The Partner // minsung

Giriş Bölümü

Selam bu hikaye arkadaşımızla ilk hikayemiz o yüzden hatalar vb şeyler olabilir mini bir fic olacak gibi görünüyor şimdilik ama değişebilir sonra

Her neyse iyi okumalar

------

Lanet alarmın çalmasıyla birlikte sıcacık yatağımın dışına elimi çıkartıp alarmı kapatmaya çalıştım, ama olmadı ağzımdan bir küfür çıktı ve kafamı da yorganın dışına çıkarıp alarmı kapattım

Okuldan bu kadar nefret ediyor olmamın sebebi anksiyete. O aptal hastalık yüzünden zorbalık görüyorum ama neden olduğunu bilmediğim bir şekilde oluyor bu hayır yani hiç bir zararım olmadan köşede oturuyorum neyim batıyor size ya

Sonunda aklımdaki düşüncelerden kurtulup yorganın altından çıktım ve üstüme siyah bir tişört altıma krem renginde bir pantolon giydim. Ben bunları yaparken amcamın sabah erkenden evden çıktığını gördüm, mutlu oldum ve hazırlanmaya devam ettim. Evden çıkmadan önce kombinimi tamamlayan converselerimi giydim ve okula doğru yürüdüm

Yaptığım şey farketmeksizin hep müzik dinlerim çünkü müziklerle kendimi güvende hissediyorum ve şu an yolda giderken de müzik dinliyorum. Okula girip sınıfa ulaştığımda hemen en arkadaki sıraya oturdum

Arada telefonuma bakıyordum ama gözüm genellikle daha ilk günden samimi olan insanlara kayıyordu, off çok saflar çok gerçekten sonsuza kadar birlikte olacaklarını falan mı sanıyorlardı?

Ben bunları düşünürken sınıfa birileri girmişti ve arkadaş grubuyla bana bakıp gülüyorlardı. Montumun kapüşonunu iyice kafama çekip gözümü yine telefonuma çevirmiştim

İlk dersin zili çaldığında kapüşonumu çıkarıp dersi dinlemeye başladım ve notlar alıyordum, çünkü ailem hep bunu derdi "derslerde not almalısın" ama şimdi onlar yok ve onların zamanında dediklerini yerine getiremediğim için bazen kendime kızıyorum neden o zaman değil de şimdi yapıyorum diye

Ailem öldüğünden beri amcamda kalıyorum. Amcam alkolik ve bana şiddet uyguluyor üstüne bir de sınıftakiler bana zorbalık yaparsa artık dayanacak gücüm kalmaz gibi hissediyorum. Ve zaten sınıfa girdiklerinde bana gülerek baktıklarını da sayarsak, evet kesinlikle zorbalığa uğrayacağım

Gelelim nasıl amcamın evinde kalmaya başladığıma... Ben 11 yaşındayken annemi kaybettim ve bunun üzerine babam da üzüntüsüne dayanamayıp hastalanıyordu. Artık o da bıktığı için intihar etti. Onlar öldükten sonra beni yetimhaneye aldılar. Ne şans ki amcam da benim orada olduğumu bulup sanki iyi biriymiş gibi beni "ben onun amcasıyım, iyi bakarım merak etmeyin" diyerek oradan aldı. Bakalım iyi bakıyor musun? Hmm aynen çok iyi baktın kanka

Ben aklımdan hayatımı bir film gibi izlerken son teneffüse gelmiştik bile. Lavaboya gitmek için ayağa kalktığımda koridorda tüm kızların peşinde dolandığı birini gördüm, sanırım zengin ve popülerdi

Gözümü oradan çekip lavaboya doğru ilerledim lavaboda zil çalana kadar bekledim çünkü orası genellikle boş oluyordu, yani bu benim için iyiydi

Zil çaldığında hiç gitmek istemesem bile sınıfa gitmiştim ders edebiyattı ve hoca da yavaş anlattığı için sesi bana ninni gibi geliyordu bu yüzden kafamı sıraya koyup gözlerimi dinlendirdim

Çıkış saati geldiğinde yavaşça eşyalarımı toparlayıp eve doğru gittim. Bir yandan da amcamın evde olmaması için dua ediyordum çünkü kendi kendime evde deli gibi eğlenmeyi istiyordum

Eve vardığımda amcamın evde olup olmadığına bakıp bir oh çektim, çünkü evde yoktu. Dolapta olan sakladığım atıştırmalıkları çıkardım ve film açtım. Dizi izlemeyi daha çok seviyorum o yüzden film izlemeyi tercih ettim

•••

Film bitince sıkılıp şarkı açmıştım ve dans ediyordum, kendimi daha çok geliştirmek istediğim için zor danslara çalışıyordum, arada kolay yaptığım da oluyordu ama genelde zor olanları tercih ediyorum

Yorulduğumda müziği kapatıp yatağıma gittim pijamalarımı giydim yüzüme bakım maskesi yaptım 15 dakika kadar bekledikten sonra çıkardım, yüzümü bol suyla yıkadıktan uykumun geldiğini hissettim ve yatağıma girip uyudum

*Sabah*

Zorbalığa uğrayacağımdan emin olarak kalktım ve günlük rutinlerimden biri olan küfür ile güne başladım

Okula gitmekten nefret etsem de amcamla aynı evde kalmak istemediğim için mecburen okula gitmek zorundaydım. Biraz hayatı sorguladıktan sonra lavaboya gitmeye karar verdim. Yüz yıkamak kolay bir aktivite olsa bile benim için zordu, ama başardım. Stresten kahvaltı bile etmedim sadece üzerime beyaz bol ve uzun bir t-shirt altıma siyah bol kargo pantolon giydim. Çantamı aldım tam evden çıkarken aklıma havanın çok sıcak olmadığı geldi ve bebek mavisi kolej ceketimi alıp çıktım ayağıma yine dün giydiğim conversleri de giydim ve okula doğru gittim

Sanırım tüm şansımı kullanmıştım çünkü dün oturduğum en arka sıra boştu hemen gidip oturdum. Ama yanıma garip bir tip geldi. Sıkıntı yaşamak istemediğim için adını sordum

"Selam, adın ne?"

Bunu dediğimde memnuniyetsiz bir şekilde;

"Minsoo" dedi

Daha bana bile adımı sormadan kalkıp gitti sanki ne yaptık boğazına bıçak mı dayadık benimle konuş diye? Direkt konuşmak istemiyorum diyebilirdin.
İçimden bunları geçirirken sınıfa biri ayı gibi bağırarak girdi

"Uyuyanlar kafasını kaldırsın diğerleri de yerine ders başladı hadi çabuk çabuk"

•••