Taken Away

23.

Ik had mij inmiddels gedoucht, maar ik wou niet uit de badkamer komen. Ik wou niet naar Finn toe, ik wou niet meer tegen mijn wil in voor hem werken. Maar hem ontwijken heeft ook geen nut, toch wou ik het proberen. Ik had een jurkje aan getrokken die al voor mij was klaar gelegd, het was een zwart jurkje dat strak om mijn lichaam viel. Het jurkje is erg kort, te kort als je het mij vraagt. het viel net over mijn billen, ik voel mij hier dan ook totaal niet comfortabel in. Maar een andere keuze had ik niet, het was of het jurkje dragen of in mijn lingerie rondlopen. Dan is de keuze snel gemaakt, ik slaakte een geïrriteerde zucht. Ik wil dit niet meer, ik wil terug naar mijn familie. Maar ergens weet ik dat de kans groot is dat ik hun nooit meer zal zien, dat idee alleen al maakt me kapot. Ik word uit mijn gedachten geschud door een harde bons op de badkamer deur, dat zal Finn zijn. "Schiet eens op bloempje, er is een hoop te doen vandaag." Ik voel mijzelf misselijk worden bij het horen van zijn stem, ik walg van Finn. "Ik ga niet mee." Ik sprak de woorden zelfverzekerd uit, ookal voel ik mij alles behalve zelfverzekerd. "Je komt nu naar buiten Lotus, anders zal ik je weer moeten straffen." Bij het idee alleen al van een nieuwe straf voel ik mijzelf beven van angst, ik weet niet of ik dat mentaal aankan. Een nieuwe straf. Ik loop met veel tegenzin naar de badkamer deur en draai hem vervolgens van het slot, met een zwaai opent Finn de deur. "Braaf meisje." Ik kijk Finn enkel aan, ik zou niet weten wat ik hierop moet zeggen. "Dat jurkje staat je beeldig, jij bent by far het mooiste bloempje." Ik weet dat Finn het heeft over de andere meiden, over het feit dat hij mij knapper vind dan hun. Ik geef hem een kleine glimlach als antwoord, die hij mij vervolgens terug geeft. De glimlach van Finn lijkt gemeend, maar dat zal ik mij vast verbeeld hebben.

Finn grijpt mijn rechter arm vast en trekt mij dan mee naar de deur van de kamer waar we ons in begeven, hij opent het slot waarna hij mij meesleurt door de gang. We lopen weer voor een aantal minuten door het eindeloze doolhof van verschillende gangen, uiteindelijk komen we uit bij de glazen deur van de club. Nare herinneringen van gister avond stromen door mijn hoofd, ik probeer ze te negeren in de hoop dat ik ze dan zal vergeten. Finn trekt me mee naar de achterkant van de club naar de bekende bank waar hij mij gister ook had neergezet met de andere meiden, alleen zie ik de meiden nu niet zitten. Een naar onderbuik gevoel bekruipt me, waarom zijn we in de club? "Ga zitten Lotus." Ik doe wat Finn van me vraagt en neem plaats op de bank, Finn gaat vervolgens net als gister avond tegenover mij zitten. Hij kijkt me voor een paar minuten enkel aan, wat ervoor zorgt dat ik me ongemakkelijk begin te voelen. "Je zal je wel afvragen waarom we hier zijn." Finn spreekt de woorden speels uit, alsof hij me aan het testen is. Ik knik snel als bevestiging, ik wil graag te weten komen waarom we hier zijn. "Ik wil het horen Lotus." Ik voel mijzelf geïrriteerd worden maar weet het te verbergen, als Finn dat ook nog opmerkt heb ik een groot probleem. "Ik vraag me inderdaad af waarom we hier zijn." Finn geeft me een goedkeurende knik. "Ik wil wat nieuwe regels met je doornemen." Wat heeft dat met de club te maken? Ik probeer de puzzel stukjes met elkaar te verbinden, maar begrijp er niets van. "Vanaf vandaag ga jij achter de bar werken, en zal ik je niet meer verhuren." Een last valt van mijn schouders af, gister avond was een nachtmerrie.

"Maar bloempje van me, als jij nog een keer probeert weg te lopen zal ik je kapot maken." Ik kijk Finn bang aan, ik weet dat hij bloed serieus is. En ik weet ook dat hij tot alles in staat is, dat heb ik allang door. "Ik zal niet meer weg lopen Finn." "Braaf meisje." Ik draai geïrriteerd met mijn ogen, ik ben geen hond die hij kan trainen. Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een klap tegen mijn rechter wang, Finn heeft mij geslagen. "Rol niet met je ogen." Ik knik snel maar voel dan opnieuw een klap op dezelfde plek. "Ik wil dat je vanaf nu alles uitspreekt Lotus." "Je bent duidelijk Finn." Hij knikt goedkeurend en loopt vervolgens naar de bar toe, hij komt terug met 2 glazen drinken. "Drink op." Ik vetrouw Finn niet, wat als hij iets in mijn drankje heeft gedaan? "Wat zit erin?" "Daar hoef jij je niet druk om te maken bloempje." Ik voel opnieuw het nare onderbuik gevoel, ik wil dit niet opdrinken. Maar een andere keuze heb ik niet, ik pak het glas langzaam op en zet het dan voorzichtig tegen mijn lippen. Voor even twijfel ik, Finn drinkt niks van zijn glas wat mij een naar voorgevoel geeft. Maar de ogen van Finn zijn in de mijne gehaakt, en hij kijkt niet bepaald vrolijk. Ik denk dat dat de reden is dat ik het goedje uit het glas achterover gooi in mijn keel, ik proef een bittere smaak. Finn kijkt me grijnzend aan en geeft mij vervolgens het tweede glas aan, daarom dronk hij er dus niet uit. Ik voel de paniek in mijn lichaam ontstaan, dit is alles behalve goed. "Deze ook nog bloempje." Ik schud snel mijn hoofd maar daar was Finn duidelijk op voorbereid, hij pakt het glas ruw van de tafel af en komt dan mijn kant op lopen. Hij drukt het glas hardhandig tegen mijn lippen aan, van schrik open ik mijn mond waarna Finn het goedje in een keer mijn keel in gooit. Ik proef opnieuw de bittere smaak, en trek een vies gezicht. "Is het niet lekker bloempje?" Ik kijk Finn enkel aan, ik wil hem dit plezier niet geven. Het plezier van zijn machtspositie.