Book Ī :Thirst Of Blood

Capitulo ĪĪ: El grosor de tu cara!

[HELLO GUYYSSSS,HERES THE CHAPTER 2,I DEEPLY SORRY FOR THE DELAY AND I HOPE YOU WILL ENJOY THIS CHAPTER. DONT FORGET TO VOTE FOR THIS..]

DIOS UNAY TI AGNGINA KADAKAYO AMIN!

“Sa Hardin ng Luné Calvariae ”
Kaagad na kumalas ng yakap si Elissabette, at hinarangan niya si Ludther. Imbis na si Ludther ang natamaan ay si Elissabette ang napuruhan ng suntok ngunit mas lalo pang nakapagtataka ay parang hindi pa naapektuhan si Elisabette sa atakeng iyon.

"Noli amicus meus nocere .."
[Don't you dare hurt him..]

Walang naintindihan si Ludther pagkat Wikang Latin ang ginamit ni Elizabette sa pakikipag usap sa kanyang ama.

"Ipse est enim electus, de quo in prophetia.."
[He is the chosen one,the one mentioned in the prophecy..]

Dagdag pa ni Elissabette. Kaagad namang kumalma ang kanyang ama at kaagad humingi ng tawad sa kanyang ikinikilos sa kanyang harap.

"Im sorry.. I did not mean't to harm both of you.. Its just im out of control."

Kaagad namang hinarap ni Ludther ang amahin ni Elissabette at tinanggap ang pagpapaumanhin nito sa kanya.

"No worries Sire.. I know that you are just protecting your daughter and i am Admiring you for that Mr. Vargas.."

"You should go home Ludther, You still have a long way home."

The supremo says it all, He immediately left them. Only Elisabette and the supremo were left behind the forest.

"Doon na lamang tayo sa bahay magusap Anak ko at paumanhin sa mga inaasal ko simula noong dumating si ludther.."

Alok ng kanyang ama, nakikita sa kanyang mga mata at kung paano ito magsalita kung kaya't sumunod na ito ng walang sinasabi.

Nang makarating na sila sa kanilang tinutuluyang silid ay ipinatawag ng supremo ang konseho pati na rin ang 3 pa nitong anak.

"Tila yata'y May mahalagang sasabihin ang ama."

Ani Fortuna, iniintay ng lahat ng nasa konseho ang senyas ng supremo bago umupo.

Nang sinenyas-an na sila ng supremo ay kaahad silang umupo ng marahan. Kaagad na nagsalita ang Panganay na kapatid ni Elissabette na si Andy.

"Bakit kayo nagsatalaga ng pagpupulong ama ng dis oras ng gabi."

"Mag aalas Diez na ama bakit hindi pa ipag pabukas na lamang itong pagpupulong na ito."

Singit ni Pacifico.

"Katahimikan. Hindi maaaring ipag pabukas ang pagpupulong na ito Datapuwa't may mahalaga akong sasabihin. Walang sino man sa inyo ang aalis rito hangga't hindi ako natatapos magsalita."

Seryosong utos nito sa bawat konseho nito pati na din sa kaniyang mga anak.

"Ano ho ba iyon ama, anong mahalagang balita ang inyong sasabihin?"

Pagtatakang tanong ni fortuna. Tumayo ang supremo at tsaka nagsalita.

"Nahanap na ang lalaking sinasabi sa propesiya, na siyang magiging lakas ng ating lipi sa pamamagitan ng kaniyang dugo at kung kaya't ang lahat ay maghanda sa pagdakip sa lalaking iyon bago pa tayo maunahan ng iba.."

Nagbulungan ang lahat, ngunit parang lilihis si Elissabette sa nais na mangyari ng ama.

"Ngunit- hindi ninyo maaaring saktan ang kaibigan ko- ama parang awa mo na.. sa akin mo na lamang ipaubaya ang kaibigan ko."