3.

4 2 0
                                    

Sabah acıyla uyandım. Üşengeçliğim ve yorgunluğum beni okul kıyafetlerimi değiştirmeme engel olmuştu.

Yatağa oturdum ve boynumu döndürmeyi denedim. Evet boynum kitlenmişti.

Dün olanlar aklıma gelince diz kapağıma baktım. Üstündeki yara burdayım diyerek bağırıyordu. Umarım izi kalmaz.

Evet kısaca bugün sağlam değilim.

Ne zaman sağlam olduk?

Bugün günlerden en sevdiğim gün cumartesi! İstediğim zaman yatıp kalka biliyorum.

Yemek için odadan çıkmadan önce ilacımı ağzıma atarak suyumu içtim. Demirim düşüktü bu nedenle sürekli kendimi gondolda gibi hissediyorum.

Al sana bedava lunapark.

Yemekte ekmek arası salatalık yedim.

Fakirliğin gözü kör olsun.

Ananemle yemekte biraz konuşmuştuk.
Derslerime yoğunluk vermediğim için de bir güzel azarlandım.

Bütün günün telefona bakmakla geçmişti.

İnstegramda geçirdiğim  süreme bakınca 8 saat olduğunu gördüm.

Evet anane torunun tıp kazanacak.

Telefonda vakit geçirmeye devam ederken ananemin gazabına uğradım. Evde eksikler olduğu için markete gitmemi söyledi. Geceliğimi değiştirmeden üzerime hırkamı giydim.

Telefonu ve parayı cebime atıp çıktım.
Akşam olmuştu. Her yere karanlık çöktüğü için ürperdim.

Biraz yürüyünce markete gelmiştim lakin kapanmıştı. "Of!" Diyerek arkamı döndüm. Eve gidecektim ama başka bir markete gidebileceğim aklıma geldi. Biraz uzaktı. Kendi içimde terazimi tuttum.

İçimdeki ses; "Aman ne olabilir? Hemen gidip gelirsin." Dediği için yola koyuldum. 

Hızlı adımlarla yürüdüm. Marketin önüne sonunda gelmiştim. Açık olduğunu görünce içeri girdim. Biraz fazla yürümüştüm ama değdi bence.

Ananemin dediklerini alıp marketten çıktım. Yağmur yağmaya başladığını görünce hızlı gitmeye karar verdim. Yağmur şiddeti iyice artmıştı ve ben ıpıslak olmuştum. Tir tir titriyordum.

Evet Rose değdi dimi (!)

Evin uzaklığı çoktu. Eğer bu yağmurda yürümeye devam edersem çok kötü hastalığa kapardım.

Her yer iyice karanlık olmuştu yağmurun etkisi ile berbat bir durumdaydım. Baktım böyle olmayacak ara sokaklardan daha hızlı gidilebileceğini düşündüm.

Elimdeki aldığım market ürünlerini çöpün kenarına koymuştum. Hepsi ıslanmış ve koşarak gittiğimden zarar görmüştü. Biliyorum para verdim ama daha önemli olan benim sapasağlam eve varmamdı.

***

Saatlerce yürümüş ve yorulmuştum. Ara sokaklar eve hızla götürür diye bir yanlış düşünceye ikna olmuştum. Yolumu kaybettiğimi anlayınca kaldırıma çöküp oturmaya başladım. Son çare telefonuma tekrar baktım. Telefon büyük ihtimalle yağmur dolayısıyla bozulmuştu.

Doğru tahmin telefon açılmıyordu.
Bir insanın başına daha ne kadar kötü şey gelebilir?

Dizlerimi kendime çekip alnımı dizlerime koyup ağlamaya başladım. Korkuyor ve titriyordum.

Tahminen 10 dk gibi süre boyunca bu böyle devam etti.

Bir anda omzumda hareketlilik hissedince geriye bir anda sıçradım.

"İyi misin?" Diye ses gelince gözlerimi o tarafa çevirdim. Bana doğru eğilmiş  iki mavi göz ile bakıştım. Cevap vermeden ayağa kalkıp geri geri gitmeye başladım.

"Bekle!" Diyerek bana doğru geldi. "Tamam dur bir şey yapmayacağım." Tam önümde durunca zarar vermeyeceğini anladım. Elinde tuttuğu montu bana uzattı. "Giy biraz daha böyle durursan bayılacaksın." Yavaşça elinden alıp giydim. "Yolu kaybettim yardımcı olur musun?" Boyu benden uzundu. Göz teması kurmak için çenemi yukarı doğru tutuyordum. Bir kaç saniye öylece durdu
Ve başını salladı. Güvenmek istiyordum. Yoksa eve gitmem mümkün değildi.

"Araba burda takip et." Deyince arkasından yürümeye başladım. Siyah bir arabanın önüne gelince ön kapıyı açtı. İçeri binmemi bekliyordu. Ürkek bir şekilde ona baktım. Derin bir nefes aldı. "Bana güvenmiyorsun biliyorum ama burda durursan asıl endişelenmen gerekiyor. Yağmur sabaha kadar yağacak." Haklıydı. Dudaklarımı ıssırarak koltuğa oturdum. Kapımı kapatıp şoför koltuğuna oturdu. Arabayı çalıştırdı ve bana döndü. "Nerede oturuyorsun?"

"Güneş kolejini biliyor musun?" Diyerek sordum. Başı ile onayladı.

"Evet oranın arkasında oturuyorum."

"Tamam." Yol boyu çok fazla hapşırmıştım. Üzerime yorgunluk iyice çökünce kafamı cama yasladım. Dinlenmek için gözlerimi kapattım.

Bölüm sonu 🤠

550 kelime

1. Bölümdeki sınıf değişikliği yaptım 10. Sınıf olarak düzenledim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 31, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HogwarstHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin