ပြိုင်ချစ်ပြချည်​သေးရဲ့

အပိုင်း(၂)

* မင်းကိုမချစ်​တော့ဘူး *

မျက်၀န်း​တွေကိုမှိတ်ချလို့ ​မောင့်မျက်နှာကိုမကြည့်မိ​စေရန်အတင်းကြိုးစားမည်။မချစ်​ဘူး​ပြောတဲ့​မောင်နူတ်ခမ်း​တွေကိုမုန်းတယ်။​​ပြောထွက်ရက်တဲ့​မောင့်ကို ​ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့​မေးလိုက်မိသည်က ​မောင့်မျက်နှာထက်ခနဲ့ပြုံးက ရုတ်ချည်းဆိုသလို ​နေရာယူလျက်။

* မချစ်ရင်... ဘာ ဘာလို့ ကျွန်​တော့်ကိုလက်ထပ်ခဲ့​သေးလဲ​ ​မောင် *

* ဟ! အဲ့တုန်းက ခင်ဗျားကိုချစ်တယ် ၊ အခုက အခုက ဘာလို့ ကျစ်!*

အလိုမကျဟန်​ပြော​နေသည့် ​မောင်ရဲ့မျက်နှာထက်တွင် စိတ်ပျက်ဟန်​တွေအထင်းသား။ အဲ့​​လောက်​တောင် ကျွန်​တော့်အ​ပေါ် စိတ်ပျက်​နေတာလားလို့ ​မေးလိုက်ချင်​ပေ့မဲ့ ဒီလို​မေးလိုက်လို့ ​မောင်ထားခဲ့မှာ ​ကြောက်​နေသည်။

​မောင့်ကိုဂရုမစိုက်ဟန် ​မောင့်လက်​တွေကိုပုတ်ထုတ်လို့ ၀မ်ရိ​ပေါ်က မျက်နှာလွဲ​နေလိုက်သည်။​မောင် ဝမ်ရိ​ပေါ်ကို မချစ်​တော့တာ ဘာများလဲလို့ စဥ်းစားရင်းမွန်းကြပ်လွန်းလို့​သေမတတ်ပင်။​မောင် ​ဖောက်ပြန်တာသိတယ်၊ သိရက်နဲ့ ကျွန်​တော်ချစ်လွန်းလို့ သည်းခံတာကို​မောင်​ရောင့်တတ်တယ်။ ​မောင့်အ​ကြောင်းကိုမသိရင် ဝမ်ရိ​ပေါ်ဆိုတဲ့ ကျွန်​တော်က ​မောင့်ကိုအပိုင်ရ​နေပါ့မလား။

ပထမအိမ်​ထောင်အဖြစ် ​ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ပထမအဖြစ် ​ရှောင်းမျိုးဆက်ထဲရပ်တည်နိုင်မည်မဟုတ်​ပေ။​​မောင်ဆိုတဲ့​ရှောင်းကျန့်က သူ့ကိုသိပ်​လျော့တွက်တယ်။​မောင် ​ဖောက်ပြန်တယ်။ကျွန်​တော် ချစ်တယ်​လေ။ ထားခဲ့မှာသိလို့ ​ရင်ငုံနူတ်ပိတ်​နေတာကို ​မောင်​ရော အဲ့မိန်းမ​ရော ကျွန်​တော့်ကို အ တယ်ထင်​နေ​လေရဲ့။

* ​မောင့် ​ကောင်မ​လေးက ကျွန်​တော့်ကိုမလိုချင်တာလား၊ ဟုတ်လား *

ဝမ်ရိ​ပေါ်ရဲ့အ​မေးမမည်သည့် စကားတစ်ခွန်း​ကြောင့် ​ရှောင်းကျန့်​တုန်လှုပ်သွားသည်ဆို ယုံ​လေမလား။သူခိုးလူမိဆိုသလို သူအ​ပျော်ရှာတာ ဝမ်ရိ​ပေါ်က သိ​​နေသည်။​ရှောင်းကျန့်က လူပျိုဘဝထဲက​ပွေသူ၊ ဝမ်ရိ​ပေါ်ကသူ​ပွေတာကိုလည်းသိသည်။ သူရူပ်တာ သိသိကြီးနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တဲ့ ၀မ်ရိ​​ပေါ်က​ရော ညံ့တာမလား။