2.bölüm

25 2 3
                                    

Yeni bölüm yeni ben woww..
Arkadaşlarım hariç daha okuyan kimse yok.
15 bölüm atıcam tutu tutu tutmazsa sileriz ağa ben aslan burcuyum aabır desen yokk

İyi okumalar okursanız oy verin...

____🖤

Gözlerimi yavaşça araladığımda Sude yanıma çektiği sandalyede uyuyakalmıştı kolumda serum vardı ve başım feci şekilde ağrıyordu.
Etrafıma baktığımda giriş kattaki salonda olduğumuzu anladım, ben yerimden doğrulurken içeri selim abi girdi.

"Günaydın efsun" dedi sesi bitkin çıkıyordu.

Biran sonra gece olanlar tek tek aklıma gelmeye başladı , hızla serumu çıkardım ve ayağa kalktım. Selim abi kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Nereye efsun otur oturduğun yere" dedi ama ben çoktan üst katta çıkan merdivenlerin yanına gelmiştim,biri kolumu tuttuğunda kafamı o tarafa çevirdim.
Selim abi kolumu tutmuş bana bakıyordu.

"Abin orda değil efsun bizim hastanede." Dedi tek solukta.
Gözlerim dolmuştu eğer hastanedeyse mutlaka önemli bir hasar almıştı.

"Neyi var abimin selim abi ne oldu dün gece!" Bağırmamla arkamızda uyuyan Sude yerinden sıçramıştı. Kafasını bize çevirdi ve oda hızla yanımıza geldi.

"Birşeyi yok efsun sadece kolundan vuruldu o kadar" dedi sakinleştirici bir ses tonu kullanmaya çalışarak.
Kolumu elinden kurtardım ve geriye bir adım attım.

"Abimdende sendende nefret ediyorum bana bunları yaşatmaya hakkınız yok,şimdi uzak durun benden sakın bana yaklaşmayın" diye bağırdım ardından arkamı dönerek hızla merdivenleri çıkmaya başladım. merdivenlerin daha yarısındayken gözyaşlarım tek tek intahar ediyordu.

Arkamdan adım sesleri duyunca göz ucuyla arkama baktım Sude peşimden hızla merdivenleri çıkıyordu, yavaşladım çünkü sudenin astımı vardı benim peşimden gelicek diye astım krizi geçirsin istemezdim.

Yanıma geldiğinde elini cebine attı ve hızla astım ilacını kullandı. Elini omuzuma attı bana beni anladığını gösteren bakışlar attı, her zamanki gibi beni anlayan tek kişi Sude olmuştu...

Odamın önüne geldiğimizde içeri girdik ve kapıyı kilitledim, gözüme yerdeki siyah zarf takıldığında hızla eğildim ve sudeye gösterdim, Sude zarfı elimden alırken bende akan son gözyaşlarımı elimin tersiyle siliyordum.

"Bu ne?" Dedi Sude anlamayan bakışlar atarak.

"İçeri giren adam kapımın altından attı, içinde ne yazıyor bende daha bilmiyorum" dedim yatağa otururken.
Sude'de hemen yanımdaki yerini aldı ve bir bana bir zarfa bakmaya başladı. ben  Zarfı yavaşça elinden alırken konuştu.

"Selim,yada emin abinin haberi varmı peki bu zarftan efsuncum" dedi kaşları hafiften çatılmıştı. Kafamı iki yana salladım ve sustum.
Sude ayağa kalktığında hızla kolunu tuttum.

"Bilmelerini istemiyorum Sude, sadece şuanlık sonsuza kadar saklayamayız ya." Dedim bir çırpıda. Kafasını iki yana onaylamaz bir şekilde sallayıp yanıma oturdu. Herzaman arkamdaydı.

"Aç mektubu bakalım içinde ne yazıyor" dedi kafasıyla mektubu işaret ederken. Derin bir nefes alarak zarfın üçken ucunu tutarak yukarı kaldırdım, içindeki ufak beyaz kartı elime aldım ve kaşlarımı kaldırarak yazanları okudum.

"Şey yazıyo Sude 'artık beraberiz efsun, sende eski zamanları özledinmi bilmiyorum ama artık senin özleyip özlememenin bir önemi kalmadı game over şeker kız' şeker kız anandır" dedim ve kaşlarım çatık bir şekilde kartın altındaki isme baktım.
Kartal kara...

Abimin Düşmanı SevdiğimdirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin