5. Bölüm

5 2 0
                                    

Hadi kazamız mübarek olsunnnn bide ayıp oluo yorum yapın nasıl gidiyor hikaye ne değişsin değişmesin söyleyinnn

Yazraken dinlediğim şarkıyı dinleyerek okumanızı öneririmmm

Ay neyse tiktokumu merak eden varsa yazsın yorum olarak cevaplarım

Ben hiiiiiç uzatmıyorum kuşummmm

Arabaya gelince beni Simay ve korumam karşıladı,şaşkınlıkla baktığımda gülüştüklerini gördüm.Simay neden gelmeyecek sanmıştım ki...

Ama yakışıyorlardı da , ne yapsaydım bozmasa mıydım ? O an deli gücüyle çantamdan telefonumu çıkarıp fotoğraflarını çekmek istedim.

Ayıp olmaması için -yan taraftaki magazincileri de gördüğümden olabilir- bu fikrim için izin almaya karar verdim.

"Simay kuzum ben geldim!" diye neşelice yanlarına gelince koruma "Merhaba Açelya hanım" diye selam verdi.

"Selam Açelya"(Simay)

Bana en son çocukken gittiğim eğlence merkezinde Açelya hanım denmişti sanırım.O da işyerinde gibi hissetmemiz içindi sanırım.

Adı neydi acaba oranın?K ile mi ne başlıyordu...Bu düşüncelerimden sıyrılıp selamını aldım,Simay'a da çaktırmadan bir bakış attım.

Kendine göre birilerini bulmuştu o da , çok üstelememe gerek yoktu. Şöförün kapıyı açmasıyla arabaya bindim .

Simay bana binmek için gizlice yalvarırcasına bakınca içeri gelmesi için ısrar ettim.

"Ay ben giderim şekerim hiç uğraşma ama Açelya'cığm"

"Simay lütfen hem kafede buluşacaktık"

"Tamam o zaman zaten hep sözlerimi tutarım istisna olmasın."

Gülüştükten sonra şöförden arbayı kafeye sürmesini istedim , varana kadar koruma ile Simay konuşmayı sürdürmüştü;yok bunlar yürümüyor koşmuyor uçmuyor ışınlanıyor canım diye içimden geçirdim; bu düşünceyi Simay ile de paylaşmalıydım.

"Simay tatlım çok tatlı duruyorsunuz bir fotoğrafınızı çekeyim"

"Olur peki madem,Ayberk iznin var mı?" Simay sakin görünse de birbirimizi tanıyorduk , o fotoğrafı çekmemi istiyordu . Olur Simay'cığm, Ayberk'in yanıtıyla hafif afallayan Simay'a gülümseyerek "Gülümse!" dedim .

Biz bu anı uzun bir süre fotoğrafa baka baka tartışır,birkez daha heyecanlanırdık . Bir sürü fotoğraf çektim , ikisi de çok yakışıyorlardı ...

O sırada kafeye varmıştık . Ayberk arabada kalırken Simay bir parçasını bırakmış gibiydi , en üzücüsüyse biraz soyutlanmış olsam da bu miras konusuyla ilgili konuşulacak çok şey vardı.

İkimiz de birer bardak kahve söyledik , yanında sipariş ettiğimiz tatlılar da gelince olanları konuşmaya başladık ; ona baştan sona her şeyi anlattım .

Mübarek ayda olmasak tatlıları fln da koyardım hatta hazır isterseniz bitince koyarım canolar 💋💅💅

Belki saatlerce süren konuşmanın ardından bana benim çocukluğumun olduğu resimler gösterdi, bastırılmış resimler yıllara rağmen çok iyi korunmuş görünüyordu .

"İyi de Simay sen benim küçüklüğümü nereden biliyorsun?" sorduğum soruya uzun hikaye diyerek geçiştirici bir cevap vermişti.Çok umursamamaya çalıştım.

Benim biraz bozulduğumu anlamış olacak ki "Açelya , şuan saçma sapan çocukluk resimlerinden bahsetmemiz
doğru değil ama konuşmalıyız,senin gibi bir arkadaşı kaybetmek istemiyorum."

Simay'a biraz haksızlık etmiştim sanırım,Ben de seni kaybetmek istemiyorum Simay;gerçekten ama merakıma engel olamadım.

-Tamam, sana bildiğim her şeyi anlatacağım iyi dinle .

-Kulaklarımı dört açacağıma emin ol!

-Küçüklüğüme dair hatırladığım tek şeyi de hayal meyal hatırlıyorum .-derin bir nefes alıp anlatmaya başladı- Bizim bir evimiz vardı, Muğla'daydı ; hatta çok sevdiğim bir komşu kızı vardı . Aynı yaştaydık . Bunları bile kendimi yıllarca zorlayıp hatırlamayı başardım . Bana her zaman şüpheli geldi çünkü ikimiz de sanki birbirimizi tanıyor gibiydik , sanki birbirimizi dramla dolu bir anda kaybetmişiz ; uzun yıllar aramışız da karşılaşmışız ve ilişkimiz normal bir arkadaşlık ilişkisi gibi değil . Bu fotoğrafı hatırlamıyorum ama sana hep benzediğini düşünürüm .

Simay yine her şeyi tatlı dille açıklamıştı . düş lerini süsleyen hayallerini gerçekleştirmeliydi o, ailesi izin vermeliydi .Onu cevapladım:

-Simay bu çok ilginç , mektup da garip yerler var ! Ne olırsa olsun tüm olayları çözdüğümüz gibi bunu da çözmeliyiz;ya yaşayacağız ya da öleceğiz ve yaşamak için savaşmalıyız .

İkimiz de kalbimizin sesini dinleyecektik , Simay söylediğim şeyi onaylayınca kafa dağıtmak için ona Ayberk'i sordum , o kadar çok yakışıyoki benim gözümde ... Ona çekindikleri fotoğrafı attım ; birazdan Ayberk'i çağırıp paylaşmak için izin isteyecektik .

O sırada fotoğrafların üstünde bir yazı fark ettik (çocukluk fotoğrafları)Simay gözlerini kısarak baktı ben ise anlamaya çalıştım . Simay herhangi bir şeye bile o kadar çok değer verir ve özen gösterirdi ki onun bunu yapmadığını ikimiz de biliyorduk.

Matematiği iyi olduğundandır ki bir şeyler bulmuşa benziyordu . Kafedeki ağaçlık alanların arsında yeni gelmiş magazin tayfasını görünce Ayberk'i aradım .

Gelip onları uzaklaştırınca Simay'a çocukluk resimlerini çabuk toplamasını ve kimseye göstermemesini söyledim .

Kimse okumuyorsa da aşırı eğlenceliydi . Belki biri Ayberk aşkımı ister ama nasıl bir tip olsun çözemedim.

Siz yazın buraya lütfennnnnnnn

Şablonunuz:kaslı(bodyguard) yakısıklı ve Simay aşkım ile uyumlu 💕💕💕💕💕💗💗💗💗

Hadi ben kaçıyorum çok uzun oldu ama neyse kims okumaz ztn

İki kişi okumuş bir kişi votelamışşşşş

İki olsa da taslaklar çürümese be ablam ....

Şimdi yazıcam allah rızası için ne okumak istiyon söle

fesatlık olmayınca mı okumuyonuz ondan mı tutmadı djjdjdndhdıde

𝐘𝐈𝐋𝐃𝐈𝐙𝐋𝐀𝐑 𝐎𝐋𝐌𝐀𝐃𝐀𝐍Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin