"Efendim anneciğim? Merak etme çok ders çalışıyoruz. Jimin'im hatta üst ranzaya çıktı, ezber yapmaya çalışıyor... Ben de sizi çok özledim, burnumda tütüyorsunuz..."
Jungkook saatlerdir 'anneciği' ile telefonda konuşup tabiri caizse odadakilerin beynine tecavüz ediyordu fakat umrunda değildi. Çok seviyordu anneciğini!
"Babam nasıl? Keyfi yerinde mi? Oh iyi iyi, daha da iyi olursunuz umarım. Benim annemler size çaya mı geldi? Telefonu mu istiyor? İyi verin bari." Birkaç saniyelik sessizlikten sonra biyolojik annesinden ses geldi.
"Canım oğlum, keşke beni de arasaydın. Günübirlik bayan Park'ı arıyormuşsun, aşkolsun." Annesinin kahkaha ata ata anlattığı sitemini umursamamıştı Jungkook.
"Ya anne biraz para fişeklesinize."
"Ah öyle mi canım yavrum. Jimin de zaten beni hep arıyor. Annem de annem diyor başka da bir şey demiyor. Ona da diyorum kendi anneni ara, yok illa da seni arayacağım diyor. İlahi yavrum..."
"Anne para para, aç kaldım."
"Ne? Jimin oğlum telefonu senden almaya mı çalışıyor? Sesimi mi duymuş? Ahaha, söyle ona zaten bu sabah erkenden konuştuk ya. Ahahaha!"
"Bin, iki bin, üç bin, inan fark etmez, para at bana. Ayrıca Jimin aramıyor ki seni."
"Ay Jimin yavrum ya... Söyle ona merak etmesin, hani ömründe yediği en güzel kimchi vardı ya, hani benim yaptığım, annemden de güzel yapmışsın anneciğim dediği, özellikle hazırlıyorum. Geldiğinizde vereceğim size."
"Anne senin kimchin kuru oluyor ya, Park anneninki enfes ama..."
"Ne derler bilirsin oğlum, kimchi tarafın, para aldığın taraftır diye. Ahahahaha, babaannen durup durup bunu derdi." Yaşlı kadının kahkahalara boğulması hala Jungkook'ta bir şeyler oluşturmamıştı.
"Görürüm ben. Yarın ilk sözlümüzü olacağız Jungkook lütfen yapma."
"Oho biz bizimkini çoktan olduk aşkım."
Jimin yeni duyduğu şeyle, hayalkırıklığı barındıran gözlerini sevgilisine çevirdi. "Benim neden haberim yok?"
"Yine başlıyorlar sikeceğim belalarını." Anti-romantik Sehun'un klasik laf atmasını umursamadı ikili. Büyük bir sorunları vardı.
"Aşkım... Açıklamama izin ver." Aceleyle diğer merdivenleri tırmanan Jungkook sevgilisinin tam karşısına bağdaş kurdu. İki eliyle de minik elleri kavradıktan sonra devam etti. "Bir anda oldu... sadece beş saniyelik. Ben... söyledim sanıyordum, yemin ederim. Aşkım... Çok özür dilerim!"
"Bilemiyorum... Her şeyi anlattığımızı sanıyordum."
"Anlatıyorsunuz zaten. Beraber olmadığınız süre toplam üç saati geçmiyor, yediğiniz içtiğiniz konuştuğunuz her boku anlatıyorsunuz birbirinize." Yine araya giren Sehun'u yine umursamamışlardı. Gereksiz bir parazit gibiydi o.
"Evet aşkım, Sehun yine boş yapıyor. Bir de yapışkan çift saçma bi konudan tartışmaya çalışıyorlar. Boşver sen onları. Geleyim mi yurdunun oraya? Güvenliği atlatır, içeri girerim aşkım..."
Sevgilisiyle konuşan Chanyeol'un umrunda değildi bu ekip. Kendi üst ranzasına yüzüstü yazmış, zar zor sığan ayaklarını ise sallıyordu. O da ayrı bir hanımcıydı.
Oda arkadaşları birkaç saniye dikkatlerini dağıtsa da hemen toparlanmıştı çift.
"Aşkım, çok özür dilerim. Bir daha olmayacak."
"Kırıldım. Gelecek sefere lütfen detay atlama."
"Evet Jungkook hayatının tüm detaylarını oda halkı olarak çok merak ediyoruz. Hani dün akşam anlatıyordun ya. Önce sınıflara gitmek için ayrıldınız, sonra yolda panoları inceledin, panoda kamp vardı kesin gidelim dedin. Sınıfa girdin ortada en arka ikinci sıraya oturdun. İmza kağıdı gelince Jimin'in hediye ettiği kalemi kullandın. Derste bol bol yatıp Jimin'i hayal ettin. Teneffüste koşa koşa tıpçıların dersliğine gittin. Jimin gelene kadar kapının yanına yere oturdun. Jimin gelince çok mutlu oldun. Gelince çok mutlu oldun. Ara bitince derse girdin, derste hocayla bir şeyler konuştun ama hatırlayamadın-" Sonunda eksik parçayı bulan Sehun sayesinde kurtulmuştu Jungkook. Aceleyle araya girdi bu yüzden.
"Aşkım burası işte! Sözlü olduğum kısım! Kayıtlarda da var işte aşkım! Denemişim ama hatırlayamamışım!"
"Kookie~" Sevgilisinin masumiyetine inanan Jimin kollarını açmış, arasına giren sevgilisine kocaman sarılmıştı.
"Var görevi gördüm, vay ulan." Sehun şaşkınlıkla mırıldansa da yine umursanmadığı ana denk gelmişti.
"Aşkım hazır hatırlıyorum, şimdi anlatayım."
"Anlat aşkım."
"Hoca ISO'nun açılımını sordu. Ben de Incheon Sanayi Odası dedim. Hoca azıcık güldü ama olsun. Bir şey demeden derse döndü. Ben de uykuya." Gözlerini biricik sevgilisinden Sehun'a çevirdi Jungkook. "Devam et Sehun."
"Sonra ders bitti, sen yine tıpçıların- Siktir lan! Bana ne? Ben de devam ediyorum!" Sehun triple bilgisayarına döndüğünde çift yalnızca omuz silkti. Pek de gerekli olduğu söylenemezdi.
"Aşkım ya... Asla tartışmayalım tamam mı? Çok korktum aramız bozulacak diye." Jimin dudağını öne uzata uzata konuştuğunda Jungkook hızla korkmuş sevgilisini göğsüne yasladı.
"Hayır aşkım, özür dilerim. Benim hatam. Neyse ki geri dönüşü olmayan bir sondan kurtulduk aşkım."
"Evet hayatım, sakın o yola girmeyelim." Jimin saçlarında sevgilisinin yumuşak öpücüklerini hissederken iyice mayışmıştı.
"Kavga bile edemiyorlar çıldıracağım!" Yine umursanmayan Sehun kendi kendine çıldırıyordu.
"Unutma, durduk yere ayrılırsak birbirimizi öpüp barışacaktık. Anlaşmamız duruyor ve asla bozulmayacak da."
