1994,March
ပင္လယ္ထဲနစ္ဝင္၍ထြက္ေပၚေနေသာ
အနက္ေရာင္ေတာင္ေစာင္း။
ေတာင္ေပၚတြင္ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
designဆြဲထားေသာအိမ္တစ္လံုး။
ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးႀကိဳက္ေသာ
ပင္လယ္ႀကီးကိုအခ်ိန္တိုင္းျမင္ေနရေအာင္
ပင္လယ္ဘက္ျခမ္းကိုမွန္မ်ားသာ
အသံုးျပဳခဲ့သည္။
jeonရဲ႔စိတ္ကူးေတြ။
မွားယြင္းေနခဲ့တယ္
ဒီလိုအိမ္တစ္လံုးကို
ေဆာက္ခဲ့မိတာ
jeonမိုက္မဲလြန္းတယ္။
.....
သူ့ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ္
သံေယာဇဥ္အထပ္ထပ္နဲ႔သူ႔ကို
သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ
မခ်စ္ႏိုင္စရာမရိွေလာက္ေအာင္လည္း
minကလွတယ္
ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္ခဲ့ေသာမိန္းမတိုင္း၏
မ်က္ႏွာအားလံုးကိဳေမ့သြားေစသည္အထိလွသည္
minခ်စ္တဲ့လူတိုင္း၊minကိုခ်စ္တဲ့လူတိုင္း
လိုခ်င္ေနေသာလူတိုင္း၊ထိေတြ့ခ်င္ေသာလူတိုင္း
ရဲ႕အေဝးႀကီး
ပင္လယ္ႀကီးနားကိုတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္စြာ
ေခၚေဆာင္သြားခဲ့တယ္။
..........
နက္ျပာေရာင္ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
ေႏြရဲ႕ေဖာက္ျပန္ေသာ အျပာေရာင္မိုးည။
" jimin
မ်က္ႏွာေျပာင္စရာကိစၥမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ဟာသလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး
လမ္းခြဲမယ္"
"ငါၿငီးေငြ႔တယ္
မင္းကပ်ဥ္းစရာေကာင္းလာၿပီjung"
"စကားကိုျပန္ျပင္ေျပာလို႔ရေသးတယ္jimin
ငါမင္းကိုဘာမွမလုပ္ခင္"
"ေတြ႔လား!! မင္းပံုစံမင္းမွန္ထဲၾကည့္လိုက္စမ္း!!
မင္းရဲ႕စကားသံႏႈန္းေတြကို
သံုးသပ္စမ္းပါjung"
ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႐ူးေနတယ္ထင္ေနတာ
အ႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြ
လုပ္ေနေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္မ႐ူးပါဘူး။
မင့္ရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကိုလည္းမေျဖ႐ွင္းခ်င္ဘူး။စကားအဆက္အစပ္လည္းမရိွေစခ်င္ဘူး။
"ၿငီးေငြ႔တယ္ဆိုလည္း အ့ဆိုလည္း
ကိုယ့္ပံုစံကို မင္းေပ်ာ္ရမဲ့ပံုစံေျပာင္းလဲမယ္ေလmin"
"မရဘူး မင္းျဖစ္ေနလို႔ကိုမေပ်ာ္ေတာ့တာ
ငါအမ်ားႀကီးသည္းခံၾကည့္ၿပီးၿပီ
ငါအိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီjung"
