Miranın anlatımı ile...
Şuan arabada havalimanina doğru gidiyorduk kimse konuşmuyordu canım sıkıldı beya bu ne. Baştan anlatayım durun mekanda konuştuktan sonra ben eve gitmeyi kabul etmiştim çünkü ailemi özledim olamaz mı? Yaman abimden rica etmiştim kimseye söylemesin diye ama abi tayfası çok ısrar ediyordu. Neden gittiğimi merak ediyorlardı hakları doğru. Atlas ise yurt dışına girmiş ben gittikten sonra. Mal çocuk ya yıllarca ayrı kaldık ikimizde aileden. Toprak ve yaprağı 3 yıl önce görmüştüm toprak beni görmüş ben görmedi sanıyordum girse bile tanımaz sanmıştım. Çünkü ben giderken küçüktü 3 yaşındaydı şimdi ise 7 yaşındalar ablasız büyüdüler. Kim bizi ayırdıysa öldürecem onu. Sessizlikten uykum geldi ya biri konuşmuyor da en iyisi benim konuşmam.
" gençler neden susuyorsunuz " dedim
" 10 dk önce susun diye bağırdın ya mira " dedi Yalın
" 2 dk dedim 10 dk oldu yalıncım" dedim
" harbi 2 dk mi dedin biz lafın gelişi dedin sandık " dedi Koray
" siz ben gideli saflaşmışsınız ya Hayır kesin yaslandınız ya ondan " dedim gülmemek için Dudaklarımı birbirine bastırdım
" mira anlatacak misin " dedi uraz
" anlatacağım ama yarın evde kahvaltıda "
" Tamam sabah anlatacaksın. Bu arada annemler eve geçmiş bizi bekliyorlar miranın geldiğini söylemedim haberleri yok belki supriz yapar diye düşündüm " dedi yaman abim
" aşkım bu gece senle uyuyalım mı " dedim
" kimle " dediler aynı anda
" yaman aşkımla uyuyacağım sizle değil tabi kalbimi kıran kişilerle uyumam ben yarın zaten köpek gibi pişman olacaksınız merak etmeyin " dedim
" mira farkında mısın bizi terk edip giden sensin biz değil. Çekip gittin üstüne birde bizim sana ulaşmamızı engelledin bir kere bile aramadın " dedi ural
" yooo aradım hemde çok " dedim sakince arkama yaslanarak
" ne demek aradım " dedi yaman abim kaşlarını çalarak
" bildiğin aradım ama siz bilmiyorsunuz hatta doracım ile mesajlastik "dedim
" nee dora yoksa sen " dedi Çağan
" yook valla abi ben konuşmadım benim bile haberim yok " dedi dora
" çünkü benim olduğumu bilmiyordunuz " dedim
" nasil yani " dedi Koray
" şöyle ki canım, uraz abimi sürekli arayan ama asla bulamadığı sapığı benim, koraya ise hergün iyi geceler ve günaydınnnn mesajı atan da benim, Ural her beni özlediğinde yazdığı sanal arkadaş da benim, Yalın abimi her gün başka hesaptan yazan da benim, Çağana her gün sucuklu yumurta gönderen de benim, dora ile dertleşen kişi de benim, Toprak ve yaprağa oyuncak yollayan da benim , üçüzlerime her gün çikolata gönderen de benim, annelerim'e hergün çiçek gönderen sapık da benim, her özel günde hediye ve çiçek yollayan da benim, doğum günlerinizde hediye gönderen kişi de benim, babama her ay gelen kutuların sahibi de benim, yaman aşkıma her hafta fotoğraf gönderirdim zaten o çözmüştü ben olduğumu ama size gönderenin ben olduğumu çözememişti " dedim derin nefes alarak yaslandım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙰șī𝚁𝙴𝚃 𝙰ī𝙻𝙴𝙼 (DÜZENLENİYOR)
Ficção AdolescenteDaha 16 yaşındaydım annem beni hiç sevmezdi annem hep kötü davranırdı üçüzlerime iyi davranırken bana iyi davranmazdı. Tam okula gidecekken anneme bir telefon geldi ve duyduklarım ile bi an mutlu olmuştum çünkü 16 yıl boyunca bio annem babam bildiğ...
