Sessizlik öyle bir haykırdı ki kulağıma
Sağır oldum,dilsiz kaldım karşısında
Ciğerlerim döktü bu kez yaşları
Görmemeliydi bugün gözlerim
Sesin yankılanmamalıydı kulaklarımda
Ellerin yazamasaydı keşke bugünlük
Kırıldı kolum kanadım bir anda
Sabretmek ne denli zormuş
Dağlara haykırsam,bir nebze olsun
Bir nebze azalır mı içimdeki sen
Gözlerimin mürekkebine bandırsam ellerimi
Birazcık olsun yazabilir mi bizi
Biz olmak fikri dahi hoş
Yalnız,ben kaldım şimdi
Yalnız kaldım şimdi ben
Hangi şarkı anlatır ki şimdi duygularımı
Hangi dizelerde bulurum kendimi
Kaç kere ağlasam geçer
Güneş kurutur mu içimdeki selini
Gözlerimden boşalıp biter misin bu gece?
Dilimden dökülebilir misin birkaç sözle?
Kaç aya gidersin uykularımdan
Bu gece gittiğin gibi?
Ateş de yakar mı gidişin gibi
Son sözlerin gibi
Ne kırılır be kadın,benim gibi?
Kim kırar ümidi,bir çift sözle?
Hangi bıçak öldürürki acı ile?
Senin acını ne bastırır?
Gece bu denli kararır mı bi daha?
Işık bu denli mi söner?
Kaç mendile saracağım daha
Sen dolu umutlarımı?
Ben umut derken
Unut demek koymadı mı,be kadın?
Göz pınarlarımla suladığım
Ümitlerim kurudu bu gece
Yalnız kaldım,ben şimdi
Yalnız ben,kaldım şimdi ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimden Gidenler
PoetryHayatına neşeli hikayeler katmasını beklediklerin neşeni alıp götürür Bir parçan koparılmışçasına canın yanar lakin merhemi gene onda ararsın İliklerine kadar hissedersin yalnızlık rüzgarında saklı duran karanlık hisleri Dönüş yolu gözlersin ama yol...
