Ben hiç aşık olmuş muydum acaba ? Hiç içimde kelebekler uçuş muydu ? HAYIR, HAYIR... Aşka inanmıyordum ben. Sevmek, istemek başka geliyordu bana. Hiç kimsenin küçücük gülüşü soğuk içimi ısıtmayı başaramamıştı. Hiç kimseye baktığımda yüreğimde kıvılcım , beynimde sahte bir kahkaha uçmamıştı. Ya da hiç böyle bir şey görmediğimden, hiç kimsenin beni sevmediğini bildiğimden böyle düşünüyordum. Anne sevgisi bile görmeyen ben, nasıl olur da aşık olabilirdim ki ? Bunları düşünürken deniz kenarına oturmuş, denizde oluşan dalgaları izliyordum. Ayağa kalktığımda...HAYIR. Denizin içinde bir insan bedeni vardı. Evet, insan bedeni. Belkide bir CESET...
Denizin içindeki hareketsi beden beni korkutuyordu. Onu kaldıramadım. Yüzüne bakmaya cesaretim yoktu. Kendimi toparladım ve onu kendime çevirdim.HAYIR!! Kusursuz bir çehre duruyordu karşımda. Uzun boynu, simsiyah ıslak saçları...
Zamanını bilemediğim bir süre ona bakakaldım. Hemen onu kaldırdım. Bedeni o kadar ağırdı ki sendeledim. Sürükleye sürükleye onu çıkarmam lazımdı. Nefes alıyordu, ölmemişti. Toprağın üzerine yatırdığımda ağzından çıkan sulardan dolayı onu yana yatırdım. Aniden gözlerini açtı. Nefes nefese öksürdü. Hayır, gözleri gözlerime kenetlenmiş öyle bir bakıyordu ki bana, damarımdaki kanın ilerleyişi hızlanmıştı sanki.
'' Beni kurtardın '' Yüzünde acı bir gülümseme vardı. Elini bacağına götürdü. Pantolonunu bileklerine kadar sıyırdı. Olamaz! Resmen kemikleri gözüküyordu. kıpkırmızı olmuş derisi tahriş olmuştu. İradem dışında bağırdım.
''Hemen doktor getiriyorum'' Çok korkmuştum. Gözümdeki yaşlar iradem dışında akıyordu. Bu caniliği ona kim yapmıştı. '' POLİS! Polis çağırmalıyım'' diye bağırdığım sırada eliyle beni susturdu. Zorlanarak konuşmaya başladı.
'' SAKIN! Polis beni bulunca her şeyi anlayacak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ GÜNEY'E VURURKEN
Roman d'amourGüneşin, deniz kenarında gördüğü masum beden ve kusursuz çehre onu çok etkilemişti. Ama hayatının değişeceğinden haberdar değildi. Aşkı tadacağını bilmiyordu. Bir SIR tutması gerektiğini ise sonradan öğrenecekti...
