cloudbang: Karanlıklardayım Changbin.
(03.34)
cloudbang: Doktorlar hala daha durumu çözemediklerinden konuşup duruyor.
(03.34)
cloudbang: Sanırım bu konuda benzersizim ha?
(03.35)
cloudbang: Unutmak istemiyorum Changbin. Seni değil.
Her şey olur ama seni unutmaya dayanamıyorum. Üzgünüm uykum geliyor, yeni bir tanışma beni bekliyor.
(04.27)
skybin: Merhaba gökyüzü.
cloudbang: Merhaba?
Siz kimsiniz? Sizi hatırladığımı sanmıyorum. Her şeyi unuttuğumu yeni öğrendim. Bir hastalığım olduğunu...
Ama herkes bana anlatılmadı.
skybin: Bunu anne babandan bana bırakmalarını istedim.
cloudbang: İyi de neden?
skybin: Çünkü gökyüzü biz birbirimizi seviyoruz.
Rehabilitasyon merkezinde tanıştık ve her gün seninle tanışmaktan bıkmayandım.
cloudbang: Vay be.
Benden hiç bıkmadın mı yani?
skybin: Hayır, gökyüzüne bakmaktan kimse bıkmaz.
Tabi akıllı olup olmamaları ayrı.
cloudbang: Neden ban gökyüzü diyorsun?
Gökyüzüne benzediğimi sanmıyorum.
skybin: Sen bakarken gözlerimde gökyüzünü görmelerinin sebebisin.
Kendin kabul etmesen de ışıl ışılsın. Seni seviyorum.
cloudbang: Kendini bana sevdirmekten her gün bıkmıyor musun?
skybin: Hayır, bıkmıyorum.
Çünkü her an farklı şekilde sevgime geri dönüşünü izliyorum.
Bu da beni enerji dolu hissettiriyor.
«────── « ⋅⁺ ☁⋆⋅ » ──────»
baya düzenlemişim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sky: sorry, i love u [binchan]✓️
Short Story❝─Gökyüzüne benzer bakınca kalbin.❞ 03.04.23 [Rehabilitasyon Günlükleri Birinci Kitap.] •binchan