Azizim sigara gibiyim bu aralar, bazı bazı yakıyorlar beni, kimiside içine çekiyor. Ama en sonunda tükeniyorum. Bir izmarit gibi ayaklar altında. Bu gidişat yüreğimin burukluğuna ters inan. Kaldıramıyorum, öpemediğim gibi bükemiyorumda kaderin bileğini. Unutulmaya yüz tuttum. Hatta biraz biraz toz birikti üzerimde. Ağır bir uyku hali var vasat gözçukurlarımda. göz bebeklerim yine kan deryası. Şafaktan umut beklemeyi geçeli çok oldu. Çok oldu bu kulvardan geçeli. Uzuvlarım yitip gitmişliğin seceresinde teker teker terk ediyor vücudumu. Bu evrede yok oluyorum inan. Azizim geceyi bölemiyor kalemim
bende karanlığım aslen. Gölgem fizana kadar yol almış. Âmâ bir tebessüm var gözlerinde. Ve terk ediliyorum paramparça bir biçimde. Acıya göz yumuyorum. Bu zulme ortak oluyorum azizim. Ve o an geliyor gece bitiyor. Sigaramı tenime basıyorum. Yok oluyorum anka kuşu gibi. Zira bu gece ben yeniden doğuyorum. Uyanıyorum gecenin bir vakti. Kapanmasın göz kapaklarım. Kabuslar soğuk ve derin. Bazen üşüyorum. Bazen boğuluyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞIBOZUK*
PoesíaBaşıbozuk; şimdiye kadar yazdığım ama konsepti uymadığı için herhangi bir eserde toplamadığım şiirleri bir araya topladığım bir eser. Yaşanmışlıklarla dolu bu hayatın bana getirileri benden götürüleri Hepsi bu mıslaralarda... Şiir ve birkaç adet den...
