Amfetamin / NaruSasu~SasuNaru /

Paralel Evren -3-

Naruto ve Sasuke Tsunade'nin odasındaki ikili koltukta yan yana oturuyorlardı şimdi. Burada geçirdikleri bir hafta son bulmuştu. Genel olarak çok keyif almışlardı. Küçük versiyonlarına benzettikleri Boruto ve Kawaki ile bolca zaman geçirmiş ve birbirlerine alışmışlardı. Hatta Tsunade Naruto ve Sasuke geldiğinden beri Kawaki ve Boruto'nun hiç sorun çıkarmadığını ve daha iyi anlaşmaya başladıklarını da eklemişti.

Diğer çocuklar da çok şirindi elbette. Erkek yetim sayısı her zamankinden fazla olduğu için daha karışık ve kaos doluydu ama Naruto da Sasuke de ellerinden gelen her işi yaparak hem çocuklara hem de Tsunade'ye yardımcı olmuştu.

Şimdi ise valizleri hazırdı ve bu akşam uyuduktan sonra yarın erken saatte evlerine geri döneceklerdi. Bahçedeki banklarda oturup gökyüzünü seyredeceklerdi ama son dakikada Tsunade ikili odasına çağırmıştı. 

''Çay? Kahve?'' Diye sordu Tsunade bir şey ikram etmek isteyerek.

''Uykumuz kaçmasın. Hemen yatacağız.'' Dedi Naruto Sasuke'nin elini tuttarak.

''Pekala. Eee, yetimhane hakkında ne düşünüyorsunuz? Özlemiş misiniz?''

''Çok,'' Dedi Sasuke heyecanla gülümseyerek. ''Çok güzel bir nostalji oldu bizim için de. Hem tatil yapmış olduk. İchiraku Ramen'in yeni şubesinin açılmasından dolayı çok yorgunduk.''

''Tabii, kurulu bir düzeniniz var ne de olsa.'' Gülümseyerek iç çekti. ''Burada dedikodular hızlı yayılır. Elbette bir şeyler duymuşsunuzdur.''

''Emekli oluyormuşsun, kutlarım.'' Dedi Naruto arkasında yaslanarak. ''Yerine birilerini de arıyormuşsun.''

''Doğru, lafı uzatmama gerek yok zaten. Burada büyüdünüz ve burayı seviyorsunuz. Geçen bu bir haftada da bence gayet iyi uyum sağladınız. Ne dersiniz? Bir müdür ve müdür yardımcısı maaşı alırsınız. Size iki oda tesis edilir ama müdür odası daha büyük olduğundan orayı kullanacağınızı düşünüyorum.''

''Bunu aramızda tartışmıştık zaten.'' Dedi Sasuke kafasını eğip mahçup bir şekilde gülümserken. ''Kurulu bir düzenimiz var. Bozmak istemiyoruz. Evet, bu yetimhane bize en önemli şeyi yani birbirimizi kazandırdı ama hep böyle kalmasını istiyoruz. Bir sürü yetimin sorumluluğunu alacak kadar olgun olduğumuzu da düşünmüyoruz ve Kushina'yı da yalnız bırakmak istemiyoruz. Ayrıca İchiraku Ramen'deki işimizi de seviyoruz.''

''Vay, bayağı kararlısınız galiba.'' Tsunade hüzünlü bir şekilde gülümsedi. ''Emin misiniz kararınızdan? Sizin kabul edeceğinizden umutluydum.''

''Evet... Şey. Ama başka bir planımız var.'' Naruto öne eğildiğinde Sasuke de merakla Naruto'ya odaklandı. Bir şeyden veya plandan haberi yoktu.

''Yakın zamanda evleneceğiz. Kawaki ve Boruto'yu evlatlık edinmek istiyoruz.''

Sasuke tuttuğu eli uyarırcasına sıktı ama gülümsemesini bozmadı. ''Benim neden haberim yok, hayatım?''

''Keşke Boruto ve Kawaki gibi iki oğlumuz olsaydı dememiş miydin?'' Naruto sinir bozucu şekilde sırıtmaya devam etti.

''Evlenmek?''

''Evlenmeyecek miyiz? Oyalıyor musun beni?'' Naruto'nun oyuncu alınganlığı ile Sasuke utandı çünkü Tsunade'nin önündelerdi. ''Hayır, aptal! Kapa çeneni. Sonra konuşacağız bunu.''

''Ben aranıza girmeyeyim o zaman. İyi uykular size çocuklar. Yarın görüşürüz.''

''Görüşürüz kocakarı.''

''Görüşürüz.'' Sasuke Naruto'nun elini tutarak onu hızla odadan, ardından da yetimhanenin bahçesine çıkardı ve bu süre boyunca da sessizliğini korudu.

''Tanrım, oda neydi?'' Diye sordu sonunda bahçeye çıktıklarında.

''Hangisi?'' Diye sordu Naruto sırıtarak.

Sasuke kaşlarını çattı. ''Evlenme mevzusu.''

''Tekrar soruyorum. Evlenmeyecek miyiz?''

''Aptal aptal konuşma. Bunlar ayak üstü konuşulacak şeyler değil.'' Sasuke kızardı ve Naruto sırıttı. ''Ne zaman konuşulacak konular?''

''Bilmiyorum ama yetimhane müdürümüzün önünde de konuşulmaz.''

''Hm,'' Naruto'nun gülümsemesi büyüdü. ''Yetimhanemizin arkasındaki minik piknik alanımızda şarap içerken konuşmaya ne dersin?''

''Sen... Ne?'' Sasuke şaşırdığında Naruto onu fark ettirmeden getirdiği köşeden döndürdü ve-

Şarap şişesi yarıya boşalmış ve piknik örtüsünün üstünde öpüşen Kawaki ve Boruto'yu gördüler.

''Hoşt amınakodum!'' Naruto'nun refleksle küfretmesiyle Kawaki ve Boruto irkilerek birbirlerinden ayrıldılar. Boruto eli ile dudaklarını kapatıp koşa koşa kaçarken Kawaki'nin eli refleks olarak çocuğu tutmak için havaya kalkmıştı.

''Eğer peşinden gidip bu durumu düzeltirsen ikinizin yaptığı bu hatayı tamamen görmezden gelirim.'' Dedi Naruto baş parmağı ile arkasını yani Boruto'nun gittiği yönü gösterirken.

Kawaki ağzında bir özür geveledi ve koşarak ortamdan ayrıldı.

Sasuke üzüntü ile piknik örtüsünün önüne eğildi ve şarabı havaya kaldırarak ne kadar kaldığına baktı. ''İkişer bardak anca çıkar. Tüh be, üzüldüm.''

Naruto'dan bir ses gelmediğini fark ettiğinde arkasını döndü ve tek dizinin üstüne çöktüğünü ve elinde bir yüzük kutusu tuttuğunu fark etmişti. Dizleri titremeye başlarken elini refleks olarak ağzına kapattı.

''Tsunade mektubu gönderdiğinde bunun harika bir sürpriz olacağını anladım. Burayı hazırlamaları için de Boruto ve Kawaki'den yardım istemiştim ama batırdılar. Ben de ezberlediğim metni unuttum ve batırdım yani bok gibi bir teklif olacağı için özür dilerim.''

Sasuke'nin göz yaşları ile eş zamanlı olarak Naruto da ağlıyordu. ''Bu yetimhaneye benden önce geldin. Ailelerim öldüğü için sevinmemem lazım biliyorum ama yaşasalardı bile beni ne senin ettiğinden daha fazla mutlu ederlerdi ne de senden daha aile olurlardı. Seninle büyüdüm ve seninle yaşlanmak istiyorum. Sana ramen aldırdığım dükkanda emekli olana kadar çalışmak ve arkasından da sen ölene kadar seninle yaşamak ve yaşlanmak istiyorum çünkü senden önce ölmeyeceğime dair sana söz verdim. Bu yüzden her daim yanımda olman ve ölmeme engel olman lazım. Bunu da en iyi kocam olarak yapabilirsin. Sasuke Uchiha... Benimle evlenir misin?''

''AMAN TANRIM EVET EVLENİRİM SENİ APTAL!'' Sasuke kendisini Naruto'nun üstüne atarak sevgilisine sarıldı ve ağlayarak öptü. Ne ara piknik örtüsünün üstüne geçtiler, öpüşmeyi bırakıp şarap içmeye ne zaman başladılar, ne zaman yüzüğü parmağına taktı bilmiyordu. Bu geceye dair sadece buğulu bir mutluluk hissediyordu.

Yurt dışında tüm arkadaşlarının ve sevdikleri insanların oldukları bir düğün yaptılar. Kushina'nın yanından taşınmadılar, çünkü onu yalnız bırakmak yerine hayatının sonuna kadar onun için harika iki oğul olmayı istediler. Tabi, Kushina'nın yakın zamanda iki oğlu daha oldu çünkü Kawaki ve Boruto da iki taze sevgili olarak bu aileye katılmıştı. Eşi Kiba ile başka bir şehirde yaşayan minik kardeş Gaara bu aileden uzak kalsa bile sevgisini hiç eksik etmedi.

Elbette, Sasuke'nin belki de tek dileği gerçek oldu ve Naruto'dan önce öldü. Bu Sasuke'nin Tanrı'nın yanında olduğunu ve onu sevdiğini hissettiği tek zamandı belki de.

Ve bir şoförün direksiyonunu biraz daha yana kırmasıyla değişen bu onlarca hayat belki sonsuza kadar değil ama ölene kadar mutlu yaşadılar.

Bu son bu hikayenin hak ettigi sondu... Bunu yazmasaydim gozum acik dilim disarda olurdum amk