EJDERLİN

2.Bölüm

olaylayın üzerinden tam 1 hafta geçmişti ve bende bu 1 haftalık süreçte annemle daha çok yakınlaşmıştım... Ne kadar saçma bir cümle dimi annemle yakınlaştım? ama oda böyle olsun istememişti ne bu hayatı nede kendi evladıyla uzak durmak her kesin bir sınavı v ardı işte annemin sınavı ise kendi istemeyerek hamile kaldığı bir çocuğu büyütmek benim ise imtihanım masum olmaktı . Bu bir haftada babam denen şerefsiz isminini söylemek dahi istemiyorum . Kemal olacak şerefsiz numaramı bulup hergün benim onun çocuğu olduğumu ve beni annemden alıp birlikte kalacağımız tarzında mesajlar atmasıyla uğraşıp durduk .

Lauram🖤 arıyor...

'efendim laura'

'kuzum hazır mısın ? babamlarla sizi almaya geliyoruz'

'ben hazırım ama annem yukardaydı dur sesleneyim'

-anneee lauralar geliyormuş hazırmısın

-hazırım kızım gelde bavulları aşağıya indirmeme yardım et

-tamam anne 

'kanka annemde hazırmış gelebilirsiniz'

'tamam canım öptüm' 

koşarak annemin yanına gidip iki bavulu hızlı bir şekilde kapıya indirdim .

Annem 1 tanesini anca kaldırırken ben bütün hepsini çok hızlı bir şekilde indirmiştim buda neydi böyle ? Annem ne olduğunu anlamış tarzında suratında masum ama çok anlam dolu bir gülümseme ile yanıma geldi 

'hadi kuzum inelim artık'

 son bir kez odalara baktım bütün bu evde her şeyim geçti çocukluk anılarım ergenliklerim ister istemez gözümden bir yaş düştü. 

Kapı çaldığında artık bazı şeylerin sonuna geldiğimizi anlamıştım . Koşarcasına kapıya gidip açtım Lauralar gelmişti . Herkes hazırlandığına göre gitme vaktimiz gelmişti . Babam bizi bulmadan gitmemiz gerekiyordu biraz korkuyordum çünkü anneme tecavüz ederek ben doğmuştum eğer ben ona gidersem bana da aynı şeyleri yaparsa ? diye korkuyordum annem düşüncelerimi duymuş gibi 

'O minik aklından ne geçiyorsa o şerefsizin sana onları yapmasına izin vermeyeceğim korkmanı gerektiricek bir durum yok bebeğim ' sinirlenmişti ama beni kırkmamak için fazla tepki göstermemişti benim annem harbiden iyileşmiş ya . 

'tamam anne ' Lauralarla 1.5 saatlik bir yolculuğundan ardından İstanbula gelebilmiştik.

Uçağa binmeden önce hattımı kırıp atmayı da ihmal etmemiştim .Annem gülümseyerek bana destek verircesine gülümsedi Laurayla yan yana oturmuştuk müzik dinleyerek uçak yolculuğumuzun sonuna gelerek eve ara ile geçmiştik. Ev küçük içi geniş bir evdi Lauranın babası yani Tom amca işi gereği şehir dışında olacağı için 5 ay boyunca gelemeyecekmiş bu yüzden Maria teyzede bizimle kalacaktı harikaaa evet ben annemin adını söylemeyi unuttum bu arada Sinem de benim addemin adı . 

Evimiz ormanlık alana çok yakın olduğu için üzerimi değiştirmek için odama gittim 

Gri krop , siyah tayt ve beyaz çoraplarımı giyerek. ayakkabılarımı giyerek telefonumu alıp evden çıktım Laura yorgun olduğu için uyumak istediğini söylemişti annemde ilk defa tek başıma dışarı çıkmama izin vermişti . Bu yüzden heyecanlı bir şekilde ormanda geziyordum etrafı inceliyordum kendimi buraya çok kaptırmıştım ilerideki çalılıklarından oradan bir ağlama sesi duymuştum sessizce ama kendimden emin bir tavırla oraya doğru yürüdüm .

Heyecandan ve meraktan çalıların arkasında ne olduğuna bakmak için kafamı ordan kaldırmıştım ki ne göreyim!!!

Alevler arasında bir ejderha ruh desem değil hayalet desem değil etrafta uçuşuyordu ve beni gördü beni görünce daha çok alevlendi . ben korkuda geri geriye giderken ayağım taşa takıldı ve popomun üzerine düştüm . ejderha sinirli bir şekilde bana doğru gelirken ben kıpırdayamıyordum bana dilini bilmediğim ama anlayabildiğim bir dile 

'Quis es'...(sen kimsin)

ben nasıl cevap vereceğimi bilmeden üzerime daha çok gelmeye başladı sinirleniyordu.

'quomodo me vides?'...(beni nasıl görebiliyorsun).

bende korkudan sadece başımı sağ sol yapabilmiştim gözlerim dolu bir vaziyette ejderha zararsız olduğumu anlayınca biraz sakinleşmişti.

'tu electus'....(sen seçildin).

Ben daha ne olduğunu anlamadan alevler içerinde kaldım ve alevler kalbimin içerisine doğru girmeye başlamıştı çok canım yanıyordu ama ağlayamıyordum ejderha ruhu da içime girince artık vücudum son enerjisini kaybederek bayıldım....