5 Dates ✔

Fourth date (Louis)

Ik deed wat de hulpverlener zei en lag drie weken thuis in de zetel. Harry mocht al na een week uit het gips. Hij had mazzel. Ik daarentegen niet. Maar al bij al was het niet te ernstig. Harry had ondertussen al een nieuwe date gevonden. Ik nam het hem niet kwalijk, ik zal wel vreselijk zijn geweest. Ik kàn niet schaatsen.

Mijn volgende date was Louis. Hij had in een chat-bericht naar me gestuurd dat we niets al te speciaals zouden doen dan een beetje rondrijden en praten. Hij stond op me te wachten op een parking. Overal stonden er zeer dure auto's geparkeerd. En hij was -sorry voor het gebrek aan autokennis- met een Austin Healey-Rawles Motorsport gekomen. Hij lachte vriendelijk naar me en rammelde met zijn autosleutels. 'Hallo, Fleur. Het is me een genoegen je te mogen ontmoeten.' Wat een gentleman. 'Insgelijks Louis.' was mijn antwoord. 'Kom dan begeleid ik je naar je zitplaats.' met een knikje naar de deur van de auto deed hij die open en nam ik plaats. 'Waar rijden we heen?' vroeg ik. 'Een beetje rondrijden.' was Louis' simpele antwoordt. Hij reed de auto op Hyde Park en versnelde. Het was een authentieke blauwe auto. Het dak van de auto was weg dus je zag de hele omgeving. Langs de weg stonden bomen en liepen mensen rond. Ik keek naar Louis' gezicht en soms keek hij van de weg naar mij. Hij was gekleed in een lange lichtbruine jas -net een detective-. Er stond een spiegeltje in het midden van het dashboard. Ik staarde erin en hij keek via de spiegel naar mij. 'Je kan goed auto rijden.' kwam er spontaan uit mijn mond. Louis grinnikte. 'Ik hou van auto's en ik ben ook vaak onderweg.' dat verklaard alles. Ik keek nog wat rond en zag een stuk of zes paarden met hun ruiters op een pad draven. Ik liet mijn hoofd in mijn nek achterover vallen en bekeek een prachtige blauwe lucht zonder een wolkje. 'Wat een prachtige dag.' De zonnestralen vielen op mijn gezicht. De auto vertraagde en Louis parkeerde aan de weg.

We stapten alle twee uit en wandelden langzaam naast elkaar in het park. Hij nam mijn hand vast en glimlachte af en toe naar me als we naast het meer liepen en de zon daarop scheen alsof er diamanten op fonkelden. Er zaten ook eenden en reigers in het water die nu en dan hun kop onder water staken op zoek naar verse vis. 'Zullen we op die rotsen gaan zitten? vroeg Louis. Het leek me pijnlijk om daar op te gaan zitten maar ik stemde toch in. De rotsblokken lagen bijna naast elkaar. Ik denk niet dat iemand ze daar heeft gelegd in de hoop het als bankje te gaan gebruiken. Maar enfin, Louis zat al op het rotsbankje en ik ging op de andere zitten. Het was luttele seconden muisstil. Ik sloot mijn ogen en voelde de wind door mijn haren strijken en ik hoorde de vogels in het water zwemmen en spetteren. 'Ik heb wat vogelzaad mee gebracht voor de duiven. Die zijn daar dol op.' Louis taste in zijn jaszak en haalde er een kleiner zakje met inhoud uit. 'Kom Kevin, kom kom.' Hij strooide het uit voor onze voeten en al snel kwam er een horde duiven afgevlogen om de kleine zaadjes op te pikken. 'Het zijn er wel veel, hé.' zei ik zo fascinerend mogelijk. 'Ja, dat zijn ze altijd en je moet ook uitkijken boven je hoofd als ze iets laten vallen.' Ik schoot in de lach. Hoe hij dat zei. Zo grappig. Hij lachte spontaan mee. Achter Louis stond een grote groene treurwilg. De bladeren zweefden mee op het ritme van de wind. Ons gesprek ging over van alles en wat. Onze gewoontes, hobby's en wat we graag aten, drinken en zagen. 'Kom, het zakje is leeg. We gaan, voordat ze ons aanvallen.' We stonden tegelijk op en wandelden terug naar de auto hand in hand. Maar onze pas was iets versneld doordat een paar duiven het in de gaten kregen dat we wouden ontsnappen. De auto gaf het gewenste geluid toen Louis op de afstandsbediening drukte en de portieren een klik gaven dat je ze kon openen. 'Stap maar in de Beast, mijn Beauty.' Een giechel ontglipte mijn mond en het kwam heel erg meisjesachtig over. De auto bromde weer tot leven en Louis reed de weg op. Ik gooide mijn handen in de lucht en speelde met de wind tussen mijn vingers. De bomen, een man op een bankje en auto's vlogen voorbij.  Louis lachte en drukte stevig op het gaspedaal. Ik voelde mijn lichaam in de passagiersstoel drukken. De auto versnelde, versnelde en versnelde alsmaar. Totdat er op een ogenblik sirenes achter ons te horen waren. Een teken dat Louis de auto opzij moest zetten. Louis draaide zijn hoofd en keek naar achter. De politieauto reed ons voorbij en stopte abrupt voor ons. Hij keerde zich terug en keek met een grimas naar mij en zakte ondertussen een beetje in zijn stoel. De twee politiemannen stapten uit en liepen ons tegemoet.  'Meneer, blijf maar rustig zitten.' zei een van de agenten. Tegenstrijdig stapte Louis toch uit de auto. Hij stak zijn hand uit naar de agent en probeerde een handdruk uit te wisselen. 'Louis, kom terug zitten.' beval ik hem. Maar hij luisterde niet. 'Het is goed.' zei de agent tegen mij. De aandacht van de agent ging over naar Louis. 'Meneer, u reed toch een beetje snel hé.' Louis zuchtte en pufte. 'Was dat om indruk te maken op je vriendinnetje?' vroeg de agent de kalmte zelf. Louis lachte  en hield zijn schouders op. 'Misschien?' zei hij. Zijn hand kwam op de agent zijn arm. 'Er is toch niets gebeurd.' Hij knipoogde en glimlachte sullig naar de agent. 'Nee, het is niet goed meneer.' De agent deed een stap naar achter om de aanraking van Louis te ontwijken. Louis nam de agent zijn pet af maar tevergeefs. De agent hield Louis stevig vast in een houdgreep langs achteren. Hij drukte Louis voorover in de auto. 'U mag even met ons mee naar het bureau als u alles toch zo grappig opvat.' Ik zat daar maar in die auto. Ik nam een beslissing en stapte uit. 'Meneer.' riep ik. 'Wacht.' Maar niemand luisterde naar me. Louis werd in de politieauto geduwd. 'Fleur, het spijt me.' Dat waren de laatste woorden van Louis die ik gehoord heb nadat hij in de politie auto werd geduwd en die daarna van me wegreed. Daar ging mijn date. Als ze niet worden bedreigd door mijn ex, ziek worden of over me struikelen dan zijn ze gearresteerd en rijden ze mee in een politieauto, weg van mij.