I feel in love {Hyunlix}

~κεφάλαιο 11~

~Hyunjin pov~

[Σκέψεις στις σκάλες]

Τι να κάνω;
Τι να κάνω;
Τι να κάνω;
Τί να κάνωωωω;;;😭😭😭

Θα το κάνω

Όχι δεν μπορώ

Ααααχχχχ ναι θα το κάνωωωωω;;;;;

Μπορείς Hyunjin μπορείς {εμψυχωτικος μονόλογος *δεν βοήθησε ιδιαίτερα}

Όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο

Αλλά πώς να του το πωωωωωω;;;

Με τις σκέψεις μου να με τυραννάνε δεν κατάλαβα ποτέ ανέβηκα τα σκαλιά και έφτασα έξω από την πόρτα του δωματίου του. Όταν την κοίταξα με έπιασε ακόμα περισσότερο άγχος, θα καρδιά μου κόντευε να βγει έξω από το στήθος μου!! Φοβόμουν υπερβολικά παρά πολύ για την πορεία της φιλίας μας μετά από αυτό!
Αααχχχ πραγματικά ελπίζω να καταλάβει!!😔

Αφού πήρα μια βαθιά ανάσα χτύπησα διστακτικά και με ένα εντελώς ψεύτικο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου και περίμενα να μου ανοίξει.

Changbin: Kαλημέρα hyunjin

Είπε και μου χαμογέλασε

Hyunjin: Καλημέρα

Ανταπέδωσα με ένα φανερά προβληματισμένο ύφος το οποίο προσπαθούσα να κρύψω!

Hyunjin: Τα παιδιά μου είπαν να έρθω να δω τι κάνεις γιατί έχουμε κατέβει όλοι

Changbin: Ναι άργησα λίγο να ξυπνήσω 😅. Και το αλλά το βλαμμένο ο Seungmin δεν είπε να με ξύπνησε πριν φύγει. Αλλά είμαι σχεδόν έτοιμος,να πλύνω τα δόντια μου και κατεβαίνω. Περνά μέσα αν θες δεν θα αργήσω.

Hyunjin: Οκ

Είπα χαμογελώντας ελαφρά και μπήκα μέσα

Ο Changbin κατευθύνθηκε προς το μπάνιο με αποτέλεσμα να μείνω μόνος στο υπόλοιπο δωμάτιο. Τότε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου χωρίς να το σκεφτώ περαιτέρω φώναξα το όνομα του με αποφασιστικότητα.

Hyunjin: Changbin

Changbin: Ναι

Φώναξε για να τον ακούσω

Hyunjin:Θέλω να μιλήσουμε για κάτι

Είπα και με γρήγορα βήματα βρέθηκα μπροστά στην πόρτα του μπάνιου

Changbin: Πες μου.....τι τρέχει

Hyunjin: Να....πως να σου το φέρω τώρα.......

Changbin: Πες μου ρε μην φοβάσαι

Hyunjin: Changbin εγώ και...... ο Felix

Changbin: Ναι.....