Kusursuz Sensei ! (BİTTİ)

3.Bölüm: Sensei Susar Mısın ?

Sasuke Sensei konuşmaya şöyle başladı

-Son zamanları derslerine hiç yoğunlaşmıyosun Naruto bana her şeyi anlatabilirsin

-Sensei sadece yorgunum herhangi bir sorunum yok

-Her şeyi anlatabilirsin dedim Naruto

*Bu kadar üsterlemesi benim sinirimi bozmuştu anlatmamayı düşünüyordum çünkü yeterince sorunum vardı çözebileceğini sanmıyorum diye düşündüm*

-Daha uygun bi zamanda tekrar konuşalım Naruto

Dedi ve diğer sınıfları kontrol etmeye gitti rahatlamış gibiydim çünkü artık kendimi açıklamak zorunda değildim çantamı hızla alıp sınıftan çıktım koridordan yürürken Onu tekrar gördüm

Okul kapısından çıktığım ve yoluma koyuldum çok dalmıştım ani sesle irkildim Sensei arkasına dönmüştü ve ona çarpmıştım önümden gittiğini hiç fark etmemiştim

-Dikkat et Naruto sana sınıfta ne dedim ben? Bu aralar çok dalgınsın

-Afedersiniz Sensei sadece hava kararmak üzere hızlıca eve gitmem gerekiyodu

-Arkamdan geldiğini farkettim hangi yoldan gideceksin Naruto yürürken konuşabiliriz

-Şurda ki yoldan gidiyorum aslında uzun süredir aynı yoldan yürüdüğümüzü farketmedim...

-*Gülümseyerek* Hmm? Peki gel hadi gidelim

Dedi ve güldü sonra sessizlik oldu Kiraz çicekleri kışa gireceğimiz için yapraklarını döküyordu Sensei bunu farkettikten sonra konuşmaya başladı

-Kiraz çiceklerini sever misin Naruto?

-Hmm düşüneyim Sensei... Aslında gerçekten hoş duruyorlar kokularına bayılıyorum yaprakları teker teker düştüğünde o yaprakların güzelliği beni benden alıyor

-Bende çok severim gerçekten kiraz çicekleriyle dolu bi yoldan geçseydim cennetteymiş gibi hissederdim... Peki ya en çok hangi rengi seversin Naruto

*Muhtemelen beni tanımak için soruyordu benim yalnızlığımı farkedip bana arkadaş olmaya çalışıyor gibi duruyordu gerçekten hoş biriydi ne kadar kibar olduğunu şimdi farkediyorum*

-En çok Turuncu rengi seviyorum Sensei güneşin saçtığı güzel ışıklarda turuncu güzel duruyor sanki gökyüzünde ay için yer bırakıp fedakarlık yapıyor daha sonra uykuya dalıyor

-Bana sorarsan Maviye bayılıyorum çoğu zaman gökyüzünü bazen denizleri ve okyanusları derin okyanusların ne kadar güzel olduğunu biliyor musun Naruto

Konuşmamız böyle sürdü gitti benim en sevdiklerimiz hakkında konuştuk daha sonra evlerimize yaklaştığımızı farkedip konuşmayı kestik sessizlik hakim oldu

-Naruto bir mahalle ötede oturuyorum hemen istediğin zaman bana uğrayabilirsin yardımım dokunur her zaman senin için burdayım

-Teşşekür ederim Sensei iyi akşamlar

Dedim ve birbirimizle vedalaştık evin kapısını çaldıktan hemen sonra annem kapıyı açtı içeriye onunla hiç konuşmadan girdim odama çıktım ve çantayı fırlatıp yatağıma uzandım

Kolumu gözlerime koyarak bugün hakkında düşünmeye başladım

Çok güzel bi gün değildi yorgun olduğum hiçbir günü sevmem ama bugün farklıydı Sensei için gerçekten büyük sevgi beslemiştim ne kadar kibar ve nazik konuştuğunu görmek ve sözlerini dinlemek o kadar hoşuma gidiyordu ki

Sensei içinde aynısı geçerli mi bilmiyorum fakat ona sarılsam bütün yorgunluğum yok olup gidecekmiş hayatım şenlenicekmiş düşüncelerimden kurtulucakmış gibi hissediyorum onunla keşke daha önceden tanışma fırsatım olsaydı

Geldiğimden beri bütün gün Sensei ile olan konuşmamı düşündüm düşündükçe içimde uçuşup beni sevgisiyle enerji veren küçük kelebekleri hissedebiliyordum

Fazla zaman geçtiğini farkedip ödevlerimden kurtulup hemen yatağıma geri uzandım ve uyumaya çalıştım uykum yoktu ama yorgundum işgence gibi bir gece geçirdim hergün ki gibi...