Dear August 4

5.9K 529 19
                                    

Unicode

အင့်...

သူ့လက်ထဲ ပေါ့ပါးစွာ ပါလာသည့်ကလေးငယ်ကို စားပွဲခပ်မြင့်မြင့်လေးပေါ် ပွေ့တင်လိုက်သည်။

"သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်လည်နေတာလား"

ကလေးငယ်က သူ့ပခုံးတွေထက် လက်ကလေးတွေတင်ထားပြီး ခေါင်းလေးညိမ့်ပြသည်။ ရှောင်းကျန့်က ကလေးငယ်ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြား ဝင်ရပ်တော့ ရှက်သွားဟန်ဖြင့် အနေရခက်နေလေသည်။

ခြေထောက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို သူ့ခါးထက် ခွထားစေလိုက်တော့ ကလေးငယ်က ပိုရှက်နေလေသည်။

"ကလေးငယ်က ကျောင်းပြီးမှ လက်ထပ်ချင်တယ်ဆို"

ထိတ်လန့်သွားသလို တုန်ခနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တင်းတင်းလေးဖက်ထားလိုက်သည်။ သူထိလိုက်တိုင်း တုန်သွားတတ်တာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ကျောပြင်လေးကို အင်္ကျီပွပွကြီးထက်ကနေ ထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။

"လူကြီးတွေကိုမပြောဘဲ ကိုယ့်ကို တိုက်ရိုက်ပြောသင့်တာမဟုတ်ဘူးလား"

ခေါင်းလေးငုံ့ထားရင် သူနဲ့ မျက်နှာတစ်တန်းတည်းဖြစ်နေတော့ မျက်နှာအထားရခက်နေပုံလေးကို ရှောင်းကျန့်က သေချာစိုက်ကြည့်နေလေသည်။

"ဟင်... မဟုတ်ဘူးလား ကလေးငယ်"

လည်တိုင်ကို ဆွဲနှိမ့်ထားလိုက်ပြီး ပါးပြင်နဲ့ နှာတံကြားနေရာကို နှာခေါင်းချွန်နဲ့ ပွတ်ဆွဲနမ်းရှိုက်နေတော့ ကလေးငယ်ရဲ့ကိုယ်လေးက အတောင့်လိုက်ကလေး ဖြစ်နေသည်။ သူ့အထိအတွေ့တွေကြောင့် မနေတတ်ဖြစ်နေပေမယ့် အရင်လို ထုရိုက်ရုန်းဖယ်တာမျိုးတွေ မလုပ်တဲ့အတွက် ရှောင်းကျန့်က ကျေနပ်နေသည်။

တုန်ရင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို မသိသလို ရှောင်ဖယ်လိုက်ရအောင် ရှောင်းကျန့်က အာသဝေါကုန်ခမ်းနေသူမှမဟုတ်ဘဲ။ အရှင်းဆုံးပြောရရင် သူ့ရဲ့ အာသဝေါတရားတွေက ကလေးငယ်နဲ့မှ ပွင့်ထွက်လာသည်လေ။

"အွင့်..."

နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ငုံလိုက်ပြီး အားမရစွာ နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားလေးတွေထဲအထိ စုပ်ယူပစ်လိုက်သည်။ လျှာဖျားလေးကို အသာဆွဲကိုက်ထားပြီး စုပ်ယူနေတော့ ကလေးငယ်က သူ့ပခုံးကို တင်းတင်းဆုပ်ထားပြီး မျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ထားသည်။

Dear AugustWhere stories live. Discover now