Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
labrinth, never felt so alone
Kalp ağır bir yüktür.
Ve onu ömür boyu taşımakla yükümlüsün.
Bu yüzden dikkat et!
Onu ne ile doldurduğuna, kimlere yer ayırdığına, ne için kullandığına ve kimin eline koyduğuna.
Çünkü kalp hem en temizdir, hem en kirli. Hem en sadıktır, hem en hain.
Ve sen ölene kadar mesulsün.
Kırdığın herkesten, sevdiğin her şeyden ve söyleyemediğin tüm hislerden.
0. KALP AĞIR BİR YÜKTÜR
Bundan tam dört yıl önce, İdil Balarısı yalnızca sevilmek isteyen bir kızdı.
Sevilmek istediğinin kendisi de farkında değildi aslında. O zamanlar böyle bir şeyi sesli dile getirmeyi bırak, kendisine dahi itiraf edemezdi. Aklında bu tür düşüncelere katiyen yer yoktu. Önce kimseye yük olmamayı öğrenecekti, sonra onu sevmek isteyen severdi zaten.
Kendisine gelecek sevgiyi koşullandırmıştı, evet, çünkü ona göre bu işlerin bir sırası olurdu.Önce herkes karakterinin, düşüncelerinin olgunlaşmasını beklemeliydi. Sonra bu hayatta ne istendiği, ne yapılacağı az çok belli olmalıydı. Kendi kendine yetebilmeliydi insan, ayakları üzerinde sağlam durabilmeliydi.
Bu saydıkları gerçekleştiği sürece gelecek sevgiye inanırdı ancak, öbür türlü yaşanan her şey gözünde zaman kaybından ibaretti.
Evet, duygusal olarak tecrübesiz kalıyor olabilirdi ama bunu hiç dert etmiyordu. Bugüne kadar o tür duygulara kapılmamış olması başarıydı mesela gözünde, kendini güvenli bir kozaya sarıp hiç yara almaması da öyle.
Şimdi on birinci sınıftı. Her şeyi bildiğinden, hangi yolda yürüyeceğinden emindi. Hedefine öyle kilitlenmişti ki gözü başka hiçbir şeyi görmüyordu. Her sabah kendine hangi basamakta olduğunu hatırlatıyor, hayalini kurduğu İdil'e kaç adım kaldığını hesaplıyordu.
