artist || hyunin

II.

"Ben Jeongin, Yang Jeongin."

Bu, Hyunjin'in bir kaç saniye boyunca duraksamasına yol açmıştı.
——————
"Ne!"

Hyunjin, ismini söyleyen çocuğa bir süre bakti. Hadi ama, kardeşi Yeji'nin her gün yanına gelip ağlayarak onu ne kadar sevdiğini anlattığı çocuk olamazdı değil mi? Ancak Yeji, aynı zamanda onun bit zorba olduğunu da anlatmıştı, ki bu az önceki davranışıyla hiç uyuşmuyordu. Jeongin cevap verdi:

"Beni tanıyor musunuz?"

Hyunjin hızla düşünüp cevapladı:

"Sen şu Yeji'nin platonik olduğu zorba çocuk değil misin?"

Siktir, bunu düşünmeden söylemişti, neden böyle olmuştu ki? Her zaman ne diyeceğini bilen birisiydi. Şuan sadece önündeki çocuğa hayranlıkla bakıyordu. Pembe sacları, dolgun dudaklarıyla dikkat çekiciydi. Diş telleri ise güzelliğini arttırmıştı. (ÖLÜRÜM)

"N-ne?" diye kekeleyerek cevap vermişti Jeongin. Kimsenin bir zorbaya (?) aşık olacağını düşünmemişti. Kızarmış yanaklarıyla karşısındaki kişiye baktı.

"Ah, özür dilerim. Ben Hyunjin, Hwang Yeji'nin abisiyim." dedi Hyunjin. Hala düşünmeden konuşuyordu, çok can sıkıcı olmaya başlamıştı. İçinden kendine küfür edip tekrar konuştu:

"Önceden söylediğimi unut lütfen. Zaten bir zorbaya anlatmak da çok da zor olmamalı. Kız kardeşimi bu işten vazgeçir. İyi günler dilerim."

Hyunjin koşarak ordan ayrılmıştı. Tabi arkasında ağzı açık bir çocuk bıraktığından haberi yoktu.

————
Ben vazgeciyorum bundan bune amk😪 Bolumler niye bu kadar kisa oluyor cok yaziyorum aslinda😪