More than friendship// Seungin

1

Yaz tatilinin bitmesine 1 haftadan az kalmıştı. bu sene okul değiştirecektim, sonunda liseye geçiyorum fakat içimde herhangi bir heyecan yada telaşım yok. Öylece yatıyor ve telefonuma bakıyorum.'okul hayatı bu dünyadaki en boktan şey' bu cümleyi sürekli içimden geçiyordum. Annemin seslenişi üzerine kapıya doğru baktım ve telefondan kurtuldum."seungmin hazırlan okul alışverişine gidiyoruz!"
İç çekmiştim. Yine aynısı olacaktı buna adım kadar emindim. "tamam geliyorum" diye seslendim anneme ve dolabıma yöneldim. Dolabın Kapağını açıp rahat birseyler aramaya koyuldum. En sonunda siyah bir sweat ve mavi kot pantolon aldım ve üzerimi giyinmeye başladım. Giyindikten sonra merdivenlerden indim ve annemlerin yanına gittim.
Annem ve babam gayet mutlu görünüyorlardı. Cidden onun okulunun başlaması onları neden bu kadar mutlu ediyordu ki? Çok geçmeden babam arabanın anahtarını aldı ve kapıya doğru yöneldi. O Sırada ben kapının yanında onları ayakta bekliyordum. Babam geçerken elini omzuma koydu ve "minnie,göz açıp kapayıncaya kadar kocaman oldun. gerçekten zaman çok hızlı geçiyor. Öyle değil mi hanım? Oğlumuz bu sene liseye başlıyacak gerçekten harika birsey bu!" annem onayladığı anlamında başını salladı. Bir süre birbirimize tebessüm ettikten sonra dışarı çıktık ve arabaya bindik. Eh geri kalanı klasik şey işte okul ihtiyaçlarını aldık vs vs

...

" Çok yoruldum~" kendimi yatağın emin kollarına bırakırken söylemiştim bunu. Gerçekten okul alışverişi kadar bos ve yorucu bir şey yok.
Saate baktım 7.30du evden çıkarken saat 3dü ne ara zaman bu kadar geçmişti ki.... Çok yorgundum bu yüzden uyumaya kadar verdim. Üzerime köpekli pijama takımlarımı giydim. Bu takımları fazlasıyla seviyorum. birkaç sene önce ailem hediye etmişti hala bana uyuyor ve aman aman yıpranmadı. Yani ortada onu giymememi sağlayacak herhangi bir sebep yok. Yatağıma girdim ve yorganı üzerime çektim. Hemen yatağımın yanındaki komodinin üzerinde gece lambam vardı. Lambayı açtım ve odanın loş ışığında uyumaya çalıştım. Ne kadar ışık gözlerimi rahatsız etse de karanlıktan korktuğum için ışıkları bir an bile olsa kapatmam...

....

Gözlerim aniden açıldı. Kan ter içinde kalmışım. bu demek oluyordu ki yine o kabusu görmüştüm. Bu kabusu O kadar fazla görüyordumki artık gördüğüm zaman hatırlamıyor, terler içinde uyanırsam anlıyordum. Ve yeniden bu halde uyanmıştım. Rüya adeta bana Musallat olmuştu. Senelerdir lanet ortaokul zamanlarım, o lanet olası 4 sene anılar halinde tek bir rüyaya sığdırılıyordu. Gerçekten Bıktım bu boktan yaşam döngüsünden...

Bugün ailem ile yeni okuluma gideceğiz ve kaydımı tamamlayacağız. Erkenden kahvaltı ettik ve yola çıktık. Okul binasının olduğu yere geldik ve müdürün odasına çıktık. O sırada okula göz atıyordum, gerçekten büyük bir binaydı. Odaya vardık. Müdür beklediğimden bir tık daha gençti sanki. Odasına girdiğimiz andan beri gamzeleri ile birlikte bize gülümsüyordu. "buyurun şöyle geçin" bize deri koltuğu işaret ederek söylemişti bunu. Önündeki kağıtlara baktı ve bize seslendi "kim seungmin değil mi?"
"evet" dedim. Kafasını elinde tuttuğu kağıtlardan kaldırdı ve bana baktı.
"tebrikler! Okulumuza hoşgeldin. Umarım öğretmenlerin ve arkadaşlarınla iyi geçinirsin. Gördüğüm kadarıyla önceki okulundan herhangi bir şikayet vs yok umalım ki bu böyle devam etsin. Kaydın şimdi tamamlanıyor." bilgisayarında birkaç işlem yaptıktan sonra yine bana döndü."tatilde olduğumuzdan dolayı sana okulu gezdirecek herhangi bir öğrenci yok ne yazık ki. Okulun ilk günü yanıma gel sana yardımcı olabilecek birisini bulacağım."
"İlginiz için çok teşekkür ederim." diyerek oturduğumuz koltuktan ayağa kalkmıştık ailemle birlikte. "önemli değil iyi günler dilerim." okul binasından çıktık ve eve doğru yol aldık.

.....

Beklenen gün geldi. Yine bu boktan ortama gireceğim için kendimi kötü hissediyorum. Annemin akşamdan ütülediği gömleğimi aldım ve giyinmeye başladım. Onun üzerine mavi ceketi ve mavi pantolonu giydim. Dürüst olmak gerekirse formayı beğendim. Fakat daha çok boyum uzun olduğu için yakıştığını düşünüyorum, kısa birisinde kesinlikle aptalca görünürdü. Nihayet aynadaki yakışıklıdan gözümü çektim ve Kahvaltı için aşağı inmeye koyuldum.