(ნუცა)
თვალებს ჩემს საძინებელში ვახელ. გვერდით ჩემი ფერია მიწევს და უეცრად მეღიმება. ისე საყვარლად ძინავს რომ მინდა შევჭამო.
საწოლიდან რაც შეიძლება ნაზად და ნელა ვდგებიბრიმ არ გავაღვიძო ჩემი ლამაზმანი. როგორც კი სააბაზანოში გავდი არ ვწესრიგდები და შხაპს ვიღებ. ჯანდაბა რა კარგია ამ სიცხეში გრილი შხაპი.
საძინებელში პირსახოც შემოხვეული გავდივარ და ვხედავ ვიოლეტს რომელიც ახალ გამოღვიძებულია და მიღიმის. მისი თვალები საყვარლად იყო დასიებული ხოლო ტუჩები ცოტათი დაბერვოდა. როგრო მომინდა ამ ტუჩების გემოს გასინჯვა.
მასთან მივირბინე უეცრად ვაკოცე და გარდეროფისკენ ავიღე გეზი. ვიოლეტი კი ჩემს ბავშვურ ხასიათზე იცინოდა.
— კარგი ლამაზმანო მე წავალ კომპანიაში და მალე მოვალ დიდხანს არ გავჩერდები. დღეს პაემანზე უნდა წავიდეთ. — თვალი ჩავიკარი და გავუღიმე.
— კარგი ნუცა მაშინ მე მანამ სახლს მივალაგებ და მოვემზადები.
(დემე)
— სალამი ქალბატონო ვიკა როგორ ხართ?— მივესალმა ღვთაებას. — თუ ფეხით ხართ შემიძლია გაგიყვანოთ.
— ძალიან ხამავალებთ ბატონო დემეტრე. — გაიღიმა და ისევ მომაჯადოვა. დემე გაჩე ახლა არ დაიწყო შენებურები. ეს ერთ დღიანი გოგო არ არის. ის შენ მოგწონს ასე რომ თავი აკონტროლე და სიტყვებიც შეარჩიე.
— სად მიბრძანედებით? — ვკითხე და გავიღიმე.
— ჩემს ერთ-ერთ ნაცნობთან. საქართველოში ახალი ჩამოსულია და თან რაღაც პრობლემები აწვს ამიტომ ჩემი დახმარევა ესაჭიროება. — გამიღიმა და ტელეფინიდან შეტყობინება გაგზავნა. ჯანდაბა რა ლამაზია. ქალღმერთს გავს.
— ძალიან კარგი. — მეც გავუღიმე და გზა განვაგრძეთ. მთელი გზა წყნარად ვსაუბრობდით. ბოლოს იმდენი ვიჩალიჩე რომ სადილზე დავპატიჟე და ისიც სიამოვნებით დამთანხმდა. ჯანდავა დემე მაგარი ხარ.
