Vegas, Pete'den uzun yani boy farkı var bu bir bilgi şimdi bununla ne bok yaparsanız yapın
Yorum yapmayı unutmayın bebeklerim
İyi okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir gün gelip bana "Pete aşkım senin kedi var ya Vegas, ha işte o, o kedi insan." Desene kahkaha atardım. Kedim insan çıktı.
Kedim insan çıktı.
İnsan kedim çıktı.
Gözlerimi açtığımda elimi tutmuş bana bakan Vegas'ı görmem bir oldu "Pete, canım sahibim." Gözlerimi şokla daha çok açtım "Sen, kedi adam." Ben kedi sahibi olmak istemiştim kedi adam sahibi olmak değil. "Evet ben kedi adam ama ismim Vegas." Elimi tutan eline baktığımda elini geri çekmek yerine diğer eliyle de tuttu "Asıl ismin ne?" Dedim "Vegas, benim ismim senin koyduğun isim." Yerimde doğruldum "Senin adını ben seni alırken onlar söyledi." Onaylamaz şekilde bana baktı "Benim için sen varsın." Üstünde misafir bornozuyla oturduğunu fark ettiğimde içimdeki şokla vedalaşmış olduğumu fark ettim "Sana alışveriş yapmamız lazım." Dedim çünkü kedim ve ev arkadaşım olan kişinin hiç kıyafeti yoktu ve evimde çıplak dolaşması benim için neyse de normalde uygun kaçmazdı.
"Bu halimle dışarı çıkamam." Dedi, farkındaydım ve ne bok yapacağım bilmiyordum "Arkadaşlarımın burada kıyafetleri olur." Dedim "Evet haklısın o salakların kıyafetlerini giymek istemezdim ama yapacak bir şey yok." Elimi ben demeden bıraktı ve o bırakınca ayağı kalktım ve misafir odasına ilerledim.
İnsan kedime kıyafet bakmaya gidecektim. Turuncu, çirkef, aşıdan korkan, huysuz, deli, dedikoducu, tüm gün yemek yiyip oyun oynayıp uyuyan kedim insandı ve çok yakışıklıydı. Evdeki bitmiş yiyecek ve içecekler şimdi anlaşılmıştı. Elime hızlıca birkaç parça kıyafet aldım ve odama geri ilerledim. Vegas oturmuş etrafına bakıyordu, cidden masum bir insana benziyordu. Kıyafetleri uzattım "Evde ayakkabı da çok deneriz şimdi onları sana olanı giyersin sonra da başkasını alırız." Arkadaşlarımın yedek evi olmamı o an sevmiştim ama sadece o an yoksa burayı bazen giyinmek için kullanıyorlardı, evimin her yere yakın olma problemi işte Vegas beni onaylayınca kendime kıyafet aldım ve odadan çıktım.
Dakikalar sonra kendimizi dışarıda bulduk. Vegas uzun bir süre sonra dışarı çıktığı için sanırsam dikkatlice etrafına bakıyordu hatta bazen geçtiğimiz sokağa tekrar bakmak için dönüyor ve tersten yürüyordu. Sanki ona cenneti vermişim gibiydi.
Avm'nin içine girdiğimizde gördüğüm ilk mağazaya soktum ve görevliye döndüm "Arkadaşıma uygun bir şeyler arıyoruz ama biraz yapılı olduğundan bedenini tam bilmiyoruz yardımcı olabilir misiniz?" Kıyafetleri aptal gibi izleyen kedimi tuttum ve "Tabi efendim." Diyen görevliyle ilerlettim kıyafet alma maceramız başlamıştı.
