დილით ისევ სახლში ვიღვიძებ. დღეს დედა უნდა მენახა. სანამ კომპანიაში წავიდოდი ამიტომაც ადრე ავდექი. ჩემს გვერდით გოგონას მშვიდად დაწყნარად ეძინა. მისი უშფოთველი სახე სინდიდსის ქენჯნას მიტოვებდა. მაგრამ იგი უნდა წასულიყო ჩემიდან. მისთვის არ უნდა მეტკინა.
სააბაზანიდან პირსახოც შემოხვეული გამოვედი. ლამაზმანს უკვე გაჰღვიძებოდა. თვალები ამღვრეული ჰქონდა. როგორც ჩანს გუშინდელს ნანობდა.
— რა გჭირს? — ვკითხე მას და ხალათი მოვიცვი შემდეგ კი მის გვერდით დავჯექი.
— არ ვიცი ეს როგორ ვუთხრა ჩემს ოჯახს. — ამოიტირა გოგონამ.
— რაზე ამბობ ლამაზო? — ვკითხე გაკვირვებით.
— ის რომ შენთან ვჯწექი. — ამოიტირა გოგონამ.
— შეგიძლია საერთოდ არაფერი არ უთხრა. — ვთქვი და გავუღიმე.
— კი მაგრამ გუშინ სახლში არ მივსუკვარ. — ამოიტირა ისევ.
— არაუშავს უთხარი რომ მეგიბართან იყავი. — გავიღიმე და ფული ამობიღე ჩანთიდან. — აი გამომართვი შენი გასამრჯელო.
— ეს ფული არ მჭირდება გესმის? არ მინდა შენი ფული. — გოგონა გაბრაზდა და ოთახიდან გაბრაზებული გავიდა. ვა მგონი გავანაწყენე. მაგრამ არაუშავს. რას ვიზავთ. განა ყველა კმაყოფილი ხომ არ იქნება.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ტანსაცმელი სწრაფადვე ჩავიცვი. რადგან არ მინდოდა დაგვიანება. დედაჩემი გაგიჟდება. მისი წყნარების თავი კი საერთოდ არ მაქვს.
