Dizi büyük ilgi topladı kısa sürede ancak her şey bok olmuştu. Bunu bana yapılan asılsız suçlamalar sağlamıştı. Benim zorbalık suçlamalarım vardı ama kanıt yoktu. Sikeyim, öyle bir şey yapmamıştım çünkü!
Bunlar sadece konuşulan şeylerdi ama kimse bir şey demiyordu çünkü inanmıyorlardı, olması gerektiği gibi.
Ancak yapılan son şey sınırı aşmıştı. Pezevengin teki benim bir fotoğrafımı paylaşmış, saçma sapan şeyler ima etmişti.
Bir insanın hayatına çamur atmak ne kadar kolaydı? Öylece çizip atılmak -neden olduğunu bile bilmeden- bu kadar kolay olmamalıydı. Her şeyi geçin bende bir insan değil miydim? Nasıl benim hakkımda bu kadar rahat konuşabilirler? Ünlü olmam, benimde bir kalbim olduğu gerçeğini silip atmaları gerektiğini mi gösteriyordu?
Fotoğrafta yanımda bir kadın oturuyor ve bende onunla biraz yakın durmuş, bir şey konuşuyorum. Fotoğrafa bakılınca çokta müstehcen bir şey yoktu. Ortam kalabalık diye yaklaşmış, sesimi duyurmaya çalışmıştım. Bu herkes tarafından anlaşılır bir durumdu. Tabii kadın hamile olduğunu iddia etmeseydi.
Ben bir kez daha kaybetmiştim. Mahkeme binasına giderken herkesin bakışları üzerimdeydi. Acıtıyordu, bana tiksinerek bakıyorlardı hepsi. Oysaki hiç bir şey yapmamıştım.
Ona yan gözle bile bakmamıştım. Henüz popüler olmadığım zamandan çekilen fotoğrafın kimden çıktığını çok iyi biliyordum ve bu canımı daha çok yakıyordu. Ne kadar eski sevgilisi olsam da bu çok fazla değil miydi? Yeterince acı çektirmemiş gibi şimdi de kariyerimle oynamıştı.
Bir insanın üzerine bu kadar gidilmemeliydi. Aynı gün en yakın arkadaşımı ve sevgilimi kaybettirdi. Ailemi kaybettirdi. Elimde tek kariyerim vardı, onu da mahvetmişti. Sadece ayrılınca bitemez miydi bazı şeyler? Tanışmamış gibi davransak, tamamen birbirimizin hayatlarından çıkıp başarılar dilesek çok mu yanlış yapmış olurduk?
Mahkeme binasında dava görülmüş, çocuğun benim olmadığı ortaya çıkmıştı. Gerçi kime ne anlatacaktım ki? Hayranlar, insanlar özür dilese bile rahatlamayacaktı ki içim. Böyle iğrenç bir şeyle itham edilmiştim, mahkemeye çıkmış dava yürütülmüştü.
Bunların hepsi geçse bile benim psikolojimin hesabını kim verecek?
Mahkeme çıkışı her yerim kamerayla sarılmıştı. Herkes bir açıklama bekliyordu. Haklılardır, bir ünlünün mahkeme sonucu güzel haber oluyor. Kamera karşısına geçmiştim. Şapka gözlerimi kapatsa da gözlerimin kızarıklığı belli oluyordu. Kısaca açıklama yapıp gidecektim ve belki de ortadan kaybolacaktım.
"Bu ilk ve de son açıklamamdır. Böyle bir iğrençlikle suçlanmak beni derinden üzdü. Mahkemem bugün sonuçlandı ve de tamamen itiraf olduğu ortaya çıktı. Ben kendimden emindim. Sadece akıllarınızda şüphe bırakmamak adına bu açıklamayı yapmaktayım. Benim Bayan Soo ile hiç bir ilişkim olmamıştır. Kendisini bir defa görmüş, kısa süreli bir sohbetimiz olmuştur. Umarım hayranlarımdan buna inanan yoktur. Mahkeme sonuçlarını yayınlayacağım sonrasında."
"Bayan Soo ile çok yakın duruyordunuz? Ondan hoşlandınız mı Bay Jeon?"
Kafamı sesin geldiği yere çevirdim. Kalabalığın içinde tanınmamak için giyinmiş ama kendini göstermek içinde çırpınan adama baktım. Buraya benim mahvoluşumu izlemeye gelmişti. Gözlerimi ona diktim.
"Hayır, hoşlanmadım. Ben BL dizilerinde oynadığım için biliyor olduğunuzu düşündüğüm şekilde homo bir bireyim. Kısaca anlatabileceğim şekilde ben kadınlardan hoşlanmam, benim cinsel yönelimim erkeklere dönük. Ayrıca şöyle ki benim o zamanlar bir ilişkim vardı. Ben sadık biriyimdir, sevgilim varken hoşlanmadığım kadınla uygunsuz anlar yaşamam. Umarım yeterince açıklayıcı olmuştur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Apocalypse |TaeKook| ✓
FanfictionKim Taehyung ile Jeon Jeongguk birbirinden nefret etmelerine rağmen onlara gelen BL dizisi teklifini kabul ederler.