RİTİM PAVYON

Zorbalık ve Başarı

    UYARI 

Önceki bölümlerin bazı yerlerini düzenledim akışı bozuyorlardı, bence baştan okuyun ama okumasanızda anlayabilirsiniz gibi duruyor.
               İYİ OKUMALARR<333

Bir taksi durdurdum ve evi tarif ettim.
Pavyondan eve gitme süresi 2 saat sürmüştü eve geldiğimde saat geçti hemen duşa girdim ve ödevlerimi yapıp uyudum.

Gözlerimi alarmın sesiyle açtım gözlerim gerçekten çok acıyordu.
Geç yatmaya hiç alışık değildim.

Hemen mutfağa gidip babama kahvaltı hazırladım.Okul için hazırlanıp kahvaltı yapmadan çıktım.

Bugün az da olsa yağmur yağıyordu o yüzden okula koşarak gittim.
Tuhaf bir şekilde Melisa'lardan ses çıkmamıştı şüpheli olsada sınıfa girdim ve girer girmez kafamdan aşağı su dökülmesi bir oldu.

Ağlamamak için tırnaklarımı avucumun içine geçiriyordum herkes etrafımda toplanmış kahkahalarla gülüyorlardı. Çoğu kişi beni çekiyor hakaretler edip dalga geciyorlardi.

Onlara karşı çıkmasını tabikide biliyordum ama eğitim hayatımı mahvedemezdim. Bunlara boşuna dayanmamıştım. Derslerimi için sabahlara kadar çalıştığımı düşünüp sakinleşmeye çalışıyordum ama fazlada işe yaramıyordu. Daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım gerçekten rezil bir durumdaydım.

Bir ses duydum ve bu kişinin konuşmasıyla herkes susmuştu.
Peki bu kişi kimdi biliyormusunuz?
Tabikide Melisa

"Aaa hadi ama bir bebek gibi ağlayacakmısın?"

Bunu demesiyle herkes daha da gülmeye başladı.

"Bu sadece bir başlangıç
UCUBE!"

Ucube demesiyle birlikte herkesin bir anda üzerime yumurta atması bir oldu kendimi korumak için kollarımı önümde birleştirmiştim ama işe yaramıyordu. Hemen arkamı dönüp sınıftan çıkmaya çalıştım ama kapıyı kitlemişlerdi.

Bağırıp,çağırmak istiyordum ama bunu yapmama bile izin vermiyorlardı.
Bir umutla Aslı Hocanın gelmesini istiyordum çünkü kötülüklere karşı tek göz yummayan hoca Aslı Hoca'ydı.

Geriye doğru adım atıp onlardan daha da uzaklaşmak istedim. Ama ne olduğunu bilmediğim bir cisme çarpıp yere düştüm. Kahkaha sesleri daha da yükselmişti.
Bir anda Zeynep konuştu

"Yeter bu kadar!"

Ne yani beni mi koruyordu?
Gözlerimi yerden kaldırıp Zeynep'e baktım.
Melisa'nın hiç keyfi bozulmamıştı.
Normalde Zeynep'i küçümsemesi lazımdı böyle yapardı ama ona bir şey dememişti ve beni korumasına izin vermişti.
Eminimki ne kadar şaşırdığım yüzümden belliydi.Arda'nın dayanamayıp kahkaha attığını gördüm.Ardından Zeynep'de sırıtmıştı.

"Ee o zaman diğer aşamaya geçebiliriz?"

Ne aşamasından bahsediyorlar ne yapabilirlerdi aklım almıyordu.

Arda çantamı zorla çekiştirip kolumdan aldı ve dolap anahtarımı bulmak için bütün çantayı yere boşalttı.Tekrar gözlerimin dolmasını engelleyemedim. Yere düşen anahtarı alıp bana bakarak sırıtmıştı. Dolabın yanına gitmeye başladı.

İçimden bir ses hemen kalkıp yanına gitmemi söylüyordu.
Bende hemen olduğum yerden kalktım tam yanına gidecekken iki kişi beni kollarımdan yakaladı.

Arda dolabımı açıp içinden test kitaplarımı ve babam yüzünden evde tutamadığım annemle benim olduğum fotoğrafi aldı.
Ne yapacağını anlamıştım buna izin vermezdim annemden tek kalan şey o fotoğraftı.Hiç düşünmeden konuştum.