Merhaba arkadaşlar uzun bir aradan sonra yeni bir bölümü yayımlayabildim, bende birçoğunuz gibi okula gidiyor ve sıkıntılarla karşılaşabiliyorum. Umarım bu bölümde yazdıklarım gerken kişilere ulaşır ve sizleri memnun eder.
Bugüne dek çevremde rahat, huzurlu ve sevgi dolu insanlar olduğu için kendimi çok talihli bulan birisiyim. Ve hayatımın geri kalanında da Rabbim inşAllah böyle pozitif sevgi dolu insanlarla karşılaşmayı nasip eder. Çünkü iç huzuru böyle insanlarla bulabiliyor ve mutlu oluyorsunuz zaten iç huzuru bulduysanız, çeşitli ihtiyaçlar, tutkular ve bazı endişeler sizi daha az rahatsız eder.
#Sevgiye dair okuduğum hayatın içinden kitabından sizlere kısa birşey anlatayım:
Küçük kız, annesiyle birlikte çarşıya çıkmıştı. Okulları üç gün önce açıldığından, alınacak bir sürü şeyler vardı. O sırada yola şöyle bir baktığında, sanki büyülenmiş gibi yürümeyi bıraktı. Hızla geçen arabaların arasında, bir adamla kız çocuğu dikkatini çekmişti. İkisi de bir bisikletin üstündeydi. Arkadaki kız, küçük kızla aynı yaşlarda olmalıydı. Ve sırtına da eski bir çanta asılıydı. Babasına sıkı sıkı sarılmış vaziyette, soğuktan rengi değişen yanaklarını, bir yastığa koyar gibi, yine onun sırtına dayamıştı.
Adamın ara sıra yana dönerek söylediği sözler, küçük kızı kıkır kıkır güldürüyordu.
Kaldırımda duran kız, bisikletin arkasından bakıp dururken, annesi bu halini fark ederek:
- Evdeki bisikletler yetmedi her halde, diye söylendi. Ama eğer beğendiysen baban ondan daalır.
- Ben bisiklete değil, onun arkasındakine baktım, dedi kzı. Babası onu güldürüp duruyor.
- Kadın, bu sözleri sanki hiç duymamıştı. Kızın süslü şapkasını biraz düzeltip:
- Çocukların okula nasıl gittiğini, kendi gözlerinle gördün, diye çıkıştı. Bu kışta kıyamette, birçoğu bisikletle, kimisi de yürüyerek yollara dökülüyor. Oysaki baban, işine giderkem fedarkarlık gösterip, seni mersedesiyle bırakıyor.
Kızın gözü hala bisikletteydi.
Kadın, yine alaycı bir tavırla:
- Babana söyleyelim, seni de bir bisikletle götürsün, dedi. Ne de güzel olur, öyle değil mi?
- Bunu çok isterdim, diye karşılık verdi. Belki de öylelikle babama sarılırdım <3
İşte asıl #Sevgi bu değil midir?
Mükemmel bir hayatım yok,
Ama her şey için şükrediyorum.
Çünkü; şükredebilmek de bir nimettir. İç huzuru bulmanız dileğiyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANA DAİR
Ficción GeneralSeni tanımıyorum. Hayallerini bilmiyorum, neler yaşadığını da... Ama sosyal medya sağ olsun burdan sana arkadaş olabilirim, acılarını belki biraz azaltabilirim.. Şaşırma öyle... Başkalarını #mutlu etmek gibisi yok bu hayatta..Evet farkındayım kötü i...