V.

45 8 28
                                    

Medyayi dinleyin.
Oy siniri: 7 oy 15 yorum (cokfazla)
——————————

Jeongin'i buyuk bir hisimla birakti ve siritip arkasina donerek yurumeye basladi. Jeongin artik gercekten sıkilmisti, keske suan hic hayatta olmasaydi, keske 17 yil once annesinin karnindeyken olseydi, belki onun icin her sey daha guzel olurdu.
~~~~~~~~~~~~~~~~

-Jeongin'den-

Yine aynı şeyler oluyordu. Yine aynı adam, yine aynı yer, yine aynı çaresizlik. Ama bu sefer bir fark vardı:
Bizi çeken o kişiler.

Kim olduklarını görememiştim bile, ama ellerindeki videonum beni kurtaracağını biliyordum. Ama bir sorun var ki, babam buyuk bir is adami. Bu isten kolaylikla siyrilabilir. Beni biraksa dahi diger "cocuklarina" bunu yapacak.

Bu dusunce beni alt ust ederken duraksadim, hadi ama, babam o adamlarin pesinden gitmisti! Ya onlari yakaladiysa ve kanitlar silindiyse?..

Ayaga kalkip yurumeye calistim fakat ikinci adimimi attigim anda dengemi kaybettim ve dustum. Hicbir seye direnecek gucum kalmamisti, sadece arkamdaki duvara yaslanip aglamaya basladim. Cebimdeki resmi cikardim, tekrar agladim, babamin yerine keske  bu resmi cizen Yeji'nin abisi Hyunjin yanimda olsa da bana bagirsin istedim. Gozlerim istemsizce kapanmaya basladi. Bir sure sonra, karanliga burundum.
~~~~~~~•~~~~~~~

-Minho'dan -

Yorucu bir dersten cikmistim, bugun okuldaki ilk gunumdu ve tabii okulda bir adet Han Jisung gormeyi beklemiyordum.

Hadi ama, Instagram'da her postunu kacirmadan bakan, bi cesit fan oldugum cocugun benim girdigim okulda ne isi vardi? Kafam cok karisikti, crush listemdeki 3. kisi benim ogrencimdi.

Ciddiyim, o cocuktan bir nevi hoslaniyordum. Ahh, hayat insanin yuzune hic mi gulmezdi.

Han Jisung'un bana olan bakislarini unutamiyordum, gozleri parlayarak bakiyordu bir nevi. Umarim bu hoslanti isim buyumez ve ogrencime karsi duzgun davranirim.(cok gec nihahahahah)

Telefona bakip yururken binama gelmistim. Evet, biraz (🤏🏼) eski olabilirdi ama maasim anca buna yetiyordu, susluyum ve kaliteli kiyafetler tercih ediyorum sanki cok mumkunmuscesine.

Ancak binanin arka kapisinda bir cocuk baygin halde yerde yatiyordu, saci basi daginikti. Sanki bir seye fire meyer calisirken dayanamamis gibiydi.

Buyuk adimlarla cocugun yanina giderek cocugu sarstim fakat hala bir sey yoktu. Telefonumu cikarip ambulansi arayacakken cocuktan bir ses geldi.

"Hyunjin..."

————————————————

Elim yoruldu yazmaktan benim yazabilecegim maksimum kelime sayisi 300'lerde, bi kadar yeterli.

Umarim begenirsiniz acele yazdim biraz 😽💕

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 12, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

artist || hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin