှာ ကလေးလဲနောက်ခါခုလိုဦးကိုစိတ်ပူအောင်တွေထပ်မလုပ်ပါနဲ့နော် ကလေးမနေချင်ရင်ဦးတို့ပြောင်းကြမယ်လေ.....

Win.....ရပါတယ်ဦး..ဒီမှာအဆင်ပြေပါသေးတယ်..(အမှန်တော့သူပီဘိုက်နဲ့ဝေးရာထွက်မသွားချင်သေး)

B(F)..ဟုတ်ပါပီ..ကလေးသဘောပါ အခုအိပ်ပျော်အောင်အိပ်လိုက်တော့နော်..GoodNightပါ ကလေးလေး...

B(f)လဲ winကိုနှုတ်ဆက်ပီး သူ့အခန်းထဲဝင်သွားလိုက််တယ်...

Bright ချောင်းကြည့်နေရာမှ ဝမ်းသာသွားသည်..သူတို့တူတူအိပ်တာမဟုတ်ဘူးပဲ ဒါဆိုဝင်းလေးကငါနဲ့ပထမဆုံးပေါ့ ပျော်လိုက်တာ ကိုယ်မင်းကိုရအောင်လက်ထပ်မယ် ဝင်း...အချစ်စစ်မှန်ရင်တို့တွေနီးရမှာပါ..မင်းတော့မသိဘူးဝင်းရယ် ကိုယ်တော့မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်...

Mike...ဟေ့ရောင် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ လဒမှိုင်မှိုင်နေတာရောက်ကတည်းက စိတ်နဲ့ကိုယ်မကပ်သလိုပဲ...mikeက birghtကိုကြည့်ပီးမေးလိုက်တယ်...

Bright လဲMikeစကားကြောင့်အတွေးလွန်နေရာမှရပ်ပီးသူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုပြုံးပြပီးခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်...

Bright...ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ...

အမှန်တော့သူဝင်းဆီစိတ်ရောက်နေခြင်းပင်...ဟိုနေ့ကသူနဲ့ပြသနာအကြီးကျယ်တက်ပီးကတည်းက ကျောင်းမလာတော့ အိမ်မှာဆိုလဲသူနဲ့မတွေ့အောင်ရှောင်နေသည် ထမင်းပင်ဆင်းမစား သူ့အခန်းထဲမှာပဲစားတယ်..သူမျက်နှာလေးမြင်ချင်လွန်းလို့ဘယ်လိုချောင်းချောင်းမရပေ...