RİTİM PAVYON

15 Ocak

Alya'dan
12 yıl sonra

Annemin ölümünün üzerinden tam olarak 12 yıl geçmişti. Polisler öldüren kişiyi bulamamışlardı bende küçük olduğum için soyleyememistim zaten kanıt olmadan da inanmazlardı davada kapanmıştı.
Şuan 17 yaşındaydım.Babam bana hep kötü davranır 12 yıl boyunca bana bir kere bile iyi davrandığını hatırlamıyorum. Hep çıkarları üzerine kullanır beni.
Annemi gözümün önünde öldürmesinden itibaren ona karşı çıkamaz oldum. Babam hep kumar oynar bu yüzden çokca borcu var.Bende babam ın borçlarını ödemek için Cafe de yarı zamanlı çalışıyorum.
Şuan sağanak yağmurun altında hızla yürüyüp Cafe ye yetişmeye çalışıyordum ve biraz geç kalmıştım.
Sonunda gelmiştim ama tamamen ıslaktım.geç kaldığım için azar isetecegimi biliyordum.derin bir nefes alıp içeriye girdim.

"Ben geldim Ayşe Hanım!"

"Neden bu kadar geç kaldın?!?"

"Öğretmen geç bıraktı üzgünüm bir daha olmaz"

"Bunu enson 1 hafta öncede demiştin KOVULDUN" hayır kovulamazdım yoksa babam beni öldürürdü hiç dusunmeden itiraz ettim.

"Ama sadece geç kaldım!"

"İtiraz kabul etmiyorum çık dışarı Alya"
Ayşe Hanım'ı tanıyorsam asla beni dinlemezdi bende daha fazla itiraz etmeden Cafe den çıktım. Boşuna buralara kadar gelmiştim. Eğer babam kovuldugumu duyarsa beni okuldan alırdı. Asla okulu bırakmak istemiyordum.üstü kapalı bir bank a geçip telefonumu çıkarttım yarı zamanlı iş ilanlarına bakmaya başladım. Ama ne yazık ki hiç birisi ne evin kirasını ödemeye nede borcu ödemeye yetecek kadar para kazandirmiyordu. Sayfayı yeniledegimde gözüme bir ilan çarptı verecekleri para 16.000 TL'di. Bu fırsatı kaçiramazdım.Nasıl bir iş diye baktığımda direk dansçılığı olduğunu öğrendim.

Eğer bu işi yapmazsam hem evimizden hemde okulumdan olabilirdim.
İlan ın altında olan nota gözüm çarptı
Notta"Direk dansı yapmasını bilmiyorsanız sorun değil ücretsiz öğretiriz.Ama perşembe ye kadar bize ulaşmanız lazım, acil!" yazıyordu. Demek aceleleri vardı.Bügün pazartesiydi yani düşünmem icin sadece 3 günüm vardı.Ne kadar istemesemde bu konuyu babamla konusmalıydım.

Telefonumu cebime koyup evin yolunu tuttum.Biraz şanslıydım yağmur yavaslamisti.Eve geldiğimde kapiyi yavaşça açtım.Babamı göremeyince odasına doğru ilerledim.Tam kapıyı açaçaktım ki içeriden inleme sesi duydum. Galiba yine eve bir kadın atmıştı bunu hep yapardı ben 10 yaşındayken de yapmıştı. Ama o zaman farklıydı, gözlerimin önünde yapmışlardı.Hemde doğum günümde 15 Ocakta...

Geçmiş
"15 Ocak"

Bugün benim doğum günüm babam bana hiç sürpsiz yapmıyor soylesem bir sey olmaz herhalde diye düşündüm.
Uygun olabilecek zamanı bekledim.
Kabul etsin diye biraz da evi süpürdüm.

En sonunda cesaretlenip konuştum.

"Baba bugün benim doğum günüm bana hiç sürpriz yapmıyorsun. Bana sürpriz yapabilirmisin?"

" Sürpriz?"Bunu söylerken sinirlendiği anlasıliyordu.

"E-evet sürpsiz"

"Tamam akşam bir sürprizim var sana"

"Ne! Gerçektenmi"

"Evet" Bunu derken hafif sırıtmişti çok mutluydum.Annem öldükten sonra ilk defa sürpriz yapılacaktı. Zaman nasıl geçti bilmiyorum ama hemen hava kararmistı.Babam beni kendi odasına götürmüştü ne yapacaktık bilmiyordum.

Babamın odasına hiç girmiyordum çünkü babam hep kızardı.
O yüzden etrafı inceliyordum.
Ayak seslerini duymamla hemen bir sandalyeye oturdum.Çok heyecanlıydım.

Kapı açıldı babam içeriye girdi elinde bir sey görememistim sonra bir anda içeriye kahverengi gözlü, sarı saçlı bir kadın girdi. Ne olacağını anlayamıyordum.

"Al sana sürpriz Alya"demisti.Hiç bir sey anlayamıyordum.

"Nasıl yani?"diye sordum.

"Sana tek gecelik anne getirdim.Şimdi biz çok eğleneceğiz.Sende bizi izleyeceksin."Cümlesini bitirdikten sonra ikiside gülmüştü.

Kadın bir anda kıyafetlerini çıkarmaya başladı,babam da öyle. Tabii hala tam olarak ne yapacaklarını anlayamıyordum.
Bir anda birbirlerini öpmeye başladılar o an çok korkmuştum çünkü babam kadına çok kötü davraniyordu onu da annem gibi öldürecek diye düşündüm. İstemsizce ağlıyordum. O an anladım yaptıkları şeyin yetişkinlere özel olduğunu.Babamın eskiden izlediği bir film de de bu olmuştu diye düşündüm eskiden babamı gizlice izlerdim.
O an gözlermi kapattım, yaptıkları şeyleri görmemek için. Ama seslerini duydukça midem bulanıyordu.

Şimdiki zaman

O günden sonra bir daha babama doğum günümden bahsetmedim.o olayı hatırladıkça hep midem bulanirdi,yine bulanmıştı. Kapıdan uzaklaşıp kendi odama gittim. Direk dansçılığı konusunu daha sonra konusacaktım. Derslerimi yapıp uyumak için annemin 4 yasimdayken aldigi ayiciğımı aradım ama bulamadım yarın okul olduğu için ayıcıksız uyumaya çalıştım. Ne kadar uğraşsam da uyuyamamıştım ne zaman gözlerimi kapatsam annemin kanlar içindeki cesedini görüyordum...

En sonunda vazgeçip yatağımdan kalktım.Kitap okumaya başladım.En sonunda dayanmayıp uyuya kaldım...

Sabah gözlerimi alarm sesiyle açtım.
Okul için hazırlanmaya başladım beyaz gömlek , siyah etek olan okul formamı giyip saçlarımı taradım.

Mutfağa doğru gittiğimde babam için kahvaltı hazırlamaya başladım.Halsiz hissediyordum ama okula gitmek zorundaydım. Bir anda babamın sesini duydum.
"ALYA"

"Efendim?"
"İşinden mi kovuldun?!?"
Evet öğrenmişti canımı yakmasını istemiyordum o yüzden arkama dönüp hemen söze girdim. Sinirli gözüküyordu.

"Evet ama yeni bir iş buldum diyebiliriz"

"Neymiş o iş?"

"Eğer izin verirsen direk dansçılığına baslayacagim! baktigimda bundan baska borclarimizi odeyebilecegimiz bir iş yoktu hem maaşı 16.000 TL"

Verilen parayı duyunca sakinleşmis gibi duruyordu
"Tamam sonuçta parası güzel yılda bir işe yaradın aferin! Kahvaltı hazırmı?"

"Hazır" diye mırıldandım. kendime sandviç yapıp yedim.
"Ben okula gidiyorum!" Sadece bakmıştı bir şey dememişti bende okulun yolunu tuttum okul az da olsa yakındı o yüzden yürüyerek gidiyordum.

Okulda dalga konusu olacağımı bilemem rağmen okula 1 defa bile devamsızlık yapmamıştım.
Okula geldiğimde beni yine o grup karşıladı; Melisa, Zeynep,Arda ve Burak...
Evet bu dörtlü okulun zorbalarıydı.Zeynep en başta bana yakınlaşmış sonrada sırlarımı alıp yaymıştı.

Bu yüzden okulda tek bir arkadaşım bile yok. Sadece geleceğim için gidiyordum. Onları görmezden gelmeye çalışarak yanlarından yürümeye başladım ve bir anda yere düştüm.
Birisi bana çelme takmıştı kim diye baktığımda ise onun Burak olduğunu gördüm. Bir şey demeden kalkmaya çalıştım ama kalkamadım çünkü dizim kanıyordu ve çok acıyordu. Eminim ki sadece çelme takıp gitmeyeceklerdi.

Melisa yanıma doğru geldiğinde sessiz kalmam gerektiğini biliyordum ama dayanamayıp.
"Ne istiyorsunuz yine?"dedim
Tek aldığım cevap ise
"Eğlence" oldu.

BÖLÜM SONU
Biliyorum aşırı kısa oldu ama sınav haftası ve sizi fazla bekletmek istemedim.
Birde bölüm fazla hoşuma gitmedi.Yorumlarınızı bekliyorum.SEVILİYORSUNUZZ♡