İlk Aşk

1-Başlangıç

Hayatımın en kötü günü.

Hemde en kötü.

Hayatımın aşkı uzun süre sonunda İstanbul'a geliyor, ama ben onu yine göremiyorum.

Böyle birşey olabilir mi?

İçim dışıma karışmış bir şekilde ağlarken telefona gelen bildirimle durdum. Uzun süredir takip ettiğim bir Belieber, kendisi popüler olur, adı Ceren Sark, şunu paylaşmış;

"Yes be! 3 yıl sonra sonunda onu ikinci görüşüm!"

Daha hızlı ağlamaya başladım. Posterine baktım, sustum. Gerçekten içimden ağlamak geliyordu. Herkes abartıyorsun diyordu ama bu çocukta beni çeken birşey vardı. Ne olduğunu bilmiyordum, belki de ben abartıyordum ama gerçekten o farklı. Eski sevgilerime benzemiyor. Eski aşık olduklarıma da benzemiyor.

İnsan hiç görmediği birine aşık olur mu? Ben oldum.

Onu çok seviyorum. Kelimelerle anlatamam ya, gerçekten aşığım sanırım. Bilemiyorum, bokta çıkabilir yani.

Hayatımda en büyük hayalimdir ona sarılmak. En büyük. Kokusunu içime çekmek. O bal gözlere bakmak. O kalp şeklindeki dudaklardan ismimi duymak..

İstiyorum işte. O konsere gitmek istiyorum. Ama gidemiyorum. Bir insanın dersleri neden hayallerine engel oluyor ki? Gerçi derslerim iyi olsa bile ben gidebilecek miyim? Ailem gerçek hayattaki ailem olmamasına rağmen, üzerime çok geliyorlar. Neden bu kadar çok?

Cumartesi günü.... O büyülü sahnede olacak. Bütün Belieber'lara veya Belieber olmayıp oraya gidenlere şarkılar söyleyecek.

Ama ben orada olamayacağım. O hayallerini yaşayan çocuğun, hayatımın en büyük yerini kaplayan çocuğun, çocukluk aşkımın olduğu yerde olamayacağım.

Onu göremeyeceğim. Yine.