8. Bölüm

169 11 3
                                    

Ne mi yapıyorduk oturmuş yemek yiyorduk.

Herkes fazlasıyla şaşkındı arada bana bakıyolardı. Doydum be ohh mis ama bişe eksik.
SU
Onu unutuyodum. Hemen sürahiyi alıp suyu bardaga doldurup içtim

"kızım sen böyle davul çalmayı nasıl öğrendin? "

Hakan beyden gelen soruyla ona döndüm

"küçükken böyle Ramazanda davul çalan amcalara özenip aldırmıştım. O amcalardan azda olsa bişey öğrenip, ramazan ayı gelince çalıyordum. Bi nevi Ramazan davulcusu gibi bişeyim"

Gülümsedi. Simdi gülümsemezsem ayip olur bende gülimsiyim

"dedem bunu duyunca çok sevincek"

Diyen Efe ile duraksadım. Birde akrabalar falan vardı demi. Şimdi biz aşiret çıkarsak ve bunlarla tanışmam gerekirse ve her birinin en az 3 çocuğu olursa.
Sıçtık

Hemde en büyüğünden, daha bunların önyargısını anlamıyorum şimdide kuzendir falan fislan gelcek. En iyisi kendimi asmak

"Ezgi iyi msin?"

Sesle birlikte koluma dürtülmesiyle yerimden sıçradım

"ha ne evet evet iyiyim"

Saate baktığımda ezanın okunmasına az kalmıştı hemen su içmeye başladım. Su önemli canım susuz hayat susuz hayat gibidir.

"kızım biz bu ramazan dedengile gitmeye karar verdik. Hem amacangille falan tanışırsın olurmu"

Zurnanın zoortt dediği yere gelmiştik arkadaşlar geçmiş olsun

"olur olur da dedemgil nerde"

Umarım mardinde falan değildir yoksa daha büyük sıçarız

"mardinde"

Evet arkadaşlar %99.99 ihtimalle biz aşiretiz çünkü okuduğum wattpad kitaplarında böyle oluyordu ben bilirim

"okul işini düşünmeyin ben bakarım orasına"

Hakan beyciğim valla tek derdimiz okul olduğu için onu düşünüyordum valla.

Dur

Bir dakka

Ben neyi unuttum

Hayır

Böyle bir hainlik yapamam

Pü benim gibi arkadaşa

Hemen yerimden kalkıp odama tazı gibi koşmaya başladım. Arkamdan sesleniyorlardı ama en önemli şeyi  unutmuştum

Telefonu elime alıp Baran'ı aradım.

Çalıyor...
Çalıyor...
Çalıyor...

Aradığınız kişiyen şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz

Genelde Ramazana Baran ile girip ramazan davulcuları olup birlikte sahura kadar uyumazdık.

Bu bizim için dostluğumuzu simgeleyen şey haline gelmişti biliyorum sacma bişey ama biz bi nevi bunun sayesinde tanışmıştık

Ahh bunu nasıl unuturum ezanda okundu. Odama doluşan ışık hanımgili görünce duraksadım. Çünkü gözlerinde endişe vardı. Oğuzun bile.

"kızım noldu"

Diye sordu Hakan bey

"Ya şey genelde ramazanın ilk günü arkadasımla sahura kadar uyumaz davul çalardık bu bi nevi arkadaşlığımızı simgeleyen şey. Bende onu unuttum"

Abilermi Dedin Gülüm? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin