Aile/21

148 15 11
                                    

Ender ve Doğan birlikte eve gidiyorlar.

D: Aşkım, ben içeri giremem.
E: Neden?
D: Yani çocuklar benim hakkımda ne düşünüyorlar, ne hissediyorlar bilmiyorum. En iyisi sen onlara konuş sonra geleceğim.
E: Ama sevgilim...
D: Lütfen bebeğim.
E: Tamam. (sarıldı) Seni çok seviyorum.
D: Ben de seni çok seviyorum.
E: Haber vereceğim sana.
D: Bekliyorum.

M: Annem gelmiş.
E: Aşkım! (sımsıkı sarıldı)
A: Anne!
E: Ayy bebeğim! (kucağına alıyor) Sen beni özledin mi?
A: Evet!
E: Seni yerim!
Aşklarım, sizinle bir şey konuşmamız lazım.
M: Kötü bir şey mi oldu?
E: Yok bebeğim. Hadi gel.

Kanapede birlikte oturdular.

E: Aşkım, biliyorsun bana sordun yaa babam nerede diye.
M: Evet anneciğim. Ve sen dedin ki babam melek oldu.
E: Evet kuzum. Ama bir yanlış anlaşılma olmuş ve baban melek olmadı.
M: Yani... Babam ölmedi?
E: Ölmedi aşkım.
A: Babam!
E: Evet bebeğim baban.
M: Peki nerede? Neden seninle gelmedi?
E: Önce sizinle konuşmak istedi. Yani biraz korktu sizin karşınızda böyle pat diye çıksın.
M: Anne, ara gelsin.
E: Emin misin?
M: Evet.
E: Sen de babanı görmek istiyor musun aşkım?
A: Evet.

D: Aşkım!
E: Sevgilim! Çok güzel bir haberim var sana.
D: Neymiş?
E: Çocuklara konuştum ve seni görmek istiyorlar.
D: Gerçekten mi?
E: Evet aşkım.
D: Tamam. Birazdan orada olacağım.

Bir süre sonra kapı çaldı.

E: Babanız geldi.
Hoş geldin aşkım!
D: Hoş bulduk sevgilim. (dudaklarını yapıştı)
Neredeler?
E: Salonda. Hadi gel.

D: Melisa, babacim. Gel bana.
M: Babam! (sımsıkı sarıldı)
D: Prensesim! Mis gibi kokuyorsun. Bakayım sana. Mavi gözler, kara saç... Minik Enderim.
M: Anneme benziyorum değil mi?
D: Çok benziyorsun. Sen burada otur. Kardeşinide sarılmam lazım.
M: Tamam.

D: Oğlum! Gel.
A: Babam gelmiş.
D: Evet geldim. Adın ne senin bakalım.
A: Ateş!
D: Ateş demek. Çok güzel ismi koydu annen sana. Bir sır vereceğim sana.
Sen doğmadan önce ben karar verdim ismini. Ablana annen karar verdi ben de sana. Eğer bir gün bir oğlumuz olacaksa Ateş ismi olacak.
A: Gerçekten mi?
D: Evet! Hadi sarıl bana. Ohh... Paşam benim.
A: Babam!

Akşam

M: Baba!
D: Söyle prensesim.
M: Artık gitmek yok değil mi?
D: Gitmeyecem aşkım. Artık birlikte olacağız.
M: Bana masal okur musun?
D: Olur. Hadi gel.

E: Uyudu mu?
D: Uyudu. Küçük bey nerede?
E: O da az önce uyudu. Odasında bıraktım.
Artık gitme olur mu? Ben sensiz yaşayamam.
D: Artık ayrılmak yok sevgilim. Her zaman birlikte olacağız ve çok mutlu olacağız.
E: Seni çok seviyorum! (sımsıkı sarıldı ve başını Doğan'ın göğsünde koydu)
D: Ben de seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum bebeğim. (saçını öptü)

21 Bölüm Sonu

Siyah Beyaz Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin