Öncelikle benden önce bu isimde bir hikaye vardı. Bunun için özür dilerim bilmiyordum. Ve onun dışında iblis konusunu demon slayer den aldım. Şimdi hikayenin konusu (18 Yaşındaki Elia yaşadığı kraliyette geleceğin kraliçesi olmak için genelde zengin...
Attığım işin robotu sersemletirken robotun arkasına koştum ve okuduğum büyü kitabını hatırladım. Ve asamı sıkıca tutup yere doğru salladım. Yerden dev uzun sarmaşığa benzeyen bir kol robotu sardı. Asayı diyer elime aldım. Ardından öteki elimi havaya kaldırıp sıktım. Bunu yaptığım an sarmaşıklar robotu sıkıca sarmaya başladı. Ama robotun kılıcı o kadar güçlüydü ki bu yeterli olmayacaktı. Çünkü kılıcı ile sarmaşıkları kesiyordu. Asamı havaya kaldırdım. Sarmaşığa doğru bi hışınla asamı yönelttim. Sarmaşığımdan bir anda dev dikenler çıktı ve robot parçalandı. Ardından havadaki asamı yavaşça yere doğru indirdim ve sarmaşık yok oldu. Bir anda herkes alkışlamaya başladı. O sırada nefes nefeseydim. Başımı kaldırıp oh çektim. Ardından bana şaşkınca bakan öğretmeni gördüm. Ona gülümsedim ve arenanın koltuklarında oturan. Sınıf arkadaşlarıma baktım. Gülümsedim çünkü değişik bir histi. Artık asayı o kadar sıkı tutuyordum ki elim terlemeye başladı. Ardından asayı hafifçe havaya kaldırdığımda alkışlar bir tık daha arttı. Ama alkışlar güçlü bir çan sesiyle kesildi.
-Evet bu dersimiz baya iyi geçti çocuklar. Şimdi bu mola çanı. İyi molalar. Burda molalar normal okullara göre uzundur.
Herkes arenanın görkemli kapısına yöneldi. Kapıdan çıktığımızda taşlı bir yolun kenarlarında çiçekler ve otlar olan bir yol vardı. Yolu takip edip okulu duvarlarının arasında olan bahçeye geldim. Oturdum ve Ardından asamın hala bende olduğunu fark ettim. Galiba bunlar artık bizim olmalıydı. Asa ile hatırladığım son büyü yü yaptım. Okul çantamı yanıma aldım. Çantamın üstünde değişik doğal taşlar ve elmalar vardı. Yumuşak, deri ve orta boy bir çantayı. İçinden kenarları altından olan üstünde mor ametis bulunan ailemin özel büyü kitabını aldım. Kitabı açıp sayfaları çevirmeye başladım. Tam o sırada Müdüre Lara önümde belirdi.
-Vay canına. Ne yapıyorsun Elia? O kitap ailenin büyü kitabı değil mi? Sende ne işi var? -Ailem okulu bitirdikten sonra bu kitabın gereksiz olduğunu düşündükleri için rafa koymuşlardı. Bu kitabı 10 yaşımda bulmuştum. O zamandan beri de bişeyler öğrenmeye çalıştım. Hem, sizin burda ne işiniz var? -Geziyordum. Ayrıca sana tavsiyem olsun Elia. Bu okuldaki hiçbir öğrenci, hiçbir prenses, hiçbir valis masum değil. Her öğrenci kendi içinde diğer öğrencilerle savaşır. Yakında bu savaş sana da bulaşır. Bu yüzden arkadaş edinmezsen, düşman kazanırsın.
Müdüre Lara bunları söyledikten sonra arkasını dönüp okulun içine girdi. Onu umursamamaya çalıştım ama içim içimi kemiriyor. Ne demek istedi şimdi bu? Tamam, umursamayacağım. Sadece kitabı okuyacaktım. Aradan 10-15 dakika anca geçmişti. Ama ben sanki 10-15 saatte öğrene bileceğim bilgiler öğrendim bu kitaptan. Annemlerin zamanında neden bu kadar saygıdeğer büyücüler olduğunu şimdi anladım. Ama ailem bana onlardan kalan bütün sihir eşyalarını verdiler. Bunu düşününce ayağı kalktım. Hemen kitabımı çantama koydum çünkü aklıma harika bir fikir geldi. Hemen okula girip merdivenlerden tırmandım. Odama girdiğimde oda arkadaşım yoktu. Odanın içinde iki tane kendimize ayırabileceğimiz bölge vardı. Hemen birini seçtim. Ve valizimi alıp içini boşalttım. İçinden iksirler, büyü malzemeleri, büyülü 3 tane kitap, çeşit çeşit deynek ve daha fazlası. Hepsini dizdikten sonra odaya dikkatle şöyle bir göz gezdirdim. Odanın ortasında iki mankene asılmış formalar vardı. Biri mavi, diğeri yeşildi. Ben doğa olduğum için büyük ihtimalle yeşil olan benimkiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
F
ormayı alıp soyunma kabininde giydiğimde çok yakışmıştı. Ama şimdi büyü kitaplarından doğa elementi ile ilgili olan, okulun bana verdiği kitabı açtım.
