2.BÖLÜM

109 15 2
                                    

Karşıdan gelen küfürle midem bulandı. Kulaklarım bu aralar çok kirleniyor.

"Konuşsana lan it"

"Be...ben Yani biz o...onlardan kurtulduk. Ama bizi"

"Sen kimsin"

"Asel. Buğra yanımda. Çabuk"

"Oğlum niye senin yanında? eğer ona bişey yaparsan s.."

"Dinlerseniz size anlatacağım.Ama siz ikide bir sözümü kesiyorsunuz. ve sizin yüzünüzden tekrar bizi yakalayacaklar."

İkide bir sözümü kesmesi sinirlenmi bozmuştu. Nefes almadan kurduğum cümlelerde haklıydımda.

"Çabuk gelin. Çünkü bizim yokluğumuzu farketmleri  uzun sürmez."

Karşı taraftan derin bir nefes alıp verilme sesi geldi.

"Konum at çabuk."

"Tamam." Dememe kalmadan telefon suratıma kapatıldı.

Sabır çekip telefondan  konumu atarken. Bir yandan depoya baktım. Daha yokluğumuzu farketmemişlerdi.

Biraz daha etrafı izledim.
Buğra yanıma gelip sarıldığında bende ona sarıldım.

"Anne. Annem bundan sonra hep bizimle kalacaksın değil mi? Hem ben seni çok özledim."

Ne diyecektim şimdi. Onun  ve kendim için ona uyumuştum. Ama şimdi ne diyecektim. Hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum da. Anne sevgisi görmemiş yüreğim buna el vermiyordu. Onu anlayabiliyordum. O annesini görmeden anne sevgisine muhtaçken . Ben annem varken kanlı canlı karşımdayken muhtaçtım o sevgiye.
Ama abim vardı benim.annemin vermediği sevgiyi küçücük elleriyle
Vermeye çalışırdı.

Hâlbuki benim annem Küçücük bedenime  o sevgiyi beni dôverek veriyordu.

gelen araba sesleriyle kendime geldim.
Kafamı bakayım diye çıkardığımda da silah sesleri geldi.

Korkudan içime giricekmiş gibi sarılan Buğra'nın kulaklarını kapattım.

Silah sesleri insanın kulaklarını delip geçecek gibi gelirken.  Telofonomu çıkarıp biraz önce aradığımız numarayı aradım.
Açmıyordu. Tekrar aramama rağmen yine açmadı.

Korku tüm benliğimi sararken
Bu adamlar bizi görürlerse, bu adamları öldürdükleri gibi bizde öldüreceklerini düşünüyordum.

Silah sesleri kesildiğinde biraz bekledim. Buğra kafasını boynumdan çıkarıp deponun olduğu tarafa baktı.

"Babam! Babam gelmiş anne."

"Nasıl?"deyip bende o tarafa baktım.

Sadece üç tane siyah araba vardı.

"Anne babamın ve Azer amcanın
Arabası orda."

Kucağımdan çıkıp elimi tuttu.
Çekiştirmeye başladığında bende kalktım.

Deponun olduğu tarafa götürüyordu bizi.

"Buğra nereden biliyorsun.
Bak kötü adamlar çıkarsa sana bişey olur.sana zarar verirler.
Hadi gidelim bitanem."

Dediklerimi hiç umursamıyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 14 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MAFYANIN OĞLUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin