İlk defa - Kerem Aktürkoğlu

0.4

Afra kişisinden 4 cevapsız arama
Berkan kişisinden 2 cevapsız arama
Yunus kişisinden cevapsız sesli arama
"Alo ne oldu Berkan hepiniz sırayla aramışsınız."
"Banu çabuk hastaneye gel Kerem kaza yapmış."
"Yav he he yemezler oğlum."
"Banu ben Yunus şaka yapmayacağımı biliyorsun.  Çabuk gel konum atarım."
"Tamam geliyorum." Gözlerim dolmuştu.
"Anne benim acil çıkmam gerek!"
"Bekle bekle nereye?"
"Annem Kerem kaza yapmış hemen gitmem gerek." Annemin panik atağı vardı ama bu sefer çok panik olmamıştı...
.

..

Daha fazla oyalanmadan hastaneye gittim. Gözlerim dolduğu için önümü göremiyordum. Koşar adımlarla danışmaya doğru yürüdüm.
"Kerem, Kerem Aktürkoğlu hangi odada." dayanamamış ve ağlamaya başlamıştım.
"Hanfendi sakin olun" adamın sözünü kesip;
"Nerde dedim sana!" diye bağırdığımda Berkan'ın koşarak geldiğini gördüm.
Geldiği anda ona sarılıp yine ağlamaya başladım.
"Üzülme iyi olacak, gel biz gidelim." Odanın önünde Afra ve Yunus vardı. Biraz daha yaklaşınca bir adam ve kadınında orda olduğunu gördüm, annesi ve babası olmalılardı.
Hepsine tek tek sarıldım. Yine ağlayacaktım. Kerem'in göründüğü camın önüne geçtim. Afra yanıma geldiğinde ona bakıp gece olanları anlattım bir yandanda ağlıyordum.
"Afra ya uyanamazsa, o bakmalara doyamadığım yüzünü ya son görüşüm olduysa."
"Kızım-" Bunu söyleyen Kerem'in annesiydi.
"-Sen oğlumun nesi oluyorsun."
"Arkadaşı"
Ben konuşamadığım için Afra cevaplamıştı.
"-bak ne diyeceğim. Ben neden ağlamıyorum biliyor musun?"
Buna karşılık başımı iki yana yavaşça salladım.
"Çünkü ben tekrardan uyanacağını biliyorum. Kerem'im uyandığında beni ağlamış görürse çok üzülür. Sende ağlama seni böyle görürse perişan olur emin ol." Kadına sarıldım ve ağlamamı tutmaya çalıştım.

Hem Kerem hemde annesi çok iyi geldi bu kıza..