Deel 4 van verdriet

1K 52 2
                                        

Ik moest naar school. Ik pakte snel mijn ov, jas en tas zodat niemand mijn tranen kon zien. Ik was bij de bushalte aan het wachten en dacht waaromm!! Waaarom doet issy zo. 5 min waren al voorbij en mijn bus kwam. Esra belde me "eyy waar ben jij de les begint zo" jaa ik ben onderweg. "Okey isgoed esma" zij esra. Aangekomen op school begon mijn docent te klagen "esma! Waarom kom jij iedere keer te laat als dat zo door blijft gaan krijg je mooi leerplicht . Okeey isgoed "zij ik. Ik liep snel naar boven naar mijn les engels en had een briefje mee. "En esmaa waar denk jij dat je vandaan komt" zij mijn engels docent. Ik had mij verslapen mevrouw, het zal niet meer gebeuren. Naja okeey isgoed, voor deze keer. Ik nam plaats maar niet naast esra. Ik had hoofdpijn en esra keek verbaasd mijn kant op toen ik niet naast haar kwam zitte. Na 4 lessen was ik eindelijk uit. Ik liep over straat en ik had heel hard muziek op en liep vervolgens naar de overkant. BAMMMM! En ik lag op de grond huilend, handen onder het bloed. Sorry ik zag je niet je kwam uit het niets van die hoek, hoorde ik een jongens stem zeggen. Ik draaide me om en keek hem aan.blauwe ogen een klein beetje een kleurtje dikke lippen bertje groote neus maar pff waauw. Ey hallo, hoor je mij ? Vroeg hij. Ohh ja hahaha sorry maakt niet uit. Als je hier woont kan ik je een rit geven je zal vast pijn hebben aan je enkels. Eigenlijk zou ik nu heel boos moeten zijn maar hij is zo knap. Neej hoeft niet dankjewel. Okee isgoed "zij hij.

VertrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu