Secret Story

5

POV Lotte

Gisteren was heel gezellig met de meiden, dat gaan we zeker vaker doen. Ik word zoals elke ochtend wakker en doe mijn stuff.

Aangekomen op school zie ik de girls al zitten. We praten even een tijdje, lachen wat en lopen dan als de bel gaat naar boven. Meneer Doornhof staat alweer klaar met zijn hand en blijkbaar is hij inmiddels al gewend aan het idee dat ons groepje hem liever high fives geeft dan een hand, want hij staat al met zijn hand klaar in de lucht in plaats van naar de grond toe. Als iedereen is geweest geef ik hem een harde high five en loop het klaslokaal binnen. Ondanks dat Nederlands een moeilijk vak voor mij is, heb ik er toch zin in. Het is namelijk wel gezellig altijd in de les van meneer Doornhof. Hij is heel chill. Je mag altijd muziek luisteren tijdens de les, je mag zacht overleggen en heeft het zelfs niet door als je afkijkt of antwoorden overschrijft! En aan het einde sluiten we de les altijd af met het ochtend journaal wat best interessant is. Ik wist bijvoorbeeld niet eens dat er in sommige landen mensen doodgaan aan het honger en dorst lijden of aan het lijden van ziektes. Echt sneu. Gelukkig heb je in de 3de klas expeditie, dan kan je arme mensen helpen. Dat wil ik zo graag doen. Dan ga je met een groepje, dat kan van je klasgenoten zijn, naar een arm land en daar ga je kinderen of volwassenen helpen met het leven daar en ontdek je hoe arm ze het daar wel niet hebben. Heel interessant. ''Lotte, ga jij ook aan het werk?'' Hoor ik meneer Doornhof ineens. Ik zat teveel in mijn gedachten dat ik de docent dus niet hoorde. Snel ga ik weer verder aan mijn werk.

In de pauze stellen Sanne en Verona voor om weer af te spreken. ''Kunnen we nu asjeblieft wel bij jou?'' Smeekt Verona Lisa. ''Nee, hoezo wil je zo graag bij mij?'' Zegt Lisa verbaasd. ''Omdat ik wil weten hoe het bij mensen thuis is van een andere afkomst en het lijkt me leuk. Ah toee.'' Smeekt Verona nog een keer. ''Het kan niet, we gaan verbouwen.'' Zegt ze. Waarom heb ik het idee dat ze liegt? ''Zo ineens?'' Vraagt Verona door. ''Ja, ze hebben het gisteren besloten. Ik krijg ook een grotere kamer, want de 'queen' moet altijd een grote kamer hebben.'' Zegt ze bewonderend. Even lacht iedereen. ''Oke dan, we gaan wel een andere keer als het bij jou een keer kan.'' Zegt Verona. Ik zie de angst in Lisa's ogen staan. ''Dan kan je lang wachten, het verbouwen duurt nog wel even.'' Verzint ze. Ik ben nu toch wel een beetje nieuwsgierig waarom ze niet gewoon de echte reden verteld. De bel gaat. We splitsen nu, want ik, Verona, Sanne en Lisa hebben handel en Selena en Muriël hebben verzorging. Verzorging is echt niks voor mij. Ik ben blij dat ik voor handel heb gekozen.

Sanne, ik en nog wat andere kinderen van de andere kader klas zitten inmiddels al aan onze tafel. Verona en Lisa zitten ergens anders dan wij. ''Jullie gaan vandaag de stadsopdracht doen.'' Begint de docent. Het wordt ons uitgelegd wat we moeten gaan doen en ik let goed op. ''Iedereen snapt het?'' Wordt er gevraagd. Iedereen knikt. ''Oke, kies een tweetal.'' Wordt er gezegt. Sanne en ik wenken elkaar wat betekent 'wij vormen een team'. Zo fijn dat Sanne me zo goed begrijpt en ik haar. ''Mooi, dan kan ik nog even wat Napoleons halen.'' Fluister ik tegen Sanne. ''Ja, en ik ook nog wat te snoepen.'' Stemt ze in. Samen lopen we het lokaal weer uit en lopen richting onze kluisjes. We pakken onze jassen en lopen naar buiten naar onze fietsen. ''He, vind jij ook dat Lisa een beetje raar doet als we iets vragen over haar huis of dat we naar haar toe willen?'' Zegt Sanne dan ineens. Blijkbaar dacht zij dus ook wat ik dacht net in de pauze. ''Ja, ik zag al dat ze er een beetje moeite mee had om te antwoorden. Ze loog volgensmij ook over elk ding en volgensmij zijn ze helemaal niet aan het verbouwen.'' Zeg ik terug. ''Ja, dat had ik ook al het idee.'' Zegt Sanne.

''Zullen we anders vandaag met Lisa mee terug fietsen zonder dat ze het doorheeft om te kijken of er misschien iets is thuis en dan kunnen we meteen zien of ze liegt over die verbouwing.'' Zegt Sanne dan als we een tijdje op de fiets zitten. ''Nah, laten we het eerst nog even bekijken en als ze dan door blijft gaan met liegen vertellen we het eerst aan Verona en Selena. Verona kan heel goed bespioneren en is heel goed in dat soort dingen. Daarna gaan we op onderzoek uit.'' Zeg ik haar. ''Deal.'' Zegt ze.

Aangekomen in de stad maken we eerst onze opdracht. We moeten foto's maken van verschillende etalage's en daar een beoordeling over geven. Snel maken we wat foto's en als we eindelijk klaar zijn lopen we richting de Boni.

In de tussentijd dat we in de Boni zijn moet ik Sanne alweer zoeken, want die is weer eens ergens heen gegaan zonder het me te vertellen waarschijnlijk om me te plagen. ''Ik zie je wel hoor! Ik zie je booty meid.'' Lach ik en ik wijs naar haar kont. ''Mooi achterwerk heur.'' Zeg ik haar. ''Jaja, als prinses moet je natuurlijk wel een beetje vlees hebben.'' Grapt ze. We liggen half rollend in de gangen van de Boni.

Na een tijdje te hebben gelachen en gerold staan we weer op en lopen richting de snoeprekken. ''Zal ik ze gewoon stelen? De Napoleons.'' Vraag ik Sanne zacht. ''Ben je gek ofzo?! Er zit alarm op deze deuren, je wordt zo door de popo gepakt.'' Fluistert ze hard terug. ''Nee, ze zijn zelfs zo dom dat ze geen alarm op de deur zetten dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.'' Zeg ik. ''Oke. Je doet maar, maar ik ga dat echt niet doen! En het is niet mijn schuld als je alsnog gepakt wordt!'' Zegt ze. ''Pussy.'' Zeg ik. Ze grijnst. ''Anders valt het teveel op, ik zie ons al aankomen: 'Ja, wij gingen hierheen maar eigenlijk hebben we niks gevonden dus mogen we weer weg?'. Ik proest het uit van het lachen. ''Ja oke, dat is best wel onlogisch. Dan koop jij gewoon wat.'' Zeg ik. Gauw stop ik de Napoleons onder mijn jas en sta gauw op. ''Lieve schat, je hebt een fucking tas bij je en jij stopt het onder je jas? Gek wijf.'' Zegt Sanne. ''Ja, misschien gaan ze tassencontrole houden. Weet jij veel.'' Kaats ik. ''Haha, jij denkt ze gaan alle mensen af om 1 voor 1 die tassen te checken. Denk het niet.'' Lacht ze. Lachend lopen we naar de kassa. Sanne legt haar spullen op de rolband en ik ga achter haar staan.

Al lachend komen we de winkel uit. Mensen kijken ons echt aan van: 'What the actual fuck are ya guys doing with your life?! Holy damn!'. Die gedachte maakt me nog meer aan het lachen.

Weer terug op school aangekomen is de bel al gegaan en lopen we naar onze inmiddels al vaste plek in de pauze en onze vrienden zitten daar al te wachten. ''Ik moet jullie echt iets grappigs vertellen guys.'' Begin ik. ''Ze heeft fucking Napoleons gestolen van de Boni, ze is gek!'' Is Sanne me al voor. Ze lacht nog een beetje maar wordt dan onderbroken door Verona. ''Ben je helemaal gek geworden! Poepkind! Dat doe je toch niet, klootviool.'' Zegt ze boos tegen me. ''Hoezo niet? Gratis food!'' Zeg ik terug. ''Oh my god, je bent echt gestoord. Beloof me dat je het nooit meer doet.'' Zegt ze nog half boos. ''Okay, okay. Belooft.'' Zeg ik fake. ''We doen het vast nog wel een keer.'' Fluister ik zachtjes gauw in Sanne's oor als ik Verona haar hoofd zie wegdraaien om met Selena te praten. Sanne giechelt en houdt haar uitbarsting van lachen nog net in. Zelf grinnik ik ook een beetje.

We zijn uit en ik fiets terug naar huis.

''Lot, meid. Ik heb wat voor je gekocht.'' Mijn moeder houdt een jongens t-shirt omhoog. ''Mahaammm, serieus?'' Zeg ik en loop geïrriteerd naar boven en smijt mijn kamerdeur dicht. Owh mijn god, waarom kan ze nou niet is effe 1x normale kleding voor me kopen. Ik kan hier zo boos om worden.

Ik denk aan Lisa en alle vragen schieten me weer te binnen. Morgen ga ik het Verona vertellen en dan zien we wel verder. Ik doe mijn nachtlamp uit en sluit mijn ogen.

Hiii guys, ik had ineens zoooveel inspiratie dus kon niet wachten met een 5de hoofdstuk dus hier het 5de hoofdstuk alweer. Hoop dat jullie het nog leuk vinden!