Ting~~~~
ထမင်းစားနားချိန်နေ့လည်ခင်းသို့ရောက်ပြီဖြစ်တာကြောင့်အတန်းထဲကသူတွေအလျှိုလျှိုကန်တင်းသို့ထွက်သွားကြလေပြီ၊
အချိန်ကနာရီဝက်ဘဲရသည်မို့ ဂယူဘင်းလဲလုပ်စရာရှိတာတွေခဏလက်စသတ်ရင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူထမင်းသွားစားရန်နေရာမှထရပ်လိုက်သည်၊
'အတန်းခေါင်းဆောင် မင်းညီအားကစားခန်းမ
မှာရန်ဖြစ်ပြန်ပြီ'
အတန်းဖော်ဖြစ်သူရဲ့စကားကိုဂယူဘင်း'အင်း'တစ်ခွန်းသာပြန်ဖြေဖြစ်လိုက်သည်၊
ဒါတွေကသူ့အတွက်မထူးဆန်းတော့ချေ၊သူဒီအထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်စထဲက ယူဂျင်းဘယ်နေရာမှာဘယ်သူနဲ့ရန်ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းအတန်းခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည့်သူ့ဆီ လာတိုင်ကြတာတစ်ရက်မှမနားရဘဲဒီတစ်နှစ်ပါတ်လုံးပင်ဖြစ်သည်၊
.
.
.
.
.
🏀
'မင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထား မင်းအဆင့်နဲ့ဂယူဘင်းဟျောင်း ကိုယှဉ်နိုင်စရာအကြောင်းမရှိဘူး'
အားကစားခန်းမအပြင်ဘက်ကနေတောင် ဟိန်းနေအောင်ကြားနေရသောယူဂျင်းအသံကြောင့် ဂယူဘင်းခန်းမထဲသို့အပြေးဝင်သွားမိသည်၊
ယူဂျင်းနဲ့ရန်ဖြစ်တဲ့တစ်ဖက်ကသူသည် ဂယူဘင်းတို့အတန်းထဲကအတန်းဖော်ဖြစ်၏၊ဒီတစ်ခါဒီကလေးကရွယ်တူတွေနဲ့ရန်ဖြစ်တာမဟုတ်ဘဲ စီနီယာတွေနဲ့ဖြစ်နေတာကိုမြင်ရပြန်တော့ဂယူဘင်းသက်ပြင်းတစ်ချက်သာချမိပြန်သည်၊
တစ်ဖက်ကဘာမှပြန်ဖြေသံမကြား၍ယူဂျင်းကစိတ်မရှည်လို့ထင် တစ်ဖက်သူရဲ့ကော်လာစကိုဆွဲ၍ထိုးရန်ပြင်သည်၊ထိုအခါမှသာဂယူဘင်းပြာပြာသလဲဝင်ဆွဲရ
၏၊
ထိုကလေးကဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်
ဤမျှစိတ်ကြီးနေလဲသူမတွေးတတ်တော့ပါ၊
'မင်းလက်ကိုလွှတ်လိုက်ယူဂျင်း'
သူ့အပြောကိုယူဂျင်းကခပ်စိမ်းစိမ်းစောင်း၍ကြည့်သည်၊
'ကျွန်တော်မှားတယ်လို့ ဟျောင်းကထင်နေတာလား'
ထိုစကားသည်ယူဂျင်းရန်ဖြစ်တဲ့အခါတိုင်းပြောနေကျစကား၊သူ့အနေနဲ့ဘယ်သူတွေနဲ့ဘယ်နေရာမှာဘယ်လိုပဲ
ရန်ဖြစ်ခဲ့ပါစေသူ့အမှားလို့တစ်ခါမှဝန်မခံခဲ့ပေ၊
