Scenariusze/Reakcje Xikers~

|To Lovers! Czyli wyznanie uczuć|

Coś na co wszyscy czekaliśmy!!! :>>>>>

05.08.23 r.

💘Minjae 💘

Spoglądał^ś za Minjae smutnym wzrokiem z drugiego końca stołu. Umówiliście za twoją namową na wasze wspólne posiedzenie nad piosenkami. Chłopak po dłuższej chwili przekonywania z wielkim trudem w końcu się zgodził. Szczerze mówiąc, bardzo zależało ci na tym spotkaniu, aby przetestować zachowanie Kima wobec ciebie. Od dłuższego czasu zauważył^ś, że nastolatek unikał cię jak ognia. Ani trochę nie rozumiał^ś powodu jego zachowania, dlatego pod przykrywką waszego zwykłego posiedzenia, chciał^ś zacząć ten temat. Zawsze uważał^ś, że dobra komunikacja jest źródłem trwałych i zdrowych relacji.

Jednak gdy tylko przyszliście do waszego stałego miejsca - okolicznej kawiarni - po twoim pytaniu jak radzi sobie z piosenką i czy mógłby ci ją pokazać, odsunął się na sam koniec stołu, nie odzywając się już ani słowem. Dla ciebie to był jasny znak. Dał^ś mu dziesięć minut. Po tym czasie przepełnionym złowrogą ciszą, wstał^ś gwałtownie od stołu i odeszłaś/odszedłeś. Minjae krzyczał jeszcze coś za tobą, ale ty go już nie słuchał^ś. Chciał^ś wyjść stamtąd jak najszybciej, aby uniknąć publicznego rozpłakania się. Strata przyjaciela naprawdę boli, tym bardziej kiedy ten przyjaciel był dla ciebie taki ważny...

...

W tym samym czasie zdezorientowany Kim opadł krzesło, po tym jak z prędkością światła opuścił^ś kawiarnie, nawet za nim się nie oglądając. Spojrzał na swój zeszyt przepełniony zapisanymi stronami. To była piosenka, w którą wylewał wszelkie swoje uczucia rodząe się w nim wobec ciebie. Twór zrodzony z takich samych powodów znajdował się stronę dalej, następny jeszcze dalej i następny jeszcze dalej. Nie potrafił ci ich pokazać, bo się bał. Bał się, że nie zaakceptujesz jego uczuć. Nie chciał psuć waszej przyjaźni. Przekornie wobec jego założeń i tak to się stało...

...

Cały wieczór myślał, co zrobić z całą tą sytuacją. Nie chciał cię stracić za żadne skarby! Nawet jak nie mógł być twoim chłopakiem, chciał być twoim przyjacielem. Nie pozostało mu już za dużo opcji, musiał się zmierzyć z prawdą i konsekwencjami własnego tchórzostwa. Napisał parę słów na malutkiej karteczce i włożył ją do swojego zeszytu.

Zaczynało robić się naprawdę ciemno, ale Minjae to nie przeszkodziło, aby spróbował naprawić swój błąd. Bez problemu dostał się do twojego domu piechotą. Zatrzymał się tuż przed drzwiami frontowymi. Jeśli zapuka, nie będzie już odwrotu. Będzie musiał powiedzieć ci prawdę. Ale również jeżeli tego nie zrobi, straci cię na dobre.

Finalnie zastukał. Los na szczęście był dla niego łaskawy i otworzył^ś mu ty, a nie ktoś z twojej rodziny.

– O proszę... – widok Minjae na twoim progu bardzo cię zaskoczył. –  Co chcesz? – postanowił^ś nie być dla niego taka/i łaskawa/y. I dobrze :>

Chłopak wysunął w twoim kierunku dłonie z zeszytem, bojąc się na ciebie spojrzeć.

– W środku znajdziesz odpowiedzi na wszystkie swoje pytania. Przepraszam, że przeszkodziłem... – wcisnął ci w dłonie swoją własność, ukłonił się pośpiesznie i uciekł spod twojego domu.

Przez chwilę wpatrywał^ś się w oddalającą się sylwetkę Minjae. Doskonale znał^ś zeszyt, który ci podarował do przeczytania.

Zamknęłaś/ąłeś za sobą drzwi i pomaszerował^ś do swojego pokoju, aby zatopić się w lekturze. Na małej karteczce samoprzylepnej przyklejonej do okładki od środka widniał taki napis: