Sunrise (Twilight)

6. vechten

Hee sorry voor het lange wachten. I STIL LOVE YOU. never forget

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Edward. p.o.v.

We liepen met z'n alle naar het weiland. Het weiland waar we zouden vechten voor ons leven.  Carlisle en Eleazer zouden dit keer vooraan staan terwijl Renesmee, ik en Jacob helemaal achteraan stonden. Esme keek me aan en toen naar Renesmee. Ze stond daar zelfverzekerd en haar hand woelde zachtjes door zijn vacht. Het stelde Jacob gerust.

Zou Bella bij hun staan?

Hoorde ik opeens boven alle gedachten uit. De stem herkendde ik snel. Emmet.

Ik wierp hem snel een blik en hij gaf me een 'het spijt me' grijns.

Bella had me nog twee keer laten slapen. Althans dat zeiden Eleazer en Carlisle. De keren dat ik haar zag waren geweldig sinds ik wist dat zij het was. Ik wist alleen niet zeker of ze er echt zo uit zag.

We keken richting het geluid van regelmatige voetstappen die we hoorden. Daar komen de duivels zelf. Ik haat ze met heel mijn hart. Aro had net zoals altijd een glimlach op zijn gezicht maar er was ook bezorgdheid achter. Hij wou Carlisle niet echt doden of ons. Zo veel gave's die hij wil hebben maar moest doden.

Marcus was voor het eerst in mijn bestaan blij maar zijn gedachten werden geblokt voor me. Toen hij ons drieën zag staan werd zijn grijns breder.

'pap.' fluisterde Nessie. Hij stem trilde bijna. Ze vond Marcus eng. Geruststellend kneep ik in haar hand.

Caius was nog blijer dan Marcus. Hij vond het vechten leuk. 

Mijn ogen gleden over de wacht maar ik zag mijn Bella niet. Dicht bij Aro stonden Jane en Alec. Naast Alec stonden Felix en Demitrie. Naast Demitrie stond een meisje. Ze had blauwe lokken in haar donkerbruine haar. Haar ogen gleden over de leden en ze werden steeds doder toen ze de mens zag. Het leven trok letterlijk uit haar gezicht weg. Haar ogen bleven even bij mij hangen en gingen toen naar Jacob.

Toen branden de ogen van de onbekende vrouw in Renesmee. Renesmee kreeg toen ook de vrouw door en deed angstig een stap terug. De bloedrode ogen die waarschijnlijk een paar uur geleden gevoed zijn maken haar bang. Jacob en ik gingen gelijk voor haar staan zodat ze voor het grootstedeel ontrokken werd aan haar zicht.

Tot onze verbazing vormde er een klein glimlachje om haar lippen die ze daarna meteen liet zakken. Nu ik haar wat beter bekeek was ze echt prachtig. Mooier dan de andere van onze soort. Mooier dan iemand die ik ooit gezien heb...

In gedachten sloeg ik mezelf. Was ik nou voor een Volturie wacht aan het vallen. Nee, het was vast haar gaven.

'Wie is dat?' fluisterde Renesmee.

'Geen idee.' zeg ik zachtjes. Ze knikt maar de angst is nog wel in haar ogen te zien.

Als ik naar de vrouw kijk kijkt ze van me weg naar Aro. Haar gezicht afwachtend. Alsof ze niet kan wachten om Renesmee wat aan te doen. Ik moest walgen van haar gedachten. Om tussen ons door te komen en het leven uit mijn dochter te zuigen.

Bella p.o.v.

Aro komt mijn kamer binnen samen met Jane.

'Je kan kiezen blauw of blond.' zegt hij. Hij laat me twee verftubes zien.

'Blauw.' zeg ik beslist. Hun trekken hun wenkbrauwen op en verdwijnen weer. Langzaam smeer ik het blauw in  de punten van mijn haar. Gaat dit eigen wel weg. Nadat de punten ingesmeerd zijn doe ik nog wat lange plukken helemaal en laat het er dan in zitten tot het eruit moet.

Ik kijk op en zie dat de kleur blauw er best mooi bij staat. De deur gaat weer open en Felix trekt me mee. Hij kijkt even afkeurend naar mijn haar en trekt me dan de kamer binnen.

'Zoals jullie weten gaan we vandaag vechten.' zegt Aro. Iedereen stemt mee in. 'Maak je klaar voor je laatste maal voor het gevecht.'

Aro loopt naar me toe en kijkt ook even afkeurend naar mijn haar.

'Bella, lief.' zegt hij met zijn zoete stem.

'Noem me niet zo.' grom ik. Alleen Edward mag me zo noemen en dat weet hij best. Aro negeerd me zoals wel vaker.

'Als je ons helpt met het vernietigen van deze clan ben je vrij.' zegt hij. Ik kijk hem ongelovig aan.

'Echt?'

'Je hebt mijn woord.' zegt hij. 'Felix geef haar wat aanzienbare kleding en een cape natuurlijk.'

Felix knikt en trekt me mee om me 'aanzienbare' kleding aan te doen.

We lopen met z'n alle in harmonie naar het strijdveld. Ik kijk een beetje verveeld rond en dan lopen we door de bomen. Op het teken dat Chelesa ons geeft stop in samen met de andere. Als mijn ogen over de mensen glijden voel ik het gevoel uit mijn gezicht wegtrekken. Eleazer, Carlisle, Esme, Emmet, Rose, Benjamin, Lia, Maggie..... Alllemaal.... Mijn vrienden.

Ik moest ze vermoorden voor mijn vrijheid.

Mijn ogen branden in Edward en dan naar de Jacob wolf. Dan vallen mijn ogen op het meisje dat tussen hun in staat. Haar haar is in een paardenstaart gestoken en haar bruine ogen staan serieus. Ik kan mijn ogen niet van haar af houden.

Renesmee.

Renesmee doet angstig een stap terug en Jacob en Edward gaan gelijk beschermend voor haar staan. Een glimlach vormt om mijn lippen maar dan laat ik hem snel vallen.

Ze mogen niet weten dat ik het ben.

Ik kijk Aro afwachtend aan.

Eén ding weet ik zeker.

Als sterkste van de hele wereld ga ik hem vermoorden en daarmee mijn vrijheid terug nemen.

'----------------------------------

En?

Sorry nog een keer dat jullie zo lang moesten wachten.

Hope you like it.!!