9. Bölüm

193 12 11
                                    

Baranın evinin önüne gelmiştim. Vakit kaybetmeden kapıyı tıkladım.

Açan olmadı.

Tekrar tıkladım.

Yine açan olmadı.

Aklıma saksı geldi. Hemen saksının altından anahtarı aldım.

Baran bişey olursa ve evde olmazsa diye yerini söylemişti.

Hemen kapıyı açıp içeri girdim. Genelde Baranın annesigil ailelerinin yanında olurdu.

Merdivenlerden çıkıp Baranın odasını buldum. Kapıyı açtığımda dolu gözlerle şarkı dinleyen bir Baran görmeyi beklemiyordum.

Beni görünce gözünden bi damla yaş düştü. Hemen yanına gidip sarıldım

"özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Unutmamam lazımdı biliyorum özür dilerim"

Bende ağlamaya başladım Baran duygusal bir çocuktu. Bazı şeylere gülüp geçerdi ama gece çökünce oan yapamadığını yapardı.

"özür dilemene gerek yok. Gerçek aileni daha yeni buldun onlarla geçir bu günü"

Ahmak kafam kaç gündür konuşmayıp birde bugünü unutmak nedir Allah aşkına

"ağlamasana hem sen oruçlu değilmisin. Göz yaşın şurdan akıp ağzına girerse hayırlı olsun kardeşim 61 gün daha tutcan"

Gülmeye başladı. Onu güldürmek için demiştim zaten. Çok zekiyim.

"ciddisin lan simdi ağzıma girer orucum bozulur. Aman gel şura"
Kıyafetimden tutup kıyafetimle yüzünü sildi.

"ayh kusura bakma sümüğüm bulaşmış olabilir."

Allah'ım sen bana ve şu çoca beyin ver YaRabbim

"baranım salakmısın demicem çünkü cevabını biliyorum"

Güldü. Ayh uykum geldi.

"kay kız uyuyak. Uykum geldi. He bide değerimi bil senin için 827382 saat yürüdüm"

Kafama yorganı atıp koluyla başımı kavradı.

"insan bir insan arkadasına böyle dermi daha kibar olsana göt"

Ölüyom la

"lan bırak Ölüyom Allah'ım kurtar beni YaRabbim. Baran aslanım bugün eve bekliyom bak bakalım nasıl boks maçında yeniyorum seni."

Sonunda kolunu kafamdan çekti. Yorganı kafamdan alıp onun üstüne attım. Yorganın yanında tabiki bende atladım hehe

"sen şimdi sıçmadınmı la"

"ezom yapma, ölüyom, AĞAĞĞA"

"bağırma lan milletin içinde komşular uyuyo vatan haini"

"aman senlede konuşulmuyo. Gel uyuyak"

Yanına uzanıp ona sım sıkı sarıldım. Artık güzel bi uyku çekebilirdim.

🌹🌹🌹🌹

"kızım şu kadar poğaçaya bu kadar para verilirmi Allah aşkına"

Saat 9 gibi kalkmıştık şimdi ise poğaça almış eve gidiyorduk.

"Baran sende bu ekonomide ucuz tutacağını düşünmeseydin"

Sonunda eve gelmiştik. Allah şükür

"oha be. Ben bu evde kaybolurum. Müge anlı gelse bile bulamaz artık"

Evet arkadaşlar kayıp ikizim Baranı alkışlıyoruz

"baran artık kayıp ikizmsin. Bende böyle düşünmüştüm"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 04, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Abilermi Dedin Gülüm? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin