Geceyarısı Kaybolmuş Kız

(2)Kral,prens ve prenses

🎶🖤💋:Yes to haven-Lana Del Rey

Kral "Bak" dedi beyazlar içindeki şatoyu gösterirken küçük kıza."Burası bizim şatomuz prensesim.Kralın biricik prensesi.
Bu kral kraliçeleri sevmez,çünki kraliçeler kral çok üzdüler.

"Ben şimdi prenses miyim efendim?"minik ellerini hevesle alkış misali bir birine vurarken soru yöneltdi minik,saf prenses.

"Öylesin miniğim" kral çömelip onun boyuna geldiğinde cılız kollarından tutup kalbine saklamak ister gibi sarıldı küçücük bedenine."Ama bana o garip kelime yerine baba diye bilirsin prensesim."

"Annem nerde peki?"

"Prensesler anneye ihtiyaç duymazlar biriciğim.Onların yeri kralın yanıdır."

"Tamam o zaman sen işe giderken ben evde yalnız mı olucam?Çok korkarım o zaman."

"Hayır,prensesim.Bu evde bir prens ve dadısı olucak senden başka.Dadı her ikinizle de ilgilenicek.Bir istediğin olursa ve ya beni özlersen ona söyle,bana haber versin.Hemencecik gelirim."

"Prens sence beni sevicek mi?"

"Neden öyle düşündün prensesim?"

"Kimse beni sevmiyor da,senden başka"diye mırıldandı üzgün bir şekilde küçük prenses.

"O seni sevicek birtanem bir birinize çok iyi geliceksiniz.Hem o da çok sıkılıyordu evde tek başına.Seni sevmemesi mümkün değil."

Kral narin prensesin minicik ellerinden tutarak şatoya doğru yöneldi.Kapı muhtemelen kralın dadı dediği kadın tarafından açıldı.

"Hoşgeldiniz Halil bey" ismi Halildi demek kralın.İşte küçük kız zaman öğrenmişti hayatını kurtaran adamın ismini.

Kral çekingen olduğunu farketti küçük kızın.Onu elinden tutarak ileri doğru adım atmasına müsaade etdi.

"Şems hanım bu benim prensesim.Artık bu şatoda bizimle birlikte yaşayacak.Bir dediği iki edilmeyecek.Gereksiz bilgilerle de kafasını bulandırmak istemem"dedi kral.Son cümleyi öyle bir vurgulayarak söylemişti ki,küçük kız kralın bu ses tonunu ilk kez duyuyordu.

Şems beyazlar içindeki bu güzel sarışın kıza bir şey demeyecekti tabiki de.Zamanı geldiğinde kendisi öğrenmeliydi.Üstelik açıkca kral onu tembihlemişti.

Kırklı yaşlarının başındaki dadı bu kız ile iyi anlaşacağını düşündü.Uslu bir kız olacağına emindi.

Onun boyuna gelerek"Prensesim tanıştığımıza büyük memnuniyyet duyarım."

"Siz tanışın,benim işe gitmem gerek prensesim.Ama akşam gelebileceğim en erken saatde,işimi bitirdikten sonra gelicem."

"Hoşcakal baba"
"Hoşcakal kızım"

Kapı kapandı,kral gitti...

"Prens ile tanışmaya ne dersin küçük kız?"

"Olur"

"O zaman benimle gel"

Şato üç katlıydı.Prens en üst katta olmalıydı küçük kızın düşüncesi ile.Fakat tam tersi şato dört katlı olmakla beraber aşağı katdaydı prensin odası.

Merdivenleri indi prenses dadısı ile birlikte.Son basamakta karşısındaki dar koridor göründü.Koridorun en sonunda bir dönge vardı.Döndüklerinde şatonun ihtişamına yakışır iki kapı karşıladı onları.Dadı sağdaki kapıyı iki kez tıklatdı.

Kapı aralandı.

Şems adındaki dadı kapıyı daha da aralayıp onun grilikleri ile göz göze gelmesini sağladı prensesin.Mavi olmaktan kaçınan grilikleri
öylesine soğuk bakıyordu ki, sıcak olan ev bile ocak ayında denizde yüzüyormuş gibi bir his vermişti miniğin vücuduna.

Normalde hırçın olan prens dudaklarını şaşırdığından birleştirememişti maviliklerinin yeşilliklerle istemeden buluşturduktan sonra.

"Ne işi var onun burda?"

"Prenses seninle tanışmak istedi"dedi Şems adeta yola getirmeye çalışarak."Artık yuva'yı onunla paylaşıcaksın,çok iyi arkadaş olacağınıza eminim"dedi bu sefer konuşmasına izin vermeyerek küçük prensin.

Saatler sonrasında bir şarkı çaldı ve minik prenses dans etmek istemişti.Küçük oğlan yine terslemişti prensesi.

"Annem öldü.Dans edemem.Dans etmeyi sevmem"dedi minicik vücudunu feryad edermişcesine elleriyle yumruklarken.

Banyoya koştu.Tüm gün ağladı.
Ağlamaya devam etti.Nasıl ağlamayaydı ki?!
O yaşta anne şevkatine ihtiyaç duyarken her gün başka kadınla gelmişti babası eve.

"Seni seviyorum"diyordu annesine sık-sık babası.Küçük prens şimdi anlıyordu.Babası annesini öldürmüştü ve başka kadınları tercih etmişti.Babası annesini aslında her zaman üzmüştü.Hep bir köşede oturtup hüngür hüngür ağlamıştı annesi.Gidip minik elleriyle saçlarını okşar"Ben seni kurtaracağım anne.Ben senin prensin olacağım.Ağlama lütfen kalbime ağrılar giriyor sen hıçkırarak ağlarken."demişti.

Kalbi ağrıyordu o ağlayınca.
Seni seviyorum demezdi ama"Ağlama lütfen kalbime ağrılar giriyor sen hıçkırarak ağlarken."demişti.

Annesi onun gözünde kraliçeydi ve bir gün prenses bulmak istemeyen,kraliçeyi kraldan koruyan bir prensti.

Güzel çocukların, güzel anıları yok.

Merhabaaa.
Ben pelin.Bölümü nasıl buldunuz?
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.Bu tarz hikayelerden hoşlanan arkadaşlarınıza önerirseniz çok mutlu olurum.Hikayeme bir şans vermelerini isteyin.Beni kırmazlar öyle değil mi?!
Hepinizi seviyorum.Bu arada ben bir hikaye daha yazıyorum ama daha yayınlamadım.

Mafyalı dark romance seviyorsanız tam sizlik.Fakat paylaşmaya bir az korkuyorum.Linçlenecek türden bir hikaye.Hani anlarsınız ya...

Öpüyorum hepinizi bir sonraki bölümde görüşmek üzere<3