Way back in time:
Im just about to close my baggage when my cousin texted me.
From: Mandy
Cous where are you na? I just arrived here at the terminal :) Can't wait to see you na:) hurry !!
After packing up my things, bumaba na agad ako para makita si papa. Malungkot man pero kailangan ko na talagang umalis sa bahay. Napagdesisyunan kasi ni papa at tita na sa maynila nalang daw ako magaral at dun na manirahan kila tita Dina. Aalis kasi si papa, babalik na siya sa Australia since dun siya nagtatrabho. Napauwi lang siya nung mamatay si mama.
"Oh anak gising ka na pala, halika na at nakahain na ang almusal natin. " .
Masayang bati sakin ni papa, alm ko nalulungkot din siya kahit hindi niya sabihin nakikita ko sa mata niya.
"Goodmorning po papa :) "
Sabay halik ko sa pisngi niya. Mamimiss ko talaga ng sobra si papa.
After we finish our breakfast, naghanda na ko para sa pagluwas ko sa maynila, inihanda na din ni papa ang sasakyan at nilagay na niya yung mga gamit ko doon.
"Ready my princess?"
I just smiled at him as a sign of a yes to his question.
As papa started the engine, as if the whole world was covered by silence. Hindi ko alam kung paano ako magpapaalam sa kanya. Iniisip ko palang parang di ko na kakayanin na mahiwalay ulit sa kanya. Isang taon din kasi siyang lumagi sa bahay mula nung nawala si mama. Sila ate at kuya kasi bumalik na s knya kanya nilang trabaho.
At the terminal...
I easily saw my cousin mandy waving her hand for us to be notice where shes standing.
As we meet my cousin, I automatically reach papa and hug him tightly. My tears suddenly fall and I love you is the word what my mouth uttered.
The next thing I know , my papa is wiping my tears. Just smiling at me without saying anything.
/////////////////////////////////////
Kring! Kring ! Kring !
O gosh! Umaga na . Kinakabahan na talaga ako. Ehh paano ba naman kasi first day ng class ko sa bagong university. Since inayos pa namin ni tita yung mga files ko for my transfer medyo nalate na ko ng isang linggo sa klase. Wala akong kakilala, at to think na 2nd year college na ko meaning yung mga aabutan kong mga tao sa school ay mgkakakilala na sila ng isang taon. Naku!! Ayokong ma out of place. But sabi nga ni papa, just be myself :)
And always pray.
Yes ! FIGHTING !
...............................................................
I just arrived at school. Oh my gosh talaga...
Naku naman !!! Ang laki ng university na to ! Wala pa naman akong sense of direction. Lagot :/
Time check, 7 am. Okey kaya to 8 naman yung first class ko.
I looked for my registration card to look where in this huge university will be my first destination.
First class, 5th floor ?!! Whaaatt!!! Emergerd... Soo layo! No choice. Ugh.
I immediately starts walking since malayo layo din to.
Hooo!!! 4th floor na
Konti nalang !
Konti nalang
Malalagutan na ko ng hininga! Hahaha
Malas naman kasi at ngayon pa nasira yung elevator eh! Nice starting huh.
As I reach the door of the room, i took a deep breath to gain some strength and to lessen my tension. On three I will open the door.
One,
two ,
thr---------
What the! Biglang bumukas yung
pinto, buti nalang nakaiwas ako kundi lagapak ako neto! Kahihiyan yun!
Halatang gulat din yung taong nagbukas ng pinto.
"Sorry miss! Sorry talaga! Sorry! Sorry ! Sorry ! Sorry! "
Bago niya pa niya maangkin ng salitang SORRY, eh
Ngumiti nalang ako at tumango tango para tumigil na siya sa kakasorry niya.
Nakita ko na wala pa masysdong tao s loob. Oo nga pala , ako lng ang first day ngyon.
Apat palang ata sila kabilang na yung taong nasa harapan ko.
I stepped in to the door, maganda at malinis ha, malayong malayo sa old school ko. Ang problema ko nalang hindi ko alam kung san yung vacant seat dto . Malamang sa malamang may mga may ari na diyan.
"Ahmmm, excuse me,? pwede bang magtanong ?"
Smile :)
Humarap siya habang nakangiti
"Ok lang nagtanong ka na nga eh hahahahahaha"
Kalma ley, ikaw ang may kailangan. Keep calm.
Ngumiti nalang ako.
"Saan yung pwedeng upuan dito? I mean saan yung vacant seat dito ?"
Ngisip siya sandali na akala mo naman math solving ang tinanong ko. Weird huh?!
"Ahh yun ba, konti lang naman tayo dto sa section na to kaya madami pa naman. Bandang gitna walang nakaupo, "
I just nodded and about to ask more nang bigla siyang magsalita ulit.
"Ah miss, transferee ka diba, ibig sabihin wala ka ng kilala dto. Meaning alone ka, and meaning kailangan mo ng isang kaibigan for your living right? Gusto mo tabi ka nalang sakin para naman may kakilala ka na"
"Jordan Kevin Garcia, 16 years old, from Sampaguita street . I study hard. So trust me im a good person :) "
Grabe ang dami niyang nasabi. To think na tuloy tuloy yun at wala yatang hingahan yun. Asstigg ! Achieve masyado. Tsk.
at nilahad niya yung kamay niya para maki pgshake hands.
I think twice, but I decided na kunin yung kamay niya. Ang sama ko naman db kung hindi ko siya
papansinin. Sabi niya naman mabait siya, so why not? Atleast may kakilala na ko.
"Marilla :)"
And with that time we have a little conversation and tell me something about yourself speech. That first meeting simply made my day. :)
BINABASA MO ANG
One-sided L❤️VE
Non-FictionAno na nga ba ang lagay niyong dalawa ? Ano na nga ba kayo ? San nga ba patungo ang relasyong hindi mo alam kung relasyon nga bang maituturing? Magulo ang love at mas pinapakumplikado pa ng taong sangkot dito .
