pagiging journalist ay alam kong mahirap, nag eexpost ako ng sikreto ng ibang tao. ipapakalat ko ito sa media para lang sa malaking pera, no. hindi iyan ang trabaho ko as a journalist
tanging maka totohanan lamang ang nilalabas ko sa media, hindi ako nag papalaganap ng fake news hindi katulad ng ibang journalist na ginagawa ang mag pa laganap ng fake news para lang nakakita ng malaking pera
umayos ako ng pag kaka upo at pinatong ang paa ko sa lamesa.
kahit na anong gawin kong pag ikot ikot dito sa pwesto ko ay hindi ko padin talaga maalis sa isip ko ang malungkot na mukha ni Lexus kanina. parang hindi na tumigil sa kakapiga ang puso ko ng makita ko ang mata n'yang malungkot.
dahil ba sakin kaya s'ya nalungkot?
"Djiem" imbis na sumagot ay pinikit ko ang mata ko
hindi ako makapag isip ng maayos dahil nasa utak ko ang lalaking yon
"gusto mo ng coffee? mag papabili ako kay Hanna" umiling ako "gusto kong mapag isa. iwan nyo muna ako" saad ko
narinig ko namang nag lakad na s'ya papaalis.
𝘺𝘰𝘶 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘩𝘶𝘳𝘵 𝘩𝘪𝘮, napabalikwas naman ako ng bangon. kahit ang kalahati ng utak ko kinakalaban na din ako
ano naman kung masaktan ko s'ya. wala akong paki-alam hindi ko naman s'ya kilala
kinuha ko ang phone ko at binuksan ang app na notes
binasa ko ng maayos ang kalahati ng article na sinulat ko nang tumunog ang notif ko
'𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙨𝙖 𝙞𝙣𝙖𝙠𝙩𝙤 𝙠𝙤 𝙠𝙖𝙣𝙞𝙣𝙖. 𝙣𝙖𝙨𝙖𝙠𝙩𝙖𝙣 𝙖𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙙 𝙞 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪... 𝙞 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙢𝙮 𝙨𝙚𝙡𝙛 𝙩𝙤𝙤. 𝙙𝙖𝙥𝙖𝙩 𝙣𝙜𝙖𝙮𝙤𝙣 𝙖𝙮 𝙩𝙞𝙣𝙖𝙩𝙖𝙗𝙤𝙮 𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙝𝙚𝙩𝙤 𝙖𝙠𝙤 𝙣𝙜𝙖𝙮𝙤𝙣 𝙞𝙣𝙞𝙞𝙨𝙞𝙥 𝙠𝙖'
kaagad akong napatayo at tinignan ang sarili ko sa salamin. what the f*ck, para akong sinampal ng sampung beses dahil sa pula ng pisnge ko.
'𝙡𝙪𝙢𝙖𝙗𝙖𝙨 𝙠𝙖' napangiti ako ng mabasa ang huling message n'ya
mabilis pa sa kidlat na lumabas ako sa office ko. huminto ako ng makita ang lalaking naka all black na nakatayo sa gilid ng elevator naka mask pa ito ng black at naka cap
kaagad ko naman itong nilapitan
kaagad n'yang hinapit ang bewang ko. napatingin ako sa paligid at ng walang nakakita samin ay pumasok kami sa elevator
"bakit ka nandito?" tanong ko
tinangal naman nito ang mask n'ya "i want to see you." pabiro ko namang hinampas ito
"umalis kana. baka may makakita pa sayo madaming journalist sa paligid mo hindi kaba natatakot na makita ka nila dito?"
"I'm with you. alam kong hindi moko pababayaan"
napabuntong hininga naman ako sa sagot n'ya bakit ba ganto ang lalaking to
"ang init" natawa naman ako at pinunasan ang leeg n'yang pawis na pawis
"bakit naman kase ganto ang suot mo?" i laugh
"gusto kitang makita. ayoko namang maging pormal baka pag ka guluhan ako ng ibang tao" mahangin din pala tong lalaking to
"do you still need to interview me?" ito nanaman ang boses n'yang nasasaktan. yumuko ako para hindi makita ang mukha n'ya. ayokong tumingin sa mga mata n'ya dahil alam kong masasaktan ko nanaman s'ya
