Boğazım yanıyor sevgili çok acıyor
Ağlamaları dost sandığımdan mı
Yoksa
Sigaraları peş peşe yaktığımdan mı
Bilmiyorum,fakat ilk defa,adını söylerken
Bu denli zorlanıyorum
Bunu gören gözlerim de
Sulandırıyor hemen
Kanayan kolumun üstüne merhem olup yağıyor damlalar
İçinde sen varsın diye mi bu denli yakar
Kararsızım
Hepsinin üstüne bir karanlık örtüyorum
Penceremden odayı gözleyen dolunay karşısında
Yalnızlığıma soğuk bir battaniye altında son veriyorum
Artık bende kuru ve soğuk,bir avuç toprak olacağım
Belki de sen tadında kırmızı bir güle vatan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimden Gidenler
PoetryHayatına neşeli hikayeler katmasını beklediklerin neşeni alıp götürür Bir parçan koparılmışçasına canın yanar lakin merhemi gene onda ararsın İliklerine kadar hissedersin yalnızlık rüzgarında saklı duran karanlık hisleri Dönüş yolu gözlersin ama yol...
