BİRLEŞİK LANET - Hatırla (DÜZENLENECEK!)

GEÇMİŞ VE GELECEK ARASI

(ilk yazmaya başladığım uzun bölümlü kitap betimleme denen şey bende çok az o yüzden hatalarım olucaktır affola 🤍)

Bölüm şarkısı ~ dinle beni bi' - yüzyüzeyken konuşuruz

Lanetten dakikalar önce(04/03/2021)

Kül'ün anlatımı ile:

Gecenin karanlığın henüz etrafa yayılırken gözlerim aralandı,yanımda yatan adamın hala uyuyor olması yüzümde mutluluk eseri olan sırıtmayı ortaya çıkardı.
İçimdeki kötü hisle odada daha fazla durmak istemiyordum, onu uyandırmamaya özen göstererek yataktan çıktım.
Lavaboya gidip elime yüzüme su çarparken aynadaki yansımamda bir değişiklik hissetmiştim.
Her zamanki hafıza kaybı sonuçlarından olduğunu düşünüp pek önemsemedim. Odaya geri dönmek istediğim esnada başım döndü. Devamı zifiri karanlık.

Günümüz (07.03.2021)

Nehar'ın anlatımı ile:

Bir lanet başladı. Her şey zihnimde fazlasıyla bulanıktı,hafızamı toparlarsam daha iyi anlıyıcaktım neler olup bittiğini.
Lanet sis bulutu gibi zihinlerimize çökmüş düşünme yetimizi bulanıklaştırıyordu.
Son günlerde kafamı toparlamak gittikçe zorlamıştı. Bana ait olmayan anılar zihnimi ele geçiriyor geceleri tam bir işkenceye dönüşüyordu.
Sanki gece benim zihnim başka bir bedene hapsoluyor, bu bedene dönmek için yardım çığlıkları atıyordu ama duyan kimse yoktu.
O yüzden üç gecedir uykusuzum,bu korkunç baş ağrısı ve çığlıklar ile uyumak da mümkün değil ya neyse Adin'i bulmak için çıktığım yol gittikçe karanlık ve kasvetli olmaya başlamıştı. Daha Krallık işleri ve cetedeki arkadaşlarımızla yaptığımız kaçamakları aynı anda yürütmeyen yorgun ruhum Adin'in kaybolmasıyla boşluğa düşmüştü.

Lanet,onu benden alana saçma sapan kara büyü diyorlar. Daha beter bir şey hissettiğim ismi yok şekli yok görüntüsü yok ama kalbimde deli gibi ağrıya sebebiyet veriyor.Farklı sanki buralar. Duvarlarda yaşanmışlık hatta bizim izimiz yok,o yok, anılar her uyuduğum da gördüğüm çocukla doluyken, görmem gereken çocuk yerine artık siyah saçlı gri gözlü biri var. Gülüyor bazen bana ya da bakıyor çatık kaşlarla ama Adin yok bana ışıldayan gözlerle bakan sevdiğim çocuk şimdi kayıp. Onu benden çalanlar kim bilmiyorum, bulduğum an nefes almaları mümkün olmayacak bunu çok iyi biliyorum daha öncesinde insanları öldürürken işkence etmemiş olmam onlara merhamet edeceğim anlamına kesinlikle gelmiyordu. Artık işkenceler ve çığlıklarla dolup taşıcaktı sığınak.
Kafamda dönen düşünceler Lara'nın fısıldaması ile bölündü. Uzandığım yataktan doğruldum.

"Yalnız mısın?"

Larayla konuşmak zihnimden fısıldamak gibiydi her zaman geliyor ve bana yardımcı oluyordu ekipten biri değildi ama Su perisi bu zamana kadar ki en iyi dostum ve aynı zamanda öğretmenim olmuştu.
Bizim diyarımıza ait olmasa da yanımda olmak için kuralları çiğniyordu.

"Yanlızım, artık hep olduğu gibi yine yanlızım."

Yanımda beliren Lara, yüzüme yorgun bir gülümseme yerleştirmeme sebep olmuştu. O, burda olunca daha huzurlu birazda olsa mutlu hissediyordum. Yani çoğu zaman.

"Bir haber var mı?"

Benim için üç gündür Adini arıyor ve bulunduğu mertebesinde ki gücü seferber ediyordu. O,periler konseyi'nin baş perisi aynı zamanda annemin üvey kardeşiydi.