Abilermi Dedin Gülüm?

6. bölüm

Evin önüne gelmiştik. Gelirken sohbet falan etmiştik hepsi iyi kişilerdi hele hele Çınar çok tatlıydı.

"görüşürüz Ezgi abla iyi geceler"

Bunu diyen Çınar'a gülümseyip yanaklarını sıktım

"oyy ablan kurban sana hadi sizede iyi geceler totonuzu örtün"

Bu dediklerime gülerlerken hepsi 'görüşürüz' diyip yanımdan ayrılmışlardı. Bende evin kapısına doğru yürüdüm. Kapının önüne gelince bağırış sesleri duydum. Yine ne boklar dönüyordu mk

Kapıyı çaldım. Çalmamla birlikle açılması nerdeyse aynıydı. Lakin ağlayan bir Işık hanımı görmeyi planlamıyordum.

Daha olayları idrak edemeden sıkıca sarılmıştı bende ayıp olmasın diye sarıldım

"kızım çok korktum bizi bırakıp gittin, başına bişey geldi diye"

Dediğinde kalbime bir ağrı girdi ve ışık hanımın hıçkırık sesi

"özür dilerim sizi meraklandırmak istememiştim"

Kendimi nedensizce kötü hissettim. Bana bakıp gülümsedi ve içeri geçmem için kenara kaydı.

Salona girdiğimde ağlıyan Efe 'yi görünce kalbim daha fazla ağrımaya başladı.

"GERİZEKALI NERDESİN SEN. DUR TAHMİN EDEYİM BİZLERİ BEĞENEMEDİN GİTMEYE ÇALIŞTIN DEMİ LAN"

Bunu diyen Oğuz' a karşı sessiz kaldım

"SUSARSIN BÖYLE. DUR DUR BELKİDE SEVGİLİNİN YANINA GİTTİN SONUÇTA PARA KAZANMAN LAZIM DEMİ. SÖYLESENE SAATLİĞİ NE KADAR"

Bu dediklerine daha çok şaşırmıştım. Beni bir sürtük olarak görmesi zoruma gitmişti

"Oğuz yeter bu kadar"

Diye araya girdi Atakan

"abi boşversene buda Dilara gibi işte. Biz niye hâlâ bunu evde tutuyorsak gitsin işte çok sevdiği abisinin yanına sizde söylemiştiniz babası sandığı adam tarafından bile sevilmemiş biz napalım bunu"

Enes 'in bu kadar ağır konuşmasını beklemiyordum. Ama haklıydı babam sandığım adam bile doğru düzgün sevmemişti beni. Bu düşüncelerim karşısında gülümsedim.

"KES SESİNİ ENES"

Beklemediğim ani bağırtı ile irkildim kimden geldiğine baktığımda en büyükleri Ferit'den di

Gülümsemem hâlâ solmamıştı. Şuan herkes susmuş benim neden gülümsediğimi anlamaya çalışıyolardı

"izninizle ben odaya çıkıyorum"

Bişey demelerini beklemeden odaya çıktım.saat 00:07 geçiyodu

Uykum yoktu. Deminki olayı bi süreliğine unutmak için odada ki kitaplığa doğru ilerledim

Kapağı mavi olan üstünde 'yere yakın yıldızlara uzak' yazan kitabı aldım çok hoş duruyordu.

Hemen yatağıma oturdum ve bir tane şarkı açıp kitabı okumaya başladım

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hayır lan..

Bok gibiyim...

Kalbim...

Ben buna dayanamam abi...

Kitabı bitirmiştim lakin ağlıyordum.

Oğuz ölmemeliydi. O sahne aklıma gelince daha çok ağladım

Sevdiği kadının kollarında ölmesi çok acı verici. Keşke 5 dk daha dayansaydı belki kurtulurdu...